خانواده‌ها و آموزش در دوران کرونا!

در دورانی که کرونا دست و پای تعلیم و تربیت حضوری و با کیفیت را بسته است و در دورانی که از مسئولین آموزش و پرورش و فرهنگیان تا خانواده‌ها و دانش آموزان در سردرگمی به سر می‌برند با یکدیگر گفت و گو کردن و شنیدن تجربیات افراد با تجربه شاید بتواند بخشی از مشکلات را حل کند. محمدرضا نیک نژاد از معلمان با سابقه آموزش و پرورش در یادداشتی که برای دیدار نوشته شده است به سراغ خانواده‌ها رفته و نکات مهمی را در این دوره خاص گوشزد کرده است.

کد خبر: ۷۰۱۵۸
۱۰:۲۱ - ۱۳ شهريور ۱۳۹۹
 
دیدارنیوز - محمدرضا نیک نژاد: به بازگشایی مدرسه‌ها نزدیک می‌شویم و بسیاری از ذی‌نفعان آموزش، به ویژه خانواده‌ها، نگرانِ سالِ آموزشی پیشِ‌رو هستند. از این رو مخاطب این یادداشت خانواده‌ها است؛ پدر و مادرانی که از سویی نگران سلامتی خود و فرزندان‌شان هستند و از دیگر سو نگرانِ آموزشِ بچه‌ها.

پُر پیداست که نخستین وظیفه پدر و مادران حفظ تندرستی فرزندان و کلِ خانواده است؛ بنابراین اگر در منطقه سفید و زرد زندگی می‌کنید و قرار است بچه یا بچه‌های خود را به مدرسه بفرستید، با فرضِ نبودِ امکاناتِ ضروری در مدرسه، تا حد امکان ابزارهایِ لازم مانند ماسک، دستکش، ژل یا افشانه‌ی ضد‌ِعفونی کننده، ظرف‌های آب و خوراک و ... برای آن‌ها فراهم کرده و با سفارش‌های زیاد برای حفظ فاصله اجتماعی، رفتار‌های بهداشتی را به آن‌ها یادآوری کنید. تا زمانی که هوا سرد می‌شود، از مدیر و معاون بخواهید در صورت امکان، کلاس‌ها در فضای باز تشکیل شود و یا دست کم تا جای ممکن، در‌ها و پنجره‌های کلاس‌ها باز باشد. بهتر است خانواده‌ها و آموزگاران برای حفظ سلامت خود بر فاصله گذاری فیزیکی در کلاس و مدرسه تاکید کنند و البته بر آن نظارت داشته باشند. خوشبختانه خانواده‌های ساکن در منطقه‌های سفید و زرد بخاطر داشتنِ کلاس‌های حضوری و نیمه حضوری، کمتر به سفارش‌های آموزشی نیاز دارند.

اما با توجه به بسته بودن مدرسه‌ها در منطقه‌های قرمز و پیگیری آموزش‌های مجازی در خانه و آموزشِ تلویزیونی، سفارش‌های آموزشی پر رنگ‌تر است.

۱- نخست آن که با توجه به برنامه‌ریزی‌ِ مدرسه‌ها برای آموزش‌های مجازی، بهتر است تا جای ممکن با هماهنگی و همکاری آموزگار، درس فرزندتان را پیگیری کنید و پیش ببرید. این کار به ویژه برای دانش آموزان اول و دوم دبستان بسیار مهم و تاثیر گذار خواهد بود. آموزشِ این بچه‌ها یکی از تخصصی‌ترین و پیچیده‌ترین آموزش‌ها در دوران مدرسه است و در شرایط عادی هم نیازمند همراهی و همکاری خانواده و آموزگار است؛ بنابراین خانواده‌ها باید تلاش کنند تا حضورِ آموزگار در زندگی تحصیلی فرزندان‌شان، مانند کلاس درس حضوری، پر رنگ باشد و به همه سفارش‌ها گوش فرا دهند و از روش‌های آموزگار پیروی کنند. بهتر است زمان‌های ارتباط با آموزگار را با خودش هماهنگ کنید و از طرح پرسش در هر زمانی خودداری کنید؛ چرا که از سویی آموزگاران نیز زندگی شخصی دارند و از دیگر سو باید پاسخگوی نیاز‌های آموزشی همه دانش آموزان‌شان باشند.

