تعطیلات نوروزی تمام شد، مسافران به خانه‌هایشان برگشتند و با خود سوغات به همراه آوردند و یادگار‌های تلخی را در دل طبیعت شمال جای گذاشتند و آن یادگارها چیزی نبود جز زباله.

امروزه تفکیک پسماند‌های خشک از‌تر به یکی از اولویت‌های جوامع توسعه یافته تبدیل شده و باید این امر در شهر بزرگ تهران به یک فرآیند مطلوب تبدیل شود. تولید پسماند، تقکیک زباله خشک از‌تر از مبدأ و امحای آن باعث می‌شود که زباله‌ها ارزش اقتصادی پیدا کنند.

دنیای امروز ما به تسخیر پلاستیک‌ها درآمده است؛ ازکیسه‌های پلاستیکی برای خرید روزانه استفاده می‌شود. زندگی بدون پلاستیک‌ دیگر نه تنها یک رویا، بلکه از جهاتی غیرممکن است. اما مساله اینجاست که پلاستیک ورای حد تصور می‌تواند دردسرساز باشد سالانه میلیون‌ها تن پلاستیک بدون اعمال هیچ‌گونه پروسه بازیافت در اقصا نقاط جهان به عنوان زباله و با مصرف هزینه‌های بسیارکلان راهی مراکز دفن بهداشتی می‌شود. پلاستیک‌ و نایلون‌هایی که منفعت آن خیلی کمتر از ضررهایش است و امروز در کنار سایر عوامل آلودگی محیط زیست کیسه‌های پلاستیکی تبدیل به بلای جان محیط زیست شده و سرعت نابودی محیط زیست را افزایش داده است.

 ۱۵:۰۰سال ۱۳۹۶ با توجه به دستورالعمل استانداری خراسان رضوی مبنی بر تجمیع زباله‌گاه، (از بین شهرهای چناران، گلبهار و گلمکان) چناران به عنوان شهر منتخب، معرفی و زباله‌گاه این شهر محل دفن زباله‌های شهرهای مذکور شد. بدیهی است با افزایش زباله ورودی به این زباله‌گاه شاهد بحران محیط زیستی در این منطقه هستیم که با توجه به اینکه استانداردهای لازمه در آن رعایت نمی‌شود بر اهمیت این موضوع می‌افزاید. ادغام زباله‌های بیمارستانی با سایر زباله‌ها، آتش زدن، دفن زباله با فاصله زمانی زیاد، کنترل نکردن شیرابه و همچنین تغذیه حیوانات و پرندگان از آن‌ها مهمترین عوامل به خطر افتادن محیط زیست این منطقه است که گسترش بیماری‌های گوناگون را نیز به همراه خواهد داشت. قطعا با مدیریت صحیح بحران زباله می‌توان بخش زیادی از این طلای کثیف را توسط بازیافت ، تولید سوخت و کود به کسب درآمد تبدیل نمود و از تخریب محیط زیست که به مراتب مهمتر است، جلوگیری کرد. گفتنی است در سطح کشور هر ایرانی روزانه ۶۰۰ تا ۷۰۰ گرم زباله تولید می‌کند و این رقم در شهرستان چناران ۶۳۰ گرم است، در حالی که میزان تولید زباله استاندارد جهانی در روز ۳۲۰ گرم است.