جام قهرمانی زیاد دیدم اما...

فتح الله زاده: ثبات فرهاد از قهرمانی مهم‌تر است + ویدیو

یکی از افرادی که جایش در جشن قهرمانی باشگاه استقلال در ورزشگاه آزادی خالی بود، بی‌تردید علی فتح الله زاده مدیر عامل سابق این باشگاه بود که همچنان مرد در سایه این تیم محسوب می‌شود.

کد خبر: ۱۳۰۷۹۵
۱۳:۳۳ - ۱۱ خرداد ۱۴۰۱

 

دیدارنیوز ـ شقایق آسیایی: آنطور که خود علی فتح الله زاده می‌گوید این روزها از فضای رسانه‌ای دور است اما اتفاقات باشگاه استقلال را حتما دنبال می‌کند و به همین خاطر است که عنوان کرد: «در دوران حضورم به عنوان مدیر عامل استقلال، جام‌های  قهرمانی زیادی دیدم ولی برای من ثبات فرهاد مجیدی بیشتر از همه ارزش دارد.» گفت‌و‌گوی ما با فتح‌الله زاده صبح روزی که استقلال جشن قهرمانی گرفت انجام شد.

 

در حال حاضر علی فتح‌االله زاده مشغول انجام چه کاری است؟

من مثل گذشته کارهای فرهنگی‌ام را پیگیری می کنم. یک سری مشاوره فوتبالی هم به بعضی از دوستانم در جاهای مختلف می دهم.

 

وقتی از کارهای فرهنگی صحبت می‌کنید می دانیم که شما فعالیت مطبوعاتی داشتید، کتاب نوشتید و حتی تئاتر کار کردید. لطفا بیشتر در این مورد صحبت کنید؟

من از دوران مدرسه با دوستانم کاغذ دیواری درست می کردم و دست به قلم بودم. در دوران نوجوانی در زمینه نمایشنامه نویسی در استان آذربایجان غربی موفق شدم مقام اول را به دست بیاورم و آن زمان به عنوان تشویق ما را یک هفته هم به اردوی تشویقی، رامسر بردند. بعد ها که به تهران آمدم در روزنامه اطلاعات و جوانان می نوشتم. پس از آن خودم روزنامه های فوتبالی و مجلات داشتم .

 

ظاهرا سال‌های زیادی هم در زمینه تئاتر فعالیت داشتید؟

بله، تئاتر هم کار کردم. همانطور که می دانید آقای بهروز وثوقی همشهری ماست و اصالتا اهل خوی است. او بهترین و بی‌نظیرترین هنرپیشه ایران هست. یک بار من همین حرف را زدم و یکی نوشت فتح‌الله زاده با بهروز وثوقی همبازی بوده در حالی که ما از لحاظ سنی به هم نمی خوردیم. قبلا هم گفتم، من با آقای زینال زاده که فیلم بایسیکل ران را بازی کرد، هم‌دوره بودیم و تئاتر کار می‌کردیم. بعدها که به تهران آمدم به دعوت دانشمند فرزانه آقای دکتر علی منتظری که در آن زمان رئیس مرکز همایش‌های تئاتر بود دعوت به همکاری شدم و حدود ۱۱ سال مسئولیتی در جشنواره تئاتر فجر داشتم. بعد هم توسط آقای آقامحمدی و ایروانی به باشگاه عزیزمان استقلال آمدم. امروز هم خیلی خوشحالم که در روز جشن قهرمانی استقلال با شما گفتگو می کنم. استقلال بزرگ بوده، هست و بزرگ خواهد ماند.

 ویدیوی این گفت‌و‌گو را اینجا ببینید

شما مدیر باسابقه‌ای در استقلال هستید که با نام‌های بزرگی مثل منصور پورحیدری و ناصر حجازی کار کرده‌اید. مختصرا در مورد آنها توضیح بدهید؟

در مورد منصورخان می‌توانم در یک کلمه بگویم: «وفا». ایشان بسیار به باشگاه وفادار بود و فکر نمی کنم ما کسی را داشته باشیم که به پای ایشان برسد. برای من در عین لذت بخش بودن، کار با این عزیزان خیلی دشوار بود. چون من از لحاط سنی از آنها کوچک‌تر بودم و این کار را برای من خیلی سخت می کرد. من در همه دوره‌هایی که در استقلال حضور داشتم با منصورخان کار کردم. احساس می کردم او یک وزنه است و می توان به او، تکیه کرد. یک زمان پورحیدری، سرمربی تیم ملی بود در مقطعی گفتم من نیاز دارم سرپرست تیم باشی؟ می گفت: باشد! می گفتم: مدیر فنی باش؟ می گفت: چشم! سرمربی باش! می گفت:چشم. از همه با ارزش تر آن روزی بود که او سرمربی تیم ملی بود. همه مربیان دوست دارند به مربیگری در تیم ملی برسند. در آن زمان من به او زنگ زدم که آقای پورحیدری الان دستم خالی هست و نیاز دارم که شما سرمربی استقلال باشی و ایشان آمد. شما از این وفا بالاتر جایی دیدید.

