دیدارنیوز - بابک مجیدی: از دیگو آرماندو مارادونا نوشتن کار بسیار سختی است. مارادونا نه یک فوتبالیست که یک مسیح یا فرستاده از آسمان بود تا مردم دنیا، جهان فوتبال را بهتر بشناسند و عاشق آن شوند. دیگو آرماندو مارادونا، ملقب به ال دیگو شب گذشته به دلیل حمله قلبی در خانه‌اش آرام گرفت و عمر یکی از نمادهای زیبایی فوتبال به پایان رسید.
ال دیگو صحنه‌ها و نمایش‌های خیره کننده‌ای در دنیای فوتبال از خود به جا گذاشت تا نسل‌های آینده بدانند پیش از فوتبالیست‌های امروزی، چه نابغه‌هایی در زمین مستطیل سبز بازی می‌کردند. در این گزارش به چند تصویر و صحنه پر خاطره فوتبال دنیا با نقش آفرینی ماندگار مارادونا اشاره کنیم.
۱: دیگو متولد می‌شود
مارادونا ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ در بوینس آیرس، سرزمین دیوانگان فوتبال آمریکای جنوبی متولد شد. خیلی زود استعداد فوتبالی او کشف شد و از همان دوران کودکی و نوجوانی پیراهن آلبی سلسته را به تن کرد تا ظهور منجی فوتبال در قرن بیستم را نوید دهد.
۲: تولد اسطوره در بوکا
حالا دیگر همه ال دیگو را می‌شناسند. مارادونا با درخشش انکار ناپذیر خود در آرژانتینیوس جونیور سبب شد او به تیم دوست داشتنی و آرزوی کودکی خود برسد، بوکا جونیور تیمی از قشر متوسط جامعه و از طبقه کارگر در آرژانتین. دیگو انگار با پیوستن به تیم بوکا جونیور مردم را به سمت فوتبال بیشتر سوق می‌داد حالا او یک رهبر تمام عیار برای بوکاجونیور و مردمش در سال‌های ابتدیی دهه ۸۰ بود. او در آن یک فصل موفق شد جام قهرمانی آرژانتین را به بوکاجونیور اهدا کند و با آن درخشش خیره کننده با گران‌ترین مبلغ آن زمان راهی اسپانیا، کاتالونیا و باشگاه بارسلونا شود.
۳: نابغه و قصاب بیلبائو
حالا ال دیگو یک ستاره تمام عیار در زمین فوتبال شده است. هرچند قبل از شروع فصل در بارسلونا به دلیل حرکت غیر ورزشی در جام جهانی ۱۹۸۲ در سوپرکلاسیکو برابر برزیل هم خودش و هم کشورش را از میدان جام جهانی خارج کرده بود، اما او خیال متوقف شدن نداشت. دیگو مارادونا در بارسلونا خدایی می‌کرد. سال اول در بارسلونا درخشش زیادی داشت، اما جامی برای او در پی نداشت. اما در فصل ۱۹۸۳ نابغه با حضور سزار لوئیز منوتی مربی که آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸ قهرمان جهان کرده بود هدایت آبی اناری‌ها را به عهده گرفت، جام‌های داخلی را برای بارسلونا گرفت تا دیگر همگان باور کنند انگار خدایی در سرزمین فوتبال حضور دارد.
در سال ۱۸۹۴ آخرین سال حضور مارادونا در بارسلونا، او وارد یک حاشیه عجیب و غریب و محرومیت از فوتبال شد. رقیب مستقیم آن سال بارسلونا که اتلتیکو بیلبائو بود، در چندین بازی از جمله رقابت در لالیگا، کوپا دل ری از سد بارسلونا گذشت. در یکی از همین بازی‌ها آندونی گوی‌کوچه‌آ مشهور به قصاب بیلبائو با تکلی که انگار به قصد شکستن استخوان بود باعث مصدومیت مارادونا شد. دیگو از مصدومیت وحشتناک برگشت و برای گرفتن انتقام فینال جام حذفی را انتخاب کرد. بارسلونا در آن بازی باخت، اما دیگو با لگدها، تکل‌هایش که تا بیرون از زمین فوتبال هم ادامه داشت، انتقام دلچسب خود را از بازیکنان ایالت باسک گرفت. مارادونا سه ماه از حضور در میادین محروم شد و باعث شد در انتقالی جنجالی راهی سیسیل و باشگاه ناپولی شود.
