به بهانه درگذشت استاد حسین آهی؛
او دست دنيا را خوانده بود
کوچ ابدی "استاد حسین آهی" نه فقط بهانه‌ای برای گریستن، که نهیب تازه‌ای شد برای دل نبستن به این میهمان خانه‌ی مهمان کش روزش تاریک...
دیدارنیوز -
افشین علا: کوچ ابدی "استاد حسین آهی" نه فقط بهانه‌ای برای گریستن، که نهیب تازه‌ای شد برای دل نبستن به این میهمان خانه‌ی مهمان کش روزش تاریک...
در روزگاری که آفات بسیار از هر سو درخت هنر را احاطه کرده، جای خالی او زخم ناسوری بر جان و دیدگان ماست. چه اندکند آنانی که، چون او هم بر اسلوب سخن اشراف داشته باشند، هم ذات و گوهر ادب را شناخته باشند.
نه آن که شاعر، ادیب و سخنوری هم تراز او باقی نمانده باشد. او یگانه بود، از آن رو که در عین جلوس بر سریر سخن، قید ترتیب و آداب مرسوم این جایگاه را زده بود و ظواهر و مواهب آن را به سخره گرفته بود.
عمری از او آموختیم و عمری با لطایف و ظرایفش در گفتار و رفتار، سرخوشی کردیم. غافل از آن که شادی حاصل از مصاحبت او پایانی خواهدداشت آکنده از حسرت و اندوه، و فصل واپسین عمر عزیزش حکایتی خواهد شد پر آب چشم.
او همیشه پنهان می‌آمد و پنهان می‌رفت. هرگز بر صدر نمی‌نشست و قدر را جدی نمی‌گرفت. او دست دنیا را خوانده بود. پس مرگ، کوچک‌تر از آن است که توانسته باشد آن رند یک لاقبا را غافلگیر کند.