 

در مورد ناصر خان چه توصیفی دارید؟

ناصر خان حجازی واقعا آدم صادقی بود. خیلی کار کردن با ناصرخان سخت بود چون آدم بزرگی بود. پشت و رو نداشت. یعنی وقتی ناراحت بود شما کاملا می فهمیدی. وقتی از دستت عصبانی بود شما کاملا می فهمیدی. آدمی نبود که وقتی پیشت می آید آنقدر تعظیم کند که از شدت چاپلوسی سرش به میز بخورد  و زمانی که از اینجا بیرون برود، طور دیگری رفتار کند. همان بود که نشان می‌داد. غلامحسین مظلومی هم همینطور بود با آن کسوت، با ادب و دلسوز باشگاه بود. من فکر می کنم شانس من بود که توانستم با آنها کار کنم همه می گفتند با این اسم‌ها کار نکن ولی من صدر بار هم به عقب برگردم باز همین‌ها را انتخاب‌ می کنم.

 

مقاطعی بود که بخاطر برکناری این مربیان مخصوصا در دوره ناصر حجازی، انتقادات به سمت شما برگردد؟

به من می گفتند که ناصرخان آمده پس چرا برود؟ خب فوتبال همین است جای آمدن و رفتن است. باید ببینید که اگر او از استقلال رفته چه روحیه ای داشته است؟ آخرین روزی که ناصرخان در استقلال بود در بدترین زمان ممکن ما در تلویزیون بودیم. من فقط یک مدیر عامل بودم و به جز من ۵ نفر دیگر در هیات مدیره بودند. در این شرایط ناصر حجازی که از تیم محبوبش کنار گذاشته شده بود در تلویزیون گفت تنها حامی من علی فتح الله زاده بوده. بعد یک عده می گفتند چرا حجازی را بیرون کردی؟ ظلم کردی! چه ظلمی؟ ناصر حجازی سه بار به استقلال آمد که  هر سه دفعه در زمان مدیریت من بود.

 

منتقدان معتقد بودند که استقلال به ناصر حجازی فرصت کافی نداده است؟

شما مطمئن باشید که من اگر باشگاه خصوصی داشتم سال‌های سال با ناصر حجازی کار می‌کردم. اصلا این سه نفر مادام العمر با من بودند، پورحیدری، حجازی و مظلومی. با وجود این که استقلال یک باشگاه دولتی بود هم البته آنها همراه من بودند.

 

اسمی از امیر قلعه نویی نیاوردید، در این گروه جای نمی گیرد؟

اتفاقا در مورد قلعه نویی هم همین کار را می کردم. شما می بینید که متاسفانه یک عده الان به قلعه نویی توهین می‌کنند. ما باید بدانیم که احترام کسی که به ما خدمت کرده، واجب است.

 

 

بعد از درگذشت آقایان حجازی و پورحیدری انگار استقلال بزرگتر ندارد کسی که حرف بزند و مشکلات را مرتفع کند؟

ما در استقلال بزرگتر داریم ولی متفرق شدند. ما سلطان علی جباری را داریم که خدا نگهشان دارد. یا حسن روشن ولی چقدر به آنها بها می‌دهیم. ما باید یاد بگیریم که اجازه ندهیم به گذشته توهین شود. آقای قلعه نویی برای استقلال کار کرده و افتخار آفرین بوده حالا اگر نمی خواهیم ازش حمایت کنیم، نباید او را تخریب کنیم.

 

در تاریخ یک باشگاه نام‌های زیادی وجود دارند. ممکن است فردی هم مورد علاقه ما نباشد ولی نمی توان منکر آن شد...

درست است. امروز فرهاد مجیدی آمده استقلال، همه باید کمک و حمایتش کنیم، ولی نباید به گذشته توهین کنیم. این در مرام و مکتب استقلال نیست. ناصر حجازی به لحاظ سنی و اسطوره بودن خیلی از من جلوتر بود ولی یک جا نبود که از من جلوتر حرکت کند. ناصرخان کسی نبود که از کسی دستور بگیرد او آدم آزاده‌ای بود. من گاهی ازش می خواستم که جلوتر باشد می گفت: نه شما رئیس باشگاه هستی اگر احترامت حفظ نشود، احترام من هم شکسته می شود.

