دیدارنیوز ـ حسین جعفری: سال ۸۴ مهندس تابش سکاندار مدیریت بنیاد مسکن انقلاب اسلامی شد؛ بنیادی که با مدیریت مهندس سعیدی کیا راه رشد و شکوفایی را آغاز کرده بود. ... و امروز پس از گذشت ۱۶ سال می‌توان یقین کرد که ثمره تلاش و مدیریت هدایتش؛ به اوج رساندن این نهاد بوده است.
مرحوم تابش با دانایی و دانش، سرشار از تجربه‌اش، با اهل حوصله و شنیدنِ نظرات کارشناسان؛ با اتخاذ تصمیمات دانشمدارانه و در آرامشش، با تلاشش برای همراهی بدنه اجرایی و صد البته با قلبی مملو از مهربانی و دل رحمی و با تدینی مکتوم (بین خود و خدایش) و بدور از نمایش‌های بیرونی! توانست بنیاد مسکن را در خدمت رسانی به شریف‌ترین مردم ایران یعنی عزیزان روستایی به اوج برساند.
تابش را می‌شد با همین سادگی و بی تکلفی صدا مورد خطاب واقع کرد. او فردی ساکت اما عمیق، نگاهی نافذ اما سراسر گوش برای شنیدن، و آرام و آرامبخش بود تا زیر مجموعه مدیریتی‌اش بتواند در سایه آن آرامش خدمت کنند.
تابش همانی بود که بیش و پیش از سایرین در مناطق حادثه دیده از سوانح طبیعی در کنار مردم آسیب دیده بود و صد البته همیشه آماده پاسخگویی مستند و بی اغراق از خدمات انجام شده. (کافی است ملاحظه کنیم تابش در چه تعداد از مراسم‌های رسمی جلوی دوربین حاضر است؛ در حالی که همزمان در پشت دوربین مشغول صحبت و همدلی و همراهی با مردم بود.)
تابش گرچه سابقه مدیریت سیاسی هم دارد اما نقطه عطف و اوج شکوفایی زندگی مدیریتی‌اش در سازمان مجری‌های ساختمان و تاسیسات دولتی و عمومی (در دولت خاتمی) و بنیاد مسکن (در دولت‌های احمدی نژاد و روحانی) است.
تابش آگاهانه نشان داد که مدیر اجرایی می‌باید به دور از گرایشات سیاسی و جناحی با اتکاء بر دانش و علم و تجربه؛ تمرکزش را بر خدمت صادقانه به مردم قرار دهد و چنین شد که علیرغم آمدن و رفتن دولت‌ها؛ خدمات بنیاد مسکن قابل نازیدن توسط همه دولت‌ها و نظام است.
در مدت ۱۶ سال توفیق همکاری بنده با این رادمرد خوش قلب و خوشفکر در بخشی از کار، در محضر خداوند شاهد حاکم گواهی می‌دهم ؛ موردی نبوده که گزارشی برای کمک به یک مستمندی (که جز خدا نداشته) را خدمتش تقدیم نموده باشیم و پاسخ اش "نه" بوده باشد؛ بلکه با گشاده رویی تایید می‌کرد.
تابش در یک‌کلام مرد بود! مرد همراهی و همدلی بی تبعیض و بی‌دریغ و بی منت با مردم! مردی که دوران مدیریتش بر بنیاد مسکن را می توان الگویی موفق در خدمت رسانی به مردم معرفی کرد.
اللهم انا لا نعلم منه الا خیرا؛ السلام علیه ولده و یوم یبعث حیا