اعتراضات دانشجویی در مخالفت با حمایت آمریکا از جنگ اسرائیل در غزه، مانند آتشی خودسوز در این کشور شعله‌ور شده است؛ آنچه می خوانید ترجمه اختصاصی دیدارنیوز از مطلب مدیر موسسه اعراب آمریکایی است.
دیدارنیوزـ گروه بین الملل: این مطلب را با ترجمه اختصاصی دیدار بخوانید با این توضیح که لزوما مطالب درج شده در این مقاله مورد تایید دیدار نیست و تنها جهت اطلاع خوانندگان منتشر شده است.
منبع: موسسه اعراب آمریکایی (*)
نویسنده: جیمز زاگبی، مدیر موسسه
مترجم: حمید رضا بابایی
اعتراضات دانشجویی در مخالفت با حمایت آمریکا از جنگ اسرائیل در غزه، مانند آتشی خودسوز در این کشور شعله‌ور شده است. بر اساس تازه‌ترین گزارشات، بیش از ۲۰۰ دانشگاه در سراسر آمریکا، صحنه این تظاهرات بوده است. در برخی مراکز آموزش عالی نیز دانشجویان کمپ‌های گسترده برپا کرده و پیگیر خواسته‌هایشان هستند. این اعترضات، هفته گذشته در دانشگاه کلمبیا در نیویورک آغاز شد. بیش از ده روز پس از آن، در حدود ۵۰ دانشگاه، اردو‌های اعتراضی دانشجویان برپا است.
آنچه که بیش از همه جلب توجه کرده، صرفا چگونگی گسترش این اعتراضات نیست، بلکه تنوع خیره کننده دانشجویانی است که در تظاهرات و اعتراضات شرکت کرده‌اند. قطعا در میان معترضین، دانشجویان عربِ آمریکایی حضور دارند، و دیگر دانشجویان از هر نژاد و مومن به هر آیین، هم به آنها پیوسته‌اند.
رهبران دانشجویان معترض در بیان خواسته‌هایشان بسیار قانون‌مدار و صریح بوده و خواستار پایان نسل کشی در غزه و برقراری آتش‌بس در این منطقه شده‌اند. بسیاری از معترضان نیز از دانشگاه‌ها خواسته‌اند از ارائه کمک‌هالی مالی به نهاد‌هایی که در جنگ‌افروزی اسرائیل نقش دارند، خودداری کنند.
ماهیت اعتراضات صلح آمیز بوده، گرچه عامدانه فعالیت‌های عادی دانشگاه‌ها را مختل کرده است. در مواردی، معترضین بخش‌هایی از دانشکده‌ها را اشغال کرده‌اند. آنها همچنین در اعتراضات خود، همان طور که مرسوم بوده، شعار‌هایی سرداده‌اند. با این حال ناظرانی که از محل اعتراضات بازدید کرده‌اند، می‌گویند اعتراضات صلح‌آمیز و منظم بوده است.
برخی رهبران جمهوری خواه کنگره و تعدادی از سازمان‌های یهودی طرفدار اسرائیل تلاش کرده‌اند از این اعتراضات، تصویری ضدیهودی و تهدید علیه دانشجویان یهودی ارائه کنند. اعضای کنگره آمریکا با استقبال شدید از این رویکرد، تلاش کرده‌اند از مساله اعتراضات به عنوان ابزاری برای اختلاف افکنی بهره برده، از دانشجویان معترض به عنوان نخبگان لیبرال یاد کنند که به گفته آنها، اسیر گروههای ضد اسرائیلی شده‌اند.
هم رهبران جمهوری خواه کنگره و هم گروه کوچک، اما پرنفوذ از رهبران یهودی، از امکانات خود بهره برده و بار‌ها مدعی شده‌اند شعار‌هایی که برخی دانشجویان معترض سرداده‌اند، ماهیت ضد یهودی دارد. مثلا آنها می‌گویند شعار " فلسطین از بحر تا نهر آزاد خواهد شد"، در حقیقت دعوت به نسل کشی یهودیان در اسرائیل است. آنها به تازگی مصوبه‌ای را در کنگره تصویب کرده‌اند که بسیار پر سر و صدا بوده است. آنها از تفاسیر تحریف شده از شعار‌های دانشجویان معترض در حمایت از فلسسطینی‌ها، بهره برداری کرده و روسای دانشگاه‌ها را برای کناره گیری، تحت فشار قرار داده‌اند. این افراد همچنین با همین رویکرد، زندگی بسیاری از مردم را برایشان دشوار کرده‌اند.
نکته‌ای که مغفول مانده، آن است که در اغلب اعتراضات دانشجویی و کمپ‌های اعتراضی راه‌اندازی شده، تعداد بسیار زیادی از معترضین را دانشجویان یهودی تشکیل می‌دهند. جالب آن که، یک رهبر یهودی از دانشجویان یهودی دانشگاه کلمبیا خواست در خانه بمانند و به خاطر تهدیدات امنیتی به دانشگاه نیایند. وی هچنین از فرماندار نیویورک خواسته بود برای بازگرداندن نظم به دانشگاه، از واحد‌های گارد ملی استفاده کند. در واکنش به چنین مسایلی، دانشجویان یهودی معترض، تصویری از عید یهودی فصح را نشان می‌دادند که نمادی از همزیستی بین ادیان است.