ما صاحب این سبک و کلاس بودیم. هرکس در استقلال هست مثل نگین‌های الماس یک انگشتر هست و هر کس در جای خودش است. نمی توانیم بگوییم اگر الماس جدید آمد بقیه تقلبی هستند. شما درست می گویید من خودم هم در این بحث مقصر هستم ما باید بیاییم جلو و آدمها را یکی کنیم و با هم باشیم.

 

چه کسی باید این سازماندهی را انجام دهد؟

همه ما، حتی آن کودک ۱۰ ساله‌ای که کانال دارد و در فضای مجازی صحبت می کند. باید خانواده بودن و اتفاق نظر استقلال پوشش داده شود. در این چند سال یک سری مدیر به استقلال آمدند که خیلی ضعیف بودند و یک عده هم که اصلا در حد استقلال نبودند، ولی هیچ وقت نمی بینید که من به آنها توهین کنم. نظرم هم با فرد خاصی نیست که فوری یک نفر بگوید منظورش با من بود، بحث من کلی است. یعنی توان آن افراد همانقدر بوده پس نباید به آنها حمله کنیم. به آن کسی که ضعیف بوده باید احترام گذاشت و از فردی که نتایج خوبی گرفته، باید حمایت شود.

 

در دیدار استقلال و نفت در آزادی دیدم که فرهاد مجیدی به سمت نیمکت نفت نرفت، بعد از آن منصوریان انتقاد کرد. من هرگز چنین رفتارهایی را از ناصرحجازی یا منصور پورحیدری ندیدم. آنها همیشه با احترام با هم رفتار می کردند و هر وقت استقلال آنها را صدا می زد، بزرگی می کردند؟

درخت میوه هر چه پر بارتر باشد سر به زیرتر است. من کلی صحبت می کنم. ما در استقلال شاید ۱۰ هزار بازیکن داشتیم ولی چرا همیشه فقط می شنویم ناصرحجازی و منصور پورحیدری؟ چون این رفتارها است که در ذهن‌ها می ماند. این ادب است که می ماند. بچه های استقلال باید این دو نفر را الگو قرار بدهند. کار مدیریت خیلی سخت هست، ما یک خانواده هستیم. مثلا من بین پورحیدری، حجازی، مظلومی، روشن، جباری، قلعه نویی و فرهاد مجیدی و نکونام فقط یک نفر را می توانستم انتخاب کنم. ولی اگر قرار باشد هوادارهای بقیه به من حمله کنند که ساختار بهم می ریزد. باید از بقیه در جاهای دیگه استقاده کنیم. اگر ناصرخان سرمربی بود، منصور پورحیدری مدیر فنی بود، مظلومی سرپرست بود. ما در باشگاه آنقدر جا داریم که می توانیم از همه پیشکسوت‌ها استفاده کنیم.

 

به نظر من استقلال در زمینه رسانه ای و سازمان دهی پیشکسوت‌ها ضعیف عمل کرده؟

این حرف را می پذیرم، امیدوارم خدا عمر بدهد که این خانواده با شکوه و پر افتخار را دور هم جمع کنیم.

 

فرهاد مجیدی در دوران بازی و مربیگری در مقاطع حساس از استقلال جدا شده، شایعاتی در مورد خداحافظی او از استقلال وجود دارد، لطفا در این مورد صحبت کنید.

بالا رفتن سن، آدم‌ها را پخته می کند. الان دیگه فرهاد تجربیات خوبی بدست آورده، هرچند که این تجربه ها هم به خودش لطمه زد و هم به ما لطمه خورد، ولی الحمدلله الان خوب شده است. به هر حال امسال خیلی به او فشار آمد. نه از لحاظ مدیریت باشگاه بلکه حاشیه ها خیلی به او فشار آورد، ولی تحمل کرد. جشن قهرمانی من امروز با هوادارها متفاوت است، آنها برای جام خوشحال هستند و من برای ثبات فرهاد مجیدی خوشحالم که امسال تیم را ول نکرد و در استقلال ایستاد. اگر فرهاد مجیدی تجربه امروز را داشت سال قبل و حتی قبل تر از آن هم قهرمان بود. اگر فرهاد این بزرگی و صبری را که امسال داشت در گذشته داشت الان از لحاظ جام گرفتن با امیر قلعه نویی که یکی از پرافتخارترین مربیان استقلال هست، برابری می کرد. امیدوارم در استقلال بماند و ادامه بدهد. من پیشنهاد ریاست فدراسیون، مدیریت سپاهان و تراکتور و خیلی از تیم‌های لیگ را داشته‌ام. بسیاری از بزرگان پرسپولیس هم به تیم‌ای دیگر رفته‌اند ولی برای من فقط استقلال اولویت است، از بقیه هم عذرخواهی می کنم.

