محققان در عمق ۴ متری خشک‌ترین بیابان جهان، موفق به کشف زندگی میکروبی شدند؛ این می‌تواند چراغ راهی برای کشف حیات در سیارات دیگر، مانند مریخ باشد.
دیدارنیوز: صحرای آتاکاما در شمال شیلی، خشک‌ترین بیابان جهان است. در این برهوت تقریبا هیچ اثری از اَشکال پیشرفته‌تر حیات نیست؛ اما خاک لم‌یزرع آن که غنی از نمک‌ها و سولفات‌ها است، از باکتری‌ها میزبانی می‌کند.
تا جایی که می‌دانیم، نور UV خورشید قابل نفوذ به عمق ۸۰ سانتیمتری خاک منطقه نیست و در آن عمق، وجود مقادیر اندک آب محتمل است. اما عمیق‌تر چطور؛ آیا آب و حیات وجود دارد؟
برای یافتن پاسخ، دِرک واگنر و همکارانش در ناحیه‌ای از این بیابان به‌نام دره یونگای، تا عمق ۴ متری حفاری کردند تا نمونه خاک جمع‌آوری و احتمال وجود حیات میکروبی در آن را بررسی کنند.
آنها برای اطمینان از اینکه نمونه‌های DNA موجود در خاک واقعا به ارگانیسم‌های زنده تعلق دارند، روش استخراج تازه‌ای ابداع کردند. محققان ابتدا DNA سُست را از روی نمونه‌ها شستند و سپس DNA موجود در سلول‌های سالم را برای توالی‌یابی ژنی، استخراج کردند.
بر اساس نتایج آزمایش‌ها، در ۸۰ سانتیمتر فوقانی خاک، جمعیت میکروبی غالب از شاخه Firmicutes بود. در عمق بیش از ۲ متر، اما جمعیت میکروبی متفاوتی کشف شد که عمده‌ی آن را شاخه Actinobacteria تشکیل می‌داد.
در برخی از این باکتری‌ها، تشابه ژنتیکی با دو گونه Geodermatophilus pulveris و Modestobacter caceresii هم دیده شد. محققان تصور می‌کنند که این جمعیت میکروبی شاید از ۱۹ هزار سال پیش در خاک آنجا شکل گرفته باشد؛ یعنی پیش از آنکه زیر رسوبات، مدفون شود. آنها همچنین باور دارند که این باکتری‌ها می‌توانند به نفوذ بیشتر تا عمق نامشخصی از خاک ادامه دهند. منبع آب احتمالی آنها، سنگ‌گچ عنوان شده است.
از آنجا که در مریخ هم رسوبات سنگ‌گچ وجود دارد، محققان آن را یک منبع آب بالقوه برای حیات میکروبی در عمق خاک این سیاره نیز می‌دانند. اتفاقا اخیرا کشف یک گاز مرموز در مریخ که فقط توسط موجودات زنده تولید می‌شود خبرساز شد؛ پس شاید برای یافتن حیات در سیاره سرخ، فقط باید کمی بیشتر در آنجا حفاری کنیم!
منبع: گجت‌نیوز