پس از آن پلیس نیویورک در دانشگاه مستقر شد تا اردوی دانشجویان معترض را برهم زند. در دانشگاه‌های تگزاس، کالیفرنیا و جورجیا نیز همین گونه شد. نیرو‌های امنیتی برای بر هم زدن اعتراض آرام دانشجویان، به خشونت شدید متوسل شدند (پرتاب گاز اشک آور، شلیک گلوله‌های پلاستیکی، استفاده از باتوم و شوکر).
اقدامات پلیس، مقامات منتخب و روسای دانشگاه‌ها، به جای آن که دانشجویان را از ادامه اعتراضاتشان بازدارد، عزم آنها را بیشتر جزم کرد. به گونه‌ای که یک روز پس از برچیده شدن اردو‌های اعتراضی، دانشجویان به محوطه دانشگاه بازگشتند و اعتراضات خود را ازسر گرفتند. خشم دانشجویان فقط ناشی از نسل‌کشی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها در غزه نیست، بلکه متوجه مواضع دولت بایدن نیز می‌شود که با حمایت‌های خود، سبب شده است جنگ غزه ادامه یابد. در این شرایط، اعتراضات دانشجویی، علامت خوبی برای بایدن در انتخابات امسال محسوب نمی‌شود.
بسیاری، تحولات دانشجویی کنونی را با اعتراضات سال ۱۹۶۸ علیه جنگ ویتنام مقایسه می‌کنند که هزینه آن، از دست رفتن ریاست جمهوری برای دمکرات‌ها بود. من به عنوان کسی که در امور سیاسی مرتبط با اعتراضات آن دوره و تظاهرات کنونی دخیل بوده‌ام، گواهی می‌دهم که میان این دو، هم وجوه اشتراک و هم اختلافات مهم وجود دارد.
ویتنام نخستین جنگی بود که تصاویر آن در تلویزیون پخش شد و به منازل مردم آمریکا راه یافت. ما شاهد تاثیرات ناشی از بمب‌های ناپالم بر غیرنظامیان بودیم و متوجه شدیم زندانیان شکنجه می‌شوند. مخالفت با جنگ علاوه بر دلایل اخلاقی و سیاسی، ماهیتی شخصی‌تر و نگران کننده‌تر هم داشت: بیم از یک برنامه ملی که جوانان را ملزم می‌کرد برای خدمت سربازی نام نویسی کنند.
دوران جنگ ویتنام نیز زمان آشوب‌های ملی در آمریکا و ظهور جنبش‌های اعتراضی گسترده و متعدد دیگر بود: حقوق مدنی، نگرانی‌های زیست محیطی، حقوق زنان و غیره. مشارکت در این جنبش‌های مختلف، هم‌پوشانی محدودی به همراه داشت.
امروز شرایط متفاوت است. حنبش‌های مختلف نظیر حقوق زنان، اقتدار سیاه پوستان، عدالت زیست محیطی، و این روز‌ها جنبش مخالفت با جنگ اسرائیل در غزه، نقاط اشتراک زیادی دارند؛ و به خاطر تاثیر رسانه‌های اجتماعی، جوانان امروز که برادرم جان زاگبی آنها را "نخستین‌های جهان" می‌خواند، شخصا تجربه جنگ بی‌وقفه در غزه را از نزدیک دارند و بابت آن چه که شاهدند، به شدت نگران هستند.
در سالهای دهه ۱۹۶۰ در دانشگاه‌های آمریکا، هیچ دانشجوی ویتنامی حضور نداشت، اما امروز سازمان مقتدر آمریکایی‌های عربتبار و دانشجویان یهودی آمریکایی‌تبار مترقی، سردمدار بسیج مردم برای مخالفت با جنگ اسرائیل در غزه شده‌اند. یکی از این‌ها شعار "نه علیه مردم ما"، و دیگری شعار "نه به اسم ما" سر می‌دهد. از آنجایی که آنها در سایر جنبش‌ها نیز متحدانی یافته‌اند و خود نیز اعضای آنها هستند، تلاش‌ها با هداف مخالفت با جنگ گسترش یافته است.
با این حال کاخ سفیدِ بایدن، ثابت کرده که نگرانی چندانی ندارد، و ظاهرا به این نتیجه رسیده است که آنها قادر خواهند بود به سلامت از عهده این طوفان برآیند و همچنان می‌توانند در انتخابات نوامبر، دونالد ترامپ را شکست دهند. آنها نتایج نظرسنجی را که رئیس جمهور در حال از دست دادن حمایت آراء جوانان و "اقلیت‌ها" است، نادیده می‌گیرند. این یک اشتباه محاسباتی خطرناک است. همان طور که نتایج انتخابات مقدماتی در بسیاری از ایالات نشان می‌دهد، حمایت از انتخاب مجدد بایدن، به شدت کاهش یافته است؛ و با ادامه سرکوب دانشجویان معترض، مخالفت با رئیس جمهور تشدید خواهد شد.
اگر جنگ غزه تا چندین ماه دیگر ادامه یابد و صحنه نشست دمکرات‌ها در شیکاگو در تابستان امسال، به زشتی سال ۱۹۶۸ باشد، بسیاری از جوانان برای رای دادن به آقای بایدن تحت فشار شدید خواهند بود. آنها به آقای ترامپ هم رای نخواهند داد؛ و به احتمال قوی رای آنها، به نامزد حزب سوم خواهد بود، و یا اصلا رای نخواهند داد.
(*) موسسه اعراب آمریکایی، خود را یک نهاد غیرانتفاعی معرفی می‌کند که طرفدار حقوق عرب‌های آمریکایی تبار است. این سازمان در سال ۱۹۸۵ تاسیس شد و مقر آن در واشنگتن قرار دارد.