۴: مارادونا به ناپل رسید
دیگو، بعد از محرومیت خود راهی باشگاه ناپولی شد و مراسم رونمایی از این چهره‌ی پرحاشیه فوتبال جهان به مانند حضور یک سوپراستار سینما در مراسم اسکار بود. مارادونا در ناپولی درخشید و به طوری درخشید که حالا دنیا باور کرده بود که زمین فوتبال یک خدای جدید دارد. مارادونا در ناپولی بهترین بازی‌های خود را به نمایش گذاشت. هر چند در دو سال اول حضورش جامی به هواداران هدیه نکرد، اما درخشش او از سال ۱۹۸۶ و بعد از قهرمانی جهان با آرژانتین در مکزیک رقم خورد که با تیم محبوب خود در همان سال قهرمان اسکودتو شد و قهرمانی جام حذفی را نیز به راحتی کسب کرد.
۵: جام جهانی و دست خدا
فرصت درخشش فرا رسید. مارادونا یک آرزوی جامانده برای تیم ملی کشورش داشت. بعد از حذف در جام جهانی ۱۹۸۲، ال دیگو از فرصت درخشش در جام جهانی مکزیک نهایت استفاده را برد. در مکزیک، کاری کرد کارستان و انگار مارادونا در مکزیک متولد شد. معرکه دیگو در یک چهارم نهایی و برابر انگلیس، تاریخی شد. او در میانه زمین توپ را گرفت و با حرکت مارپیچ از ۷ بازیکن انگلستان گذشت و دور از دستان پیتر شیلتون، بهترین گل ادوار جام جهانی و بهترین گل قرن بیستم را در دروازه انگلستان کاشت. اما این ماجرا تمام نشد. تاریخی‌ترین گل جام جهانی نیز کمی بعد نه با پا که با دست مارادونا به ثمر رسید. یک توپ سرگردان روی هوا و پرش مارادونای قدکوتاه با معجزه‌ای غریب همراه شد و دیگو به شکل غریزی و رندانه با دست توپ را از بالای سر شیلتون بزرگ عبور داد. اعتراض شیلتون و بقیه راه به جایی نبرد و مارادونا هم در پایان بازی اعلام کرد گل دوم دست من نبود بلکه دست خدا بود. این جمله استثنایی بود که گل دوم را تاریخی کرد و به آن مشروعیت بخشید.
۶: مسیح در مکزیک
آرژانتین در نهایت با درخشش ابدی مارادونا قهرمان جام جهانی ۱۹۸۶ شد. درخششی تاریخی که تحسین همه فوتبال‌دوستان و بازیکنان جهان در آن زمان برانگیخت. مارادونا دیگر ناشناخته نبود و او را قهرمان و مسیح آرژانتین لقب دادند. آلبی سلسته در فینال جام جهانی برابر ژرمن‌ها قرار گرفت. در حالی که تیمش با نتیجه ۲-۰ پیش بود ناگهان آلمان‌ها با دوگل فولر و رومنیگه بازی را به تساوی کشاندند، اما درخشش مارادونا در فینال بار دیگر تکرار شد و آرژانتین در نهایت موفق شد با زدن گل سوم برای دومین بار قهرمان جهان در سرزمین فوتبال شود.
۷: اشک فینال ۹۰
مارادونا همچنان به درخشش خود در ناپولی ادامه می‌دهد او یک قهرمان برای مردم ناپل و مردم سرزمین مادری بود، اما یک اتفاق عجیب و حیرت انگیز او را برای مدتی از فوتبال دور کرد. با همکاری مافیای قدرت و مواد مخدر، او با خروج از ناپل و پناه بردن به سرزمین مادری یعنی بوینوس آیرس، به مدت ۱۵ ماه محروم شد. اما مارادونا که حالا دیگر در پایان دوران درخشش بی نظیر خود در زمین سبز بود، اما در جام جهانی ۱۹۹۰ حضوری پر رنگ و قابل تامل داشت. مارادونا با آلبی سلسته به قدرت نمایی و درخشش جادویی خود ادامه داد آرژانتین در فینال برابر رقیب چهار سال گذشته خود که حالا دیگر یکپارچه شده است رو به رو شد، اما خطای مشکوک در محوطه جریمه آلبی سلسته و گل کردن آندریاس برمه در دقیقه ۹۰ باعث شد آرژانتین شکست بخورد تا مارادونا اشکی دردناک و تلخ بریزد.
۸: طرفدار چه گوارا و فیدل
مارادونا فوتبال را به پایان برد. اما حضور او در حاشیه فوتبال خود دارای صحنه‌های جذاب و دلپذیری بود. مارادونا به کوبا رفت و با فیدل کاسترو دیدار کرد و دیگو از آن به عنوان تاریخی‌ترین دیدار خود نام برد. تصویری تاریخی از مارادونا وجود دارد که او با سیگار کوبایی خود، جلوی تراسی ایستاده و بر بازوی دست راست خود نشان چه گوارا تتو کرده است. تصویری تاریخی و ماندگار از مارادونا که نشان دهنده یک تصویر چپ گرا از اوست در ذهن همه‌ی فعالین سیاسی طرفدار فوتبال ثبت شد.
