داستان ۲۵ سال اعتیاد و کارتن خوابی بهناز و روایت ۲ سال پاکی اش مفصل بود، بهناز به اندازه‌ای قشنگ صحبت کرد که حظ کردیم، از خانواده فرهیخته و وصله ناجور بودن خودش گفت، از آمدنش به تهران و طلاق از شوهر اول و کار شبانه روزی به عنوان خدمتکار در خانه‌های مردم، از عاشق شدنش و عشق پای منقلی و تباه شدنش به پای معشوق، از بالارفتن مصرف شیشه و هروئین و .... این گزارش حاصل یک روز حضور و گفتگو در مرکز مددرسانی به زنان معتاد در محله شوش. جایی که اسمش را خانه سپید گذاشته‌اند.

وضعیت کرونا در ایران همچنان بحرانی و به گفته برخی منابع فوق بحرانی است. ۷ ماه بعد از شیوع این ویروس منحوس حالا نظام سلامت کشور بیش از پیش تحت فشار است. علاوه بر فرسودگی کادر درمان و کمبود جا برای بستری بیماران مسئله هزینه‌های درمان کرونا هم به یک بحران بزرگ مبدل شده است. بیمارستان‌های دولتی جا ندارند و هزینه بستری بیماران کرونایی در بیمارستان‌های خصوصی به نحو عجیبی بالاست. رقم‌هایی که از ۲ میلیون تومان در روز شروع می‌شوند. مسئله تامین دارو‌ها حتی در بیمارستان‌های دولتی هم مسئله‌ساز شده است.

از هیجدهم تا بیست وچهارم مهرماه به نام هفته‌ سلامت روان نامگذاری شده است. شعار امسال این هفته، سلامت روان برای همه است... به همین بهانه سری به تنها بیمارستان روانپزشکی استان گیلان زدیم؛ مرکز آموزشی، درمانی شفا، سابقه‌ای قریب به چهار دهه دارد.

«ینجا اثری از مراقبت‌های کرونایی نیست، نه الکل و ماده ضد عفونی کننده هست نه حتی ماسکی، اگر هم ماسک بدهند به قدری دیر دیر می‌دهند که رنگ ماسک تغییر می‌کند و سیاه می‌شود. دسشویی‌ها بشدت کثیف و حال بهم زن است حتی مایه دستشویی همیشه در دسترس نیست. خودمان هم نمی‌توانیم بخریم، چون پول نداریم. سه ماه است که حقوق نگرفته ایم، زن و بچه هایمان گرسنه هستند» این گوشه‌ای از سخنان جعفر یکی از کارگران صنعت نفت کشور است که در سایت تمبک کار می‌کند. کرونا تاثیری بسیار مخرب بر کار و زندگی کارگران گذاشته و به گفته مدیر عامل سازمان بهداشت و دزمان صنعت نفت تا امروز جان صد‌ها تن از کارگران صنعت نفت را هم گرفته است. این گزارش با مرور چند روایت از کارگران صعنت نفت نگاهی دارد به وضعیت اسفبار بهداشتی و اقتصادی در میان کارگرانی که در شرایط کرونایی بدون حمایت بهداشتی و اقتصادی در معرض مرگ هستند.

زمانی دولت اسلامی می‌تواند موفق باشد که در گام اول همه وظایف خود را انجام دهد، درحالی‌که ما می‌بینم فساد در جامعه وجود دارد اما با آن برخورد نمی‌شود. یکی از مظاهر فساد و تباهی فقر و تبعیض است. دولت اسلامی در درجه اول برای رفع این‌ها باید تلاش کند، اما متاسفانه این‌جا عمدتا به موارد سطحی توجه می‌شود.

در خصوص چرخاندن مجرمان در خیابان نکته این جاست که این افراد مجرم هستند یا متهم، آیا جرمشان در دادگاه صالح اثبات شده، اگر رای رای صادر شده، آیا شهر گردانی حکم قاضی بوده یانه، مساله مهم‌تر این است که این چرخاندن مجرمان در شهر، اصل مهم شخصی بودن مجازات را زیر سوال می‌برد، یعنی این افراد خانواده و فامیل دارند چرا باید آبروی خانواده شان در انظار عمومی برود؟ چرا باید خانواده مجرم به خاطر جرمی که او مرتکب شده بی آبرو و مجازات شود؟

عبدالناصر درخشان گفت: حتی در بخش شهرنشین ایرانشهر نیز بیش از ۶۰ درصد مردم به دلیل بالا بودن هزینه‌های پروسه لوله کشی، از این امکان برخوردار نیستند. لوله کشی گاز در هر خانه بیش از ۵ میلیون هزینه دارد اغلب مردم ایرانشهر از حیث مالی در سطح پایینی قرار دارند. ما پیگیر این مسئله شدیم که شرکت گاز تسهیلاتی را به صورت وام برای تامین هزینه‌های لوله کشی و تاسیسات گاز در اختیار مردم قرار دهد، اما متاسفانه مورد قبول واقع نشد. در خصوص گاز رسانی به روستا‌های اطراف نیز پیگیر هستیم که هر چه سریعتر این پروژه به انجام برسد.

در شرایطی که فضای جامعه به دلایل مختلف با برخی ناامنی‌ها مواجه است و به ویژه زنان در حوزه خصوصی و عمومی به اشکال مختلف مورد آزار و خشونت قرار می‌گیرند، دستور و فرمان دادن به ناامن‌تر کردن جامعه برای زنان کم حجاب چه پیامد‌هایی به دنبال خواهد داشت؟ آیا تجربه اسیدپاشی‌های اصفهان برای فهم غلط بودن سیاست‌ها قهری در مسئله حجاب کافی نیست؟

یک پرستار می‌گوید: بیمارستان‌های ما جوابگوی این حجم از فشار و بیمار نیست. تجهیزات و امکانات نداریم، ابتدایی‌ترین وسایل و ابزار برای آزمایش و درمان یا نیست یا خراب است. مثلا دستگاه پالس اکسیمتری یا همون سنجش اکسیژن خون خراب است، صد بار باید امتحان کنیم تا یک بار کار کند؛ این طوری هم سرعتمان  پایین می‌آید و هم دقت و کیفیت! خیلی وقت‌ها اطلاعات درستی از اکسیژن خون مریض نداریم و این خطرناک است. دستگاه‌های مانومتراکسیژن یا همان اکسیژن رسانی به بیمار هم فرسوده و خرابند حتی ماسک‌های اکسیژن درست کار نمی‌کنند، برای بیمارانی که مشکل تنفسی دارند این دستگاه‌ها خیلی اهمیت دارد. حتی تخت‌ها هم قدیمی و خرابند و به سختی می‌شود بیمار را به حالت نیمه نشسته درآورد.