۲- یکی از روش‌های نوین آموزشی، آموزشِ مشارکتی و یادگیری در گروه‌های همتا است. این کار به جز یادگیری مفاهیم بشکل گروهی و موثر، همکاری و ارتباط اجتماعی بچه‌ها را توانمند می‌کند؛ بنابراین تلاش کنید با چند خانواده از همکلاسی‌های فرزندتان در فضای مجازی ارتباط برقرار کنید و اجازه دهید بچه‌ها هم با همکلاسی‌های‌شان در ارتباط مجازی باشند. این کار از سویی شما را در جریان فرآیند و چگونگی پیشرفتِ آموزشِ دیگر بچه‌ها قرار می‌دهد و از دیگر سو به بخشی از نیاز‌های اجتماعی-عاطفی فرزندتان پاسخ می‌دهد. با توجه به محدودیتِ بیرون رفتن بچه‌ها در دوران کرونا، افزون بر ارتباط آموزشی بچه‌ها در این گروه‌ها، بهتر است به بچه‌ها فرصت و اجازه گفتگو و حتی بازی با همکلاسی‌های‌شان در این فضا داده شود تا دچار آسیب‌های روحی نشوند.

۳- با یک جستجوی ساده اینترنتی می‌توان فیلم‌های آموزشی فراوانی در پیوند با هر درس پیدا کرد و از آن‌ها بهره برد. این کار برای دانش آموزان سال‌های بالاتر که امکان دسترسی به فیلم‌های آموزشی مدرسه‌ای ندارند یا به هر دلیلی آموزش‌ها را بسنده نمی‌دانند، می‌تواند در یادگیری درس‌ها یاری دهنده باشد. برنامه‌های آموزش تلویزیونی نیز در این زمینه می‌تواند سودمند باشد؛ گرچه در این کار نباید زیاده‌روی کرد، چراکه زمینه سردرگمی دانش آموز را فراهم کرده و سبب آزار‌های جسمی و روحی برای او می‌شود.

۴- خانواده‌هایی که به هر دلیل دسترسی به اینترنت یا ابزار‌های وابسته به آن (مانند تبلت، گوشی و ...) برای‌شان دشوار و یا ناممکن است، باید با وسواس بیشتری پیگیر آموزش‌های تلویزیونی باشند و با جدیت این برنامه‌ها را دنبال کنند. در این زمینه بهتر است مدرسه‌ها و آموزگاران خانواده‌ها را تشویق به بهره‌گیری از چنین آموزش‌هایی کنند.

۵- یکی از کارکرد‌های مدرسه، بالا بردن مهارت‌های حسی-حرکتی بچه‌هاست؛ به ویژه کودکان دبستانی. توصیه می‌شود که بخشی از خانه را برای انجام حرکت‌های ورزشی و بازی آماده کنید و اجازه دهید تا کودکان‌تان در این فضا جست و خیز و بازی کنند. اگر این بازی بهمراه هم‌کلاسی‌ها-هم‌گروه‌های آن‌ها باشد، بسیار اثربخش‌تر خواهد بود. اگر فضا فراهم بود این کار را هفته‌ای یک بار در پارک یا فضا‌هایی مشابه و نزدیک به خانه یا مدرسه، با همراهی هم‌گروه‌های فرزند‌تان انجام دهید؛ البته با حفظ فاصله اجتماعی و رعایت سفت و سخت همه آیین‌نامه‌های بهداشتی. این کار افزون بر این که بچه‌ها را از کرختی بیرون می‌آورد و مهارت‌های حسی-حرکتی را تقویت می‌کند، از افسردگی احتمالی بچه‌ها در دوران کرونا جلوگیری خواهد کرد.
ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
نظر: