در بیستمین برنامه تنگنا، حامد شجاعی میزبان غلامرضا ظریفیان فعال سیاسی و استاد دانشگاه است. قسمت اول این گفتوگو درباره جنگ و حوادث کوی دانشگاه است.
دیدارنیوز ـ حامد شجاعی: گفتوگو با غلامرضا ظریفیان درباره وقایع دهه شصت خورشیدی و سال‌های جنگ همراه با ذکر نام افرادی شد که شاید اگر همگی در قید حیات مانده بودند امروز لزوما پایبند به روابط و رفاقت‌های قدیم نبودند و چه بسا در موضع رقیب یا حتی فراتر از آن رو در روی یکدیگر قرار داشتند.
قسمت اول تنگنای بیستم را اینجا ببینید
این گفتوگو شاید تاییدی بر فرضیه مهمی‌ست که ریشه بسیاری از اختلافات و عداوت‌های سال‌های اخیر نسل اول انقلاب را در ماجراهای سال‌های پیش از پیروزی انقلاب سال ۵۷ و ایام زندان بعضی از مخالفان رژیم پهلوی می‌داند. وجهه فرهنگی و دانشگاهی غلامرضا ظریفیان که سایه بر کل شخصیت سیاسی وی می‌اندازد سابقه‌ای به درازنای عمر کنشگری سیاسی و اجتماعی وی دارد و باید پس‌زمینه‌های آن را در فعالیت‌های مشترکش با محمد بروجردی در جنوب شهر تهران در نیمه دوم دهه پنجاه سده گذشته جست‌وجو کرد.
همین تمایل و گرایش فرهنگی به علاوه علاقه شخصی وی به تاریخ باعث می‌شود که در سال‌های جنگ در کنار جمعی دیگر از جوانان، با حضور در جبهه‌ها به امر مهم تاریخ‌نگاری جنگ اهتمام ورزد و با پایان جنگ مسیر دانشگاه را بر ماندن در فضای پادگان ارجح بداند. اگر چه همین انتخاب مسیر است که یک دهه پس از پایان جنگ نام وی را در روند بررسی ماجرای حمله به کوی دانشگاه به شهرتی عام می‌رساند. شهرتی که در سال‌های بعد برای ظریفیان بیشتر هزینه‌زا شد.
بخش اول گفتوگو با غلامرضا ظریفیان در تنگنای بیستم حول فعالیت‌های وی در دو دهه اول انقلاب تا مقطع حمله به کوی دانشگاه تهران گذشت.
عکس‌ها: آرش راهبر