 

اتفاقا گفته می شود آقای آجورلو هم قصد دارد به فدراسیون فوتبال برود!

البته این حق اقای آجورلو است که برود در انتخابات ریاست فدراسیون شرکت کند. ولی به عنوان یک دوست قدیمی به او می گویم که جایگاه استقلال دو برابر فدراسیون فوتبال است. شاید در آنجا ارتباط‌های بین المللی زیادی وجود داشته باشد مثلا با اینفانتینو اما آیا ارتباط با آنها با ارزش‌تر از هوادارهای ما است؟ هوادارهای استقلال عشق هستند،آن رفاقت‌ها زودگذر هست ولی ارتباط با هواداران استقلال ابدی هست. به عنوان یک دوست به آقای آجورلو می گویم اگر این فکر را دارد نرود چون استقلال همان فدراسیون فوتبال هست. بماند همین جا و زحماتش را کامل کند تا استقلال ستاره سوم را بگیرد.

 

یک سوال برای خود من پیش آمده، چرا در گذشته شما و سایر مدیران استقلال بحث حرفه ای گری را شروع نکردید که حالا کار به جایی برسد که تیم از آسیا حذف شود؟

متاسفانه دولت‌ها همیشه به استقلال و پرسپولیس چنگ زدند و نمی گذارند آنها کارشان را انجام دهند، مثل این مسئله خصوصی‌سازی. به نظر من این کار خصوصی سازی نیست. باید تمام سهام این باشگاهها را در اختیار مردم قرار بدهند تا خودشان تصمیم بگیرند. تمام ارزش و اعتبار این دو تیم به هوادارانش است اگر آن را از تیم‌ها بگیرند دیگر چیزی ندارند. هویت و برند پرسپولیس هم به خاطر هوادارانش است. در سال‌های گذشته ما خیلی گرفتار حل مشکلات مالی بودیم. یادم هست در زمانی که ما بازی آسیایی داشتیم و می خواستیم با کشورهای عربی بازی کنیم، هیچ کمکی به ما نمی شد. تیم حریف ما یک بازیکن میلیونی گرفته بود که اندازه هزینه ۵ سال باشگاه استقلال بود. این ظلم هست. در حالی که اگر این باشگاه‌ها آزاد بودند می توانستند درآمدزایی کنند. الان بهترین موقع  است که استقلال و پرسپولیس ستاره اسیایی بگیرند. قبلا ما با شرق و غرب بازی می کردیم ولی الان قهرمان غرب، یک بازی با شرق می کند و فرصت مناسبی است تا قهرمان شود.

 

بزرگترین اشتباه مدیریتی علی فتح الله زاده در استقلال چه بوده؟ چیزهایی که در ذهن مانده مثل بمب نقل و انتقالات یا برادر خوانندگی با بایر لورکوزن که ثمری نداشت؟

ما خیلی در زمینه مدیریتی قوی عمل کردیم. زمانی که ما بازیکن‌ها را به بایرلورکوزن فرستادیم این تیم در جام یوفا، حدفی و لیگ فینالیست بود. در نقل و انتقالات هم خوب عمل کردیم و بهترین مهره پرسپولیس را به استقلال آوردیم. در قهرمانی هم آمار خوبی داریم و طی ۹ سال ۷ قهرمانی برای استقلال آوردیم. دو بار هم سوم آسیا شدیم و یک نایب قهرمانی داشتیم. فوتسال ما ۷ سال در ایران قهرمان بود، وحید شمسایی و حیدریان بازیکنان جهانی شدند، کشتی گیر استقلال آقای رنگرز جهانی شد. بانوان ما فعال بودند. ما دوران طلایی در استقلال داشتیم ولی یک دفعه می دیدی مدیر عوض می شود. الان هم شرایط بدتر شده. دولت باید به فوتبال کمک کند که خصوصی سازی واقعی انجام دهد و باز هم از با آنها حمایت کند در انگلیس که تراز مالی همه باشگاهها مثبت هست بازهم دولت بسته های مالیاتی را برای باشگاهها در نظر می گیرد.

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
نظر: