در ادامه سلسله برنامه اصل ۲۷، این بار میزبان دکتر مجید حسینی، پژوهشگر و استاد دانشگاه بودیم. او بخشی از این گفت‌و‌گوی دو ساعته میرسلیم را مسئول کشته شدن مردم در تصادفات جاده‌ای می‌داند.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: "من مقصرم". این صریح‌ترین جمله دکتر مجید حسینی پژوهشگر و استاد دانشگاه در یکی دیگر از برنامه‌های اصل ۲۷ در پاسخ به این پرسش بود که آیا افرادی مانند مجید حسینی هم در وضعیت کنونی کشور مقصر هستند یا نه.
او در بخش اول این گفتوگو نقد جدی به وضعیت کنونی آموزش در کشور داشت و از نگاه او تحصیل در دانشگاه برای کسب مدرک هیچ فایده‌ای برای افراد ندارد و انحصاری شدن دانشگاه در دست قشر مرفه و تمایل دانشجویان به حضور در دانشگاه‌های علوم پزشکی و صنعتی شریف یکی با هدف ماندن در کشور و تمایل به ورود به حوزه جراحی‌های زیبایی و دیگری با هدف ادامه تحصیل در کشور‌های دیگر.
قسمت اول این گفتوگو را می‌توانید در سایت، کانال یوتیوب و سایت آپارات ببینید.
اینطور که مجید حسینی می‌گوید: «آموزش همگانی وظیفه دولت و حاکمیت است، اما در دوره هاشمی رفسنجانی این ماجرا تغییر کرد. آن زمان هاشمی گفته بود که هزینه‌های آموزش عمومی را باید به عهده مردم بگذاریم در صورتی که هزینه‌های آموزش باید از پول نفت تامین شود و با اجرای این طرح معلوم نشد پول نفت کجا رفت.»
این استاد دانشگاه به مواجه خود با دهه هشتادی‌ها در دانشگاه اشاره دارد و اذعان دارد: «برای این نسل دیگر هیچ چیزی ارزش ندارد و دلیل آن هم رفتار حاکمیت است که هیچ ارزشی را نگذاشتند معنوی باقی بماند. همه چیز را فروختند حتی احترام به بزرگتر‌ها را و نسل جوان خود را ملزم به احترام به پدرش نمی‌داند و می‌گودی: او هیچ فرقی با من ندارد فقط چند سال زودتر به دنیا آمده است.
حسینی، در ادامه این گفتوگو به سراغ برخی از چهره‌ها به ویژه مصطفی میرسلیم می‌رود و او را مقصر وضعیت تولید خودرو، آلودگی هوا و کشته شدن مردم در تصادف‌های جاده‌ای می‌داند و این را هم تاکید می‌کند که میرسلیم به جای پاسخ دادن به همه این قصور، در توئیتر دنبال روشنگری است و در نهایت هم هیچ فرقی هم میان روحانی و رئیسی وجود ندارد، زیرا هر دو یک موضع و دیدگاه دارند.
او همچنان روی انحصاری بودن صندلی دانشگاه تاکید دارد و می‌گوید: هر صندلی رقابت‌پذیری در کشور وجود دارد برای ثروتمندان است، ما ۱۰ هزار تا صندلی رقابتی در کنکور داریم که همه این صندلی‌ها برای سه دهک بالاست که به دانشگاه شریف، امیرکبیر و علوم پزشکی و ... می‌روند. حتی می‌توان اینطور گفت که دانشگاه شریف ترمینال آمریکا رفتن است و افراد پولداری که وارد شریف می‌شوند با پول پدرشان هم می‌توانند برای تحصیل به آمریکا بروند و نمی‌دانم چرا می‌خواهند از دانشگاه شریف بروند.
عکس ها: آرش راهبر
این استاد دانشگاه معتقد است: ثروتمند ثروتمند می‌زاید، فقیر فقیر؛ یعنی اگر پدر شما ثروتمند باشد بی‌شک شما هم فرد ثروتمندی خواهید بود و برعکس آن هم صدق می‌کند، هر چند که احتمال اینکه از پدر فقیر تو پولدار شوی هم هست و همه این‌ها در جامعه شناسی شاخص تعریف شده دارد.
به گفته حسینی، مشهد بزرگترین مرکز بازمانده از تحصیل کشور بعد از سیستان و بلوچستان است، شهر مشهد، کنار امام رضا و آستان قدس! کسانی که از شهر مشهد به حاشیه رانده شدند بزرگترین مشکل شان سرمایه داری مسکن است هر چند که آن‌ها آموزش، درمان، اب و نان هم ندارند. در شهرآباد که بهتر است بگوییم شهر خراب دختر بچه‌ای که نصف بدنش سوخته است را نمی‌توانند به بیمارستان ببرند، چرا؟ چون شناسنامه ندارد!
او این را هم اضافه می‌کند که در همین مشهد مال‌های عظیم از محل بانک‌های عظیم در تهران وجود دارد که چفت هم هستند و در نهایت معنای همه این‌ها این است که آن شهرآبادی همیشه شهرخراب است و آن کسی که در منطقه سجاد مشهد و زعفرانیه تهران زندگی می‌کند همیشه پولدار است.
این پژوهشگر، در جای دیگر از این گفتوگو به جایگاه زن و تبعیض‌هایی که علیه آن‌ها می‌شود، اشاره می‌کند و می‌گوید: انتخاب معاون زن در ریاست جمهوری به این معنا است که زن‌ها نقشی ندارند و در صورتیکه زن باید همه جا باشد، همین معاونت زنان یعنی تبعیض، که اولین بار هم در دولت خاتمی درباره آن صحبت شد و بعد در دولت احمدی نژاد انتخاب معاون زن حسابی سر و صدا به پا کرد.
به گفته حسینی اگر می‌خواهید به زن عزت بگذارید و جایگاه او را حفظ کنید بهتر است در همین شهر تهران، ام القرای جهان اسلام، سری به منطقه هرندی و دروازه غار بزنید و ببینید چه بلایی سر زن‌ها می‌آید.