دیدارنیوز ـ
مسلم تهوری: افرادی که به مواد مخدر اعتیاد دارند واقعا روز اولی که به سراغ مواد افیونی رفتند در باورشان نمی‌گنجید که بدان مبتلا شوند. اگر باور ندارید از هر معتادی که خواستید بپرسید، به احتمال قریب به یقین خواهند گفت هرگز؛ دروغ هم نمی‌گویند، واقعا روزهای اول تفننی می‌کشیدند و کیفور بودند، بدون اینکه متوجه شوند یک روزی به خودشان آمدند و دیدند گرفتار شده‌اند. وضعیت مبتلایان به کرونا نیز نه کاملا ولی تا اندازه‌ای شبیه به اتفاقی است که برای معتادان به مواد مخدر افتاده است. حتما دیده‌اید افرادی در مترو و اتوبوس در صندلی کنارتان می‌نشینند بعضا از ماسک نیز استفاده نمی‌کنند و به وضعیت حاد پیش آمده توجهی ندارند؛ حتی کسانی اصل این داستان غم‌انگیز را باور ندارند و شاید همانند فردی که معتاد شده گمان نمی‌بردند که روزی گرفتار می‌شوند؛ اینها همانهایی هستند که به مجالس عزا و عروسی می‌روند و کلا توجهی به پروتکل‌های بهداشتی ندارند. غافل از آنکه به طرفه‌العینی به کرونا مبتلا می‌شوند و متأسفانه جماعتی را هم درگیر می‌کنند و این اول سختی و مرارت است؛ اتفاق نامیمونی که می‌شد با رعایت پروتکل‌های بهداشتی امکان ابتلا را به حداقل کاهش داد.
نقل می‌کنند مردی با حضرت عزرائیل رفیق شد، به او گفت در حق من لطفی بکن و چندی قبل از اینکه موقع مرگ من شود خبرم کن تا بتوانم توبه و امور مغفول را تمشیت کنم. روزی عزرائیل به سراغ او آمد و گفت آمده‌ام تا جانت را بگیرم. مرد جا خورد و گفت: مگر قرار نبود پیشتر خبرم کنی. عزرائیل در جواب مرد گفت: بارها و بارها خبرت کردم؛ مرد منکر شد و گفت اصلا یادم نمی‌آید که خبر داده باشی. عزرائیل گفت یادت هست پدرت از دنیا رفت، یادت هست همکارت از دنیا رفت و خلاصه یکی یکی افرادی را که می‌شناخت نام برد و در نهایت گفت مرگ همه آنها در واقع خبری بود که به تو دادم ولی توجه نکردی؛ حال امروز ما شبیه قصه آن مرد و عزرائیل است. هر روز در رسانه ها می‌شنویم عده‌ای به کرونا مبتلا شده‌اند و متأسفانه جمعی از آنها در برابر این ویروس کشنده تاب نیاوردند و دارفانی را وداع گفتند. خبر مرگ آن افراد هشداری است به همه ما؛ به اینکه کرونا در کمین همگی نشسته و به سرعت همه مناطق را درمی‌نوردد و به فقیر و غنی هم رحم نمی‌کند.
در باب کنترل این بیماری بارها و بارها به وظایف دولت و ملت اشاره کرده‌ایم اما ظاهرا توان دولت بیش از این نیست و در واقع اساسا توانی ندارد و به قول وزیر بهداشت ما در مقابل مشکلات اقتصادی زانو زده‌ایم. اگر مجددا نگاهی به گفته‌های چندی پیش وزیر بهداشت بیندازیم فکر می‌کنم تکلیف همگی مشخص می‌شود و بیش از این منتظر اقدامات به اصطلاح عاجل دولت نمی‌مانیم. وزیر بهداشت بیش از اینکه مردم را مورد خطاب قرار دهد سخنانش متوجه عملکرد دولت بود. از جمله مهمترین سخنان وزیر بهداشت موارد ذیل بود:
ـ من مدتها جلوی دوربین نیامدم، چون هم قهر بودم، هم دل شکسته بودم و هم عصبانی؛
ـ آمریکایی‌ها به غیر از چند هزار میلیارد که برای معیشت مردمان‌شان هزینه کردند، ۱۱۱ میلیارد دلار را فقط برای بخش سلامت‌شان هزینه و انگلیسی‌ها ۲۰ میلیارد تنها برای بخش سلامت هزینه کردند در حالی که بنده از یک میلیاردی که مقام معظم رهبری فرمودند زیر ۳۰ درصدش را تا امروز توانسته‌ام دریافت کنم؛
ـ اینکه ما در بحران کرونا دچار خسران شدیم، نه اینکه ندانیم این بازگشایی آمار را افزایش خواهد داد نه اینکه نفهمیم وقتی مترو و اتوبوس یک سوم توان نقل و انتقال جمعیت را دارد با چنین پدیده‌ای مواجه نخواهیم شد، اینها جهل ما نبود بلکه ضعف ما و زانو زدن ما در مقابل اقتصادی بود که بیش از این پتانسیل و کشش نداشت.
گفته‌های سعید نمکی نشان می‌دهد دولت توانی ندارد و نباید منتظر معجزه از سوی پاستور باشیم؛ کما اینکه حسن روحانی نیز امروز گفت تعطیلی کسب و کار امکان پذیر نیست و باید پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کرد.
یک بار برای همیشه باید خیال خودمان را راحت کنیم؛ بنابر شنیده‌ها از وزارت بهداشت کرونا به مرحله طغیان رسیده و بی‌رحمانه مردم را گرفتار می‌کند، از طرفی کم یا زیاد این تمام توانی است که دولت دارد؛ یادمان نرفته وزیر بهداشت پیشین در جواب فردی که گفته بود از پس هزینه‌های فیزیوتراپی همسرم بر نمی‌آیم گفت خودت بمال؛ پس مردم باید بیش از پیش مواظب خودشان باشند و به صورت جدی‌تر موارد بهداشتی را رعایت کنند شاید از این رهگذر آسیب کمتری ببیند.
کرونا طغیان کرده است؛ این واقعیتی است که باید با آن کنار بیاییم، احتمالا دولت هم نه قصدی و نه توانی برای تعطیل کردن مجدد کسب و کارها و کشور ندارد، در این شرایط به نظر هیچ چاره‌ای جز حافظت فرد به فرد وجود ندارد. فاجعه زیر گوش ماست!