فوتبال گیت عنوان ستون ثابتی است به قلم سجاد شجاعی درباره فوتبال باشگاهی ایران و در این قسمت نویسنده دیدار سراغ لیگ قهرمانان آسیا رفته تا وضعیت تیم‌های ایرانی را تا پایان دور رفت بررسی کند.
دیدارنیوز ـ سجاد شجاعی: دور رفت مرحله گروهی رقابت‌های باشگاه‌های آسیا در منطقه غرب برگزار شد و تیم‌های ایرانی عملکرد رضایت‌بخشی داشتند به‌طوری که هر چهار نماینده کشورمان در حال حاضر از شانس صعود برخوردارند. اما آنچه در این دوره مسابقات به چشم آمده افت تیم‌های غرب آسیا به‌خصوص تیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس است. البته نمی‌خواهیم منکر توانایی فنی تیم‌های کشورمان شویم، اما وقتی تیم‌هایی مثل السد و النصر و الدحیل و الاهلی و الریان و حتی پاختاکور را با سال‌های قبل مقایسه می‌کنیم متوجه افت فاحش آن‌ها در این تورنمنت می‌شویم که این موضوع فرصت مناسبی را برای تیم‌های ایرانی فراهم کرده. به‌طور خلاصه عملکرد هر چهار نماینده کشورمان را به ترتیب اولویت شانس صعود در سه بازی گذشته مورد بررسی قرار می‌دهیم.
سرخپوشان پایتخت که در سال‌های اخیر موفق‌ترین تیم ایرانی مسابقات آسیایی و حتی بهترین تیم غرب آسیا بودند و دوبار در سه سال گذشته به فینال این مسابقات راه یافتند، امسال هم مقتدرترین تیم ایرانی بودند و با ۳ پیروزی و ۹ امتیاز صدرنشین گروه خود هستند و شانس اول صعود بین تیم‌های ایرانی محسوب می‌شوند. اما همین تیم مقتدر علی‌رغم بازی‌های زیبا و خلق موقعیت‌های زیاد روی دروازه حریفان نقاط ضعفی دارد که در این سه بازی نمایان بود. پرسپولیس با اینکه تنها تیم ۹ امتیازی دور رفت بود، اما ضریب تبدیل شوت به گل بسیار پایینی دارد و از این نظر با ضریب ۱۵ درصدی در رده دهم بین تیم‌های شرکت‌کننده در این مسابقات قرار گرفته است. همچنین پرسپولیسی‌ها دو گل کاملا یک شکل و روی ضربات ایستگاهی دریافت کردند که نشان می‌دهد باید تمرکز بیشتری در این بخش داشته باشند.
آبی‌پوشان خطرناک‌ترین خط حمله را بین تیم‌های این مسابقات در اختیار دارند. آن‌ها با ضریب تبدیل ۳۷ درصدی شوت به گل و به ثمر رساندن ۱۱ گل در ۳ بازی آمار فوق‌العاده‌ای در فاز تهاجمی داشتند، اما پاشنه آشیل استقلال در این مسابقات خط دفاعی این تیم است که به واقع مانند شهری بی‌دفاع مقابل حریفان است و تقریبا هر توپی که سمت محوطه جریمه این تیم می‌آید تبدیل به موقعیت گل می‌شود. استقلال در سه بازی ۶ گل دریافت کرد که ۴ تای آن از الدحیل بود و این نشان‌دهنده ضعف مفرط استقلال در مقابل تیم‌هایی است که مهاجمان فرصت‌طلب و زهرداری مثل اولونگا دارند. به هر حال استقلال با ۶ امتیاز در رده دوم گروه قرار دارد و فعلا به‌نظر می‌رسد مشکل خاصی برای صعود ندارد، اما باید دید مجیدی می‌تواند مشکلات ساختاری دفاعش را در سه بازی آینده برطرف کند یا خیر.
شاید سورپرایز این مسابقات در بین تیم‌های ایرانی فولاد خوزستان بود که با یک برد قاطع در مرحله پلی‌آف به دور گروهی راه یافت و در این مرحله هم با یک برد و دو تساوی در سخت‌ترین گروه غرب آسیا عملکرد خیلی خوبی را به نمایش گذاشت. فولادی‌ها در فاز دفاعی خیلی خوب عمل کردند و اگر در بازی اول مقابل السد با بدشانسی مواجه نمی‌شدند شاید الان صدرنشین گروه خود بودند، اما در هر صورت فولاد قطعا از شانس بالایی برای صعود برخوردار است و احتمالا جزو تیم‌های دوم صعودکننده به مرحله یک هشتم نهایی خواهد بود.
تبریزی‌ها کمترین شانس صعود در بین تیم‌های ایرانی را دارند که البته پیش از شروع مسابقات هم قابل پیش‌بینی بود، اما سه تساوی برای شاگردان خطیبی چندان هم عملکرد بدی محسوب نمی‌شود و هنوز امکان صعود برای این تیم محفوظ است. شاید اگر در بازی اول مقابل پاختاکور آن کامبک با سه گل را در چند دقیقه نمی‌خوردند و می‌توانستند از برتری‌شان محافظت کنند الان باید تراکتور را یکی از پدیده‌های این مرحله از مسابقات می‌نامیدیم، اما به هر حال تبریزی‌ها با همه مشکلات و تغییرات زیاد روی نیمکتشان توانستند به خوبی در سه بازی اول مرحله گروهی از حیثیت خود دفاع کنند و اگر همین روند را در سه بازی آینده ادامه دهند حتی در صورت عدم صعود هم نماینده سربلندی برای کشورمان خواهند بود و تجربه خیلی خوبی هم برای رسول خطیبی در عرصه بین‌المللی رقم خواهد خورد.
اما آنچه در پایان باید یادآور شویم این است که عملکرد رضایت‌بخش ایرانی‌ها تا اینجای مسابقات هرچند شایسته تحسین است، اما نباید ما را دچار اشتباه محاسباتی کند تا ضعیف شدن دیگر تیم‌های منطقه غرب را در کسب این نتایج خوب در نظر نگیریم.
