غول‌کشی به سبک الهلال؛ اینزاگی، یقه پپ را گرفت!

دیدارنیوز: منچسترسیتی در شب طوفانی اورلاندو وداعی غافل‌گیر کننده با جام جهانی داشت.

تیم‌های آماده با تمام قوا در آن به میدان رفته بودند. بازیکنان بزرگ داشت. مربیان نامدار جهان را دور هم گرد آورده بود. بازی‌های پر از تماشاگر هم داشت. پوشش تلویزیونی‌اش را هم خوب ارائه کرد. شگفتی هم داشت؛ اما جام جهانی باشگاه‌ها حالا یک پدیده فراتر از شگفتی را به تصویر می‌کشد و با نمایش‌هایی نظیر بازی بامداد امروز، به اوج خودش می‌رسد. بامداد امروز، راس ساعت ۴:۳۰ به وقت تهران، ۲ تیم منچسترسیتی و الهلال در چارچوب مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی باشگاه‌ها به مصاف یکدیگر رفتند. نتیجه بازی از پیش قابل ارزیابی دقیق نبود؛ اما آنچه رقم خورد در ذهن پیش‌گو‌ها قفل به نظر می‌رسید. سیتیزن‌ها فکرش را هم نمی‌کردند؛ ولی الهلال به این رویای بزرگ فکر کرده بود، برایش زحمت کشیده بود، آن را باور داشت و به دستش آورد.

شروع بازی

مسابقه با هیبت مورد انتظار تیم پپ شروع شد. مجموعه‌ای با انگیزه سرشار هجوم به سمت دروازه رقیب، نبض جریان را به دست گرفت و شاگردان گواردیولا از همان ثانیه‌های نخست برای باز کردن دروازه حریف آسیایی به آب و آتش می‌زدند. نماینده آسیا اگر چه انتظار چنین رویکردی را از رقیب بسیار بزرگش داشت؛ ولی باز هم شاید فراتر از انتظار در لاک دفاعی فرو رفت. با این وجود بارقه‌هایی از جاه‎طلبی هم در ساق‌های شاگردان سیمونه اینزاگی به چشم می‌خورد و معلوم بود که نباید این الهلال را دستکم گرفت. سیتی هم رقیبش را دستکم نگرفت و در ادامه تلاش همه‌جانبه برای رسیدن به گل در نهمین دقیقه مسابقه با ضربه برناردو سیلوا از حریف پیش افتاد. این جریان یورش آبی‌های شهر منچستر و دفاع تیم عربستانی تا پایان نیمه اول مسابقه، عمده دقایق بازی را در بر گرفته بود و سیتی مطابق انتظار اولیه، تیم برتر میدان بود. در نیمه اول شاگردان اینزاگی حتی موفق نشدند در مقابل ۷ شوت در چارچوب منچستری‌ها یک ضربه در چارچوب دروازه حریف داشته باشند. با این حال همین که سیتی ۷ بار ضربات دقیقی به سمت دروازه یاسین بونو زد و در نهایت فقط به یک گل رسید، آن قانون نانوشته و عجیب فوتبال را برای بینندگان تداعی می‌کرد که؛ اگر گل نزنید، گل می‌خورید! نیمه اول با همین نتیجه یک بر صفر به سود منچسترسیتی به پایان رسید. کمتر کسی تصور اتفاقات نیمه دوم مسابقه را در ذهن داشت.

رختکن جادویی

آنچه در اینتر مرارت کشیده بود و آن همه تلخی فینال‌های از دست رفته در لیگ قهرمانان اروپا، ذخیره اندیشه‌ها و تدابیر مرد جوان ایتالیایی شده است. او برای الهلال از همه این ذخایر بهره برد. بین ۲ نیمه به شاگردانش چه توصیه‌هایی کرد و آنها را چگونه برای یورش به دروازه این غول انگلیسی آماده کرد، از بیرون کسی جزئیاتش را نمی‌داند؛ اما همینقدر می‌دانیم که ستاره‌های الهلال با ورود به زمین در نیمه دوم، دوباره متولد شدند.

