فوتبال گیت عنوان ستونی است که سجاد شجاعی در آن در پایان هر هفته از مسابقات لیگ برتر به حواشی و مسائل آن می‌پردازد. این بار او درباره پایان نیم فصل اول لیگ برتر نکاتی را برشمرده است.
دیدارنیوز ـ سجاد شجاعی: آخرین مسابقه نیم فصل اول لیگ بیستم برگزار شد تا بالاخره تعداد بازی های همه تیم‌ها به عدد ۱۵ برسد. پرسپولیس آخرین گام نیم فصل را خیلی محکم برداشت و با پنج گل شاگردان امیر قلعه نویی را در ورزشگاه تازه تأسیس شهید سلیمانی سیرجان شکست داد و مثل چهار سال گذشته صدرنشین فوتبال ایران شد.
پرسپولیس در حالی که تا هفته دهم نتایج خوبی کسب نکرده بود و امتیازات زیادی را از دست داده بود، دقیقا مانند فصل گذشته توانست با بردهای پیاپی به صدر برسد و همچنان خود را به عنوان مدعی اول قهرمانی مطرح کند. گل گهر هم که در این بازی چند غایب داشت و از جمله امیر قلعه نویی را به دلیل محرومیت روی نیمکت نداشت، سنگین ترین شکست فصل را تا به اینجای کار متحمل شد تا علی رغم شروع خوب و حتی صدرنشینی در هفته های ابتدایی، نیم فصل را بد به پایان برساند. باید منتظر ماند و دید در نهایت سرنوشت قلعه نویی با گل گهر به کجا خواهد رسید و آیا نیم فصل دوم هم او را در سیرجان خواهیم دید یا اینکه بعد از چند سال دوری، دوباره ژنرال به نیمکت استقلال برخواهد گشت. نکته مثبت در این بازی اما افتتاح استادیوم اختصاصی زیبا و مجهز باشگاه گل‌گهر بود که کیفیت خوب چمن آن روی زیباتر شدن بازی تاثیر زیادی داشت. اینکه یک تیم در یک شهرستان کوچک که مرکز استان هم نیست، ورزشگاه اختصاصی و با امکانات کافی داشته باشد اتفاق بسیار خوشایندی در فوتبال ایران است. ای کاش همه تیمهای صنعتی حاضر در لیگ های فوتبال ایران به سمت ساخت چنین ورزشگاه‌هایی بروند تا حداقل بخشی از مشکلات زیرساختی فوتبال ایران به واسطه حضور آنها مرتفع شود.
لیگ متوسط و بدون پدیده، فوتبال پیرمردها
بعد از گذشت ۱۵ هفته از مسابقات می‌شود ارزیابی مناسبی از رقابتهای این فصل داشت. فصلی که با اجرای قانون جدید منع به کارگیری بازیکن و مربی خارجی جدید، متفاوت از سالهای قبل آغاز شد. در ابتدا تصور می‌شد عدم حضور خارجی‌ها و کوچ تعداد زیاد بازیکنان داخلی به لیگ‌های خارجی باعث ایجاد فرصت برای حضور بازیکنان جوانتر در سطح اول فوتبال کشور شود و باشگاهها نگاه بیشتری به تیمهای پایه خود داشته باشند اما در عمل و تا اینجای کار هنوز جوانی که در حد ستاره تیمش باشد و لقب پدیده فصل را بگیرد کشف نشده.
البته جوان‌هایی مثل پیمان بابایی، حامد پاکدل، حسین مالکی، محمد حسین اکبرمنادی و دو سه بازیکن دیگر بوده‌اند که بازی های خوبی در تیم‌هایشان به نمایش گذاشتند اما نه آن قدر که بشود آنها را ستاره لیگ معرفی کرد. نبود ستاره جوان در لیگ در کنار حضور پرتعداد بازیکنان بالای ۳۵ سال نکته ای بود که خیلی توی ذوق می‌زد، به طوری که اگر بخواهیم سه بازیکن برتر نیم فصل اول را انتخاب کنیم قطعا یکی از آنها سید جلال حسینی ۳۹ ساله است. در کنار سید جلال، فرزاد حاتمی، محمد قاضی، محمد نوری، محمدرضا خلعتبری وقاسم حدادی فر از دیگر بازیکنان مسن لیگ برتر هستند که همچنان در تیم‌هایشان فیکس بازی می‌کنند و حتی ستاره تیم‌شان هم محسوب می‌شوند. البته حضور بازیکنان در این سن و سال فی نفسه اتفاق بدی نیست و حتی آمادگی بالای آنها نشانه رعایت اصول حرفه ای در زندگی‌شان است که می‌تواند برای جوان‌ترها انگیزه بخش باشد، اما اینکه آنها در این سن و سال هنوز رقیب جدی برای خود نمی‌بینند و همچنان امید اول تیم‌هایشان محسوب می‌شوند نکته منفی برای لیگ برتر ما محسوب می‌شود.
نیمکت‌های لرزان
عدم ثبات نیمکت‌ها و جابجایی مکرر مربیان یکی دیگر از نکات منفی سالهای اخیر لیگ برتر ایران است که نشان از تحمل کم مدیران باشگاهها و تصمیمات عجولانه آنها دارد. اگر نگاهی به لیگ های معتبر فوتبال دنیا بیندازیم، می‌بینیم که در طول یک فصل شاید حداکثر دو یا سه تیم باشند که نیمکت‌های‌شان دستخوش تغییر می‌شود اما در لیگ برتر ما فقط در یک نیم فصل پنج باشگاه با تغییرات روی نیمکت خود مواجه شدند که در این بین تبریزی‌ها رکورددار بودند و هر دو تیم تبریزی که اتفاقا مالکیت مشترک هم دارند پیش از هفته پنجم مربیان‌شان را تغییر دادند، که در مورد تراکتور با توجه به کناره گیری مسعود شجاعی از سرمربی‌گری این تیم، احتمالا شاهد حضور سومین سرمربی روی نیمکت این تیم در فصل جاری خواهیم بود، مسأله ای که در سالهای گذشته هم برای این تیم رخ داده است.
لیگ برتر پس از تعطیلی ده روزه دوباره از سر گرفته خواهد شد. تعطیلاتی که تحت تأثیر انتخابات مهم و سرنوشت ساز دهم اسفند خواهد بود. باید دید در نهایت چه کسی سکاندار فدراسیون فوتبال خواهد شد و نتیجه این انتخابات داغ به کجا می‌رسد.
