در دهۀ هشتاد میلادی، ناگهان پرتغال با بحران فراگیر اعتیاد مواجه شد. از هر ده پرتغالی یک‌نفر در اثر اعتیاد به هروئین جان می‌باخت و خانواده‌ای نبود که با این معضل دست به گریبان نباشد. اولین برخورد حکومت زندانی‌کردن موادفروش‌ها و مصرف‌کننده‌ها بود. اما خیلی زود معلوم شد که این کار فایده‌ای ندارد. در مقابل، جرم‌زدایی از مصرف مواد، ارائۀ مراکز خدمات ویژه برای معتادان و ترغیبِ آن‌ها به تغییر داوطلبانۀ سبک زندگی‌شان، نتایجی حیرت‌آور به دنبال آورد.