۹: اتهام دوپینگ
آخرین حضور مارادونا در سرزمین فوتبال به جام جهانی ۱۹۹۴ در آمریکا بود. خبر‌هایی از ضد و نقیض از اعتیاد او به گوش می‌رسید وزن بدنی بیشتر شده، ولی همان درخشش خیره کننده او همچنان ادامه دار بود. مارادونا در برابر یونان گلی تماشایی به ثمر رساند که شادی پس از گل او تصویری تاریخی در تمام شادی‌های ماندگار جام جهانی ثبت کرد. مارادونا پس از گل با دهانی باز و فریادی از خشم و عصبانیت به سمت دوربین کنار خط رفت تصویری تاریخی از خود بر جای گذاشت. آرماندو در حال درخشش جدیدی بود که بازی بعدی مقابل نیجریه تست دوپینگ او مثبت شد و پایان دوران مارادونا آغاز شد.
۱۰: اعتیاد به الکل
ال دیگو دیگر فوتبال را فراموش کرده و درگیر اعتیاد به مواد مخدر و الکل شد. اما همچنان نام او میان هواداران فوتبال مخصوصا در بوینس آیرس پرآوازه و محبوب بود. ال دیگو قبل از هدایت تیم ملی آرژانتین در جایگاه VIP و به طرفداری از بوکاجونیور و تیم ملی آرژانتین در ورزشگاه حضور پیدا می‌کرد. اما اعتیاد کاری کرد تا نام او دیگر مثل دهه ۸۰ و ۹۰ درخشان نباشد، اما نام او همچنان می‌درخشید.
۱۱: پایان یک منجی
ال دیگو وارد دنیای مربی‌گری شد هرچند خیلی‌ها می‌گفتند تجربه حضور در میدان، نمی‌تواند به هدایت‌گری او کمکی بکند. مهم‌ترین تجربه او، حضور در جام جهانی آفریقای جنوبی در سال ۲۰۱۰ بود. دور گروهی را با تعداد گل بالا و بدون گل خورده راهی مرحله حذفی شد و در مرحله یک هشتم نهایی مارادونا با نبوغ مسی موفق شدند راهی یک چهارم نهایی شوند. اما رقیب مارادونا، یک نام کاملا آشنا در جام جهانی و مسابقات بود. تیم ملی آلمان در اوج جوانی موفق شد تیم مارادونا را با ۴ گل شکست دهد تا مارادونا با چهره‌ای درهم و مغموم و ناراحت با دنیای مربی‌گری خداحافظی کند. مارادونا در تمام دوران مربی‌گری کاملا یک بازنده تمام عیار بود و حتی به سایه خود در دوران بازیگری نزدیک نشد.
۱۲: آخرین تصویر در زمین سبز
ال‌دیگو نه دیگر بازی می‌کند و نه در قامت مربی جلوه‌ای دارد. جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، آرژانتین در بحرانی‌ترین شرایط خود قرار دارد و برای صعود به مرحله حذفی نیاز به بردن نیجریه دارد. مسی گل اول را به ثمر می‌رساند، اما همه‌ی نگاه‌ها، دوربین‌ها سمت جایگاه خاص تماشاگران می‌رود. دیگو مارادونا آن بالا با پیراهنی آبی بعد از گل دستانش را باز کرده و خدا را فریاد می‌زند و دستانش را به سینه می‌فشارد. یک تصویر ماندگار دیگر از مارادونا و آخرین تصویر و حضور او در زمین سبز فوتبال. آرژانتین در آن بازی به لطف گل دقیقه ۹۰ مارکوس روخو به مرحله بعدی رفت، اما در همان دور حذفی برابر فرانسه که قهرمان جهان شد شکست خورد تا سایه مارادونا هم دیگر اثری بر آلبی سلسته نداشته باشد.
۱۳: وداع نابهنگام
ال دیگو ماه پیش وارد ششمین دهه زندگی خود شد، اما لخته خون در مغز مارادونا و عمل او شرایط را بحرانی کرد. همگان ناراحت و غمگین از شرایط وخیم او بودند. دو هفته پیش مارادونا ناگزیر به عمل جراحی شد عملی که موفق بود و تصویری به دور از تصاویری که کمتر از نابغه فوتبال آرژانتین دیده بودیم منتشر شد. مو‌های ریخته، اضافه وزن بیش از حد و پانسمان سری که ناشی از عمل جراحی بود به چشم خورد. مارادونا بعد از عمل جراحی راهی منزل شد، اما شرایط او چندان پایدار نماند. شب گذشته ناگهان در خبری شوک‌آور افسانه دیگو آرماندو مارادونا به پایان رسید.
