ورزشگاه پیر تهران این روزها فقط راهرویی برای بدرقه جوان‌های دیروز است که روزگاری روی چمن آن افتخار آفریدند و به مردم شادی بخشیدند؛ و امروز شاید آخرین سلام دیگر موسپیدها به امجدیه بود، نسل بزرگ و پرافتخاری که در صف اول بدرقه جعفر کاشانی هم جای شان نبود.
دیدارنیوز ـ ... و جعفر کاشانی هم از دروازه امجدیه گذشت، برای آخرین بار و به سوی تاریخ. تشییع پیکر مدافع آرام و باادب شاهین و پرسپولیس در سکوت سهمگین امجدیه رخ داد و صدای همه آنهایی که برای بدرقه جعفر خان آمده بودند در سکوت سنگین امجدیه گم شد. دورتر از تابوتی که روی دوش سربازان وطن روان بود، اکبر کارگر جم نیز به آهستگی و طمانینه راه می رفت.
سال 47 در همین امجدیه بود که او و جعفر خان کاشانی به همراه کلانی و قلیچ خانی و حسن حبیبی و بقیه، سینه را سپر کرده و اسرائیل را بردند و اولین جام ملت های آسیا را در تهران نگه داشتند. اما هیاهوی آن روز امجدیه کجا و همهمه امروز کجا؟ جعفر اشرف کاشانی امروز روی دوش دوستدارانش به آسمان پر کشید و چه خوب که بیشتر نماند تا مرگ تدریجی امجدیه را ببیند. ورزشگاه پیر تهران این روزها فقط راهرویی برای بدرقه جوان های دیروز است که روزگاری روی چمن آن افتخار آفریدند و به مردم شادی بخشیدند. و امروز شاید آخرین سلام دیگر موسپیدها به امجدیه بود، نسل بزرگ و پرافتخاری که در صف اول بدرقه جعفر کاشانی هم جای شان نبود. اسطوره هایی در یک دنیای غریبه...
عکس: آرش راهبر