شروع شگفتی‌سازی

به زمین آمدن همانا و گلزنی مارکوس لئوناردو برای الهلال، همان! از این بهتر نمیشد. منچسترسیتی با هیبت یک برنده به رختکن رفته بود؛ اما در شمایل یک تیم غافل‌گیر شده نیمه دوم را شروع کرد. ضرب غافل‌گیری آنقدر زیاد بود که سیتی تا به خودش بیاید در دقیقه ۵۲ مسابقه گل دوم را هم دریافت کرد. دورترین رویا‌ها در تصور الهلال زنده شدند و غیر قابل باورترین کابوس‌ها در ذهن سیتی جان گرفت. حالا الهلال برنده مسابقه بود. سیتی، اما کم نیاورد و به تلاش برای بازگشت به روند نیمه اول تداوم بخشید. رقیب آسیایی به رسم تاکتیک‌های نظامی زمین را داد تا زمان را به سود خودش در اختیار بگیرد. سیتی ترجمه دقیق فوتبال مالکانه را به تصویر می‌کشید و در سوی مقابل شاگردان اینزاگی هم نقض تمام و کمالی از موفقیت همیشگی این شیوه بازی را روی صحنه می‌بردند. سیتی می‌تاخت و و یاسین بونو و مدافعان الهلال جانانه ایستادگی می‌کردند و بر ضربان آهنگین این نمایش بزرگ می‌نواختند. آبی‌ها ۳ دقیقه پس از عقب افتادن با ضربه ارلینگ هالند به مسابقه برگشتند و کار را به تساوی کشیدند؛ اما کم و کیف حملات آنها با نیمه اول فرق داشت. این بار حمله می‌کردند و در ضمن حمله نگران ضد حمله‌های تند و تیز رقیب بودند. در نهایت یاسین بونو با ۱۱ مهار توپ، به عنوان چهره برجسته مسابقه موفق شد مقاومت نماینده آسیا را به نتیجه برساند و پای شاگردان پپ را هم به وقت‌های اضافه بکشاند. باورشان نیمشد؛ اما با نتیجه تساوی به رختکن می‌رفتند تا پپ بخاطر این تعلل فریادهایش را بر سر آنها خالی کند.

وقت‌های اضافه

باز هم غافل‌گیری برای سیتی اتفاق افتاد. ۴ دقیقه پس از شروع وقت‌های اضافه مسابقه، الهلال با ضربه کالیدو کولیبالی برای دومین بار در جریان این مسابقه از حریف بزرگش جلو افتاد. باز هم سیتی به دردسر افتاده بود و این بار آنها رمق سابق را هم برای تحت فشار قرار دادن تیم عربستانی نداشتند. در عین خستگی، آنها دوباره به گل رسیدند. رایان شرکی پاس داد و فودن دومین گلش را در این مسابقه در دقیقه ۱۰۴ بازی به ثمر رساند. با این وجود خستگی مفرط از حملات بی‌امان، سیتیزن‌ها را به شدت آسیب‌پذیر کرده بود. تاکتیک نظامی الهلالی‌ها جواب داده بود و بخشیدن زمین در نهایت زمان را به سود آنها جلو برد. رقیب بزرگ خسته به نظر می‌رسید و این پیکر غافل‌گیر شده و خسته تیم انگلیسی فقط یک ضربه برای سرنگون شدن می‌خواست. مارکوس لئوناردو در دقیقه ۱۱۲ بازی به ستاره‌های حریف گفت که اگر شما می‌توانید پس من هم باید بتوانم در چنین مسابقه‌ای ۲ گل بزنم و برای چهارمین بار در طول این بازی دروازه منچسترسیتی را باز کرد. نه رمقی در ساق‌های شاگردان پپ مانده بود و نه توان ذهنی بازگرداندن نتیجه را داشتند. سوت پایان مسابقه به صدا در آمد. حاضران در زمین از بازیکنان گرفته تا سکونشینان، به تابلوی نتایج نگاه می‌کردند. باور کردنی نبود؛ اما اتفاق افتاد. الهلال نشان داد که به دنبال تعمیم زعامتش از آسیا به جهان است و حالا قاره کهن هم یک مدعی قهرمانی در جام جهانی باشگاه‌ها دارد.