کور رنگى هیچ درمانى ندارد. تشخیص زودهنگام این اختلال میتواند مانع بروز مشکلات آموزشی در کودکان شود. در صورت وجود این مشکل، والدین باید حتما معلم فرزند خود را آگاه کنند تا آموزش‌های ویژهاى براى کودکشان اعمال شود. برخى از بیماران از لنزهاى مخصوصى استفاده می‌کنند که هم به صورت لنز تماسى و هم به صورت لنز عینکى وجود دارد.
دیدارنیوز ـ از اصلىترين علائم «كور رنگى» ميتوان به عدم تمييز رنگ‌هاى قرمز و سبز، آبى و زرد، آبى و سبز از يكديگر اشاره كرد. كور رنگى يك بيمارى ارثى وابسته به كروموزوم x مغلوب است كه اغلب در مردان ديده می‌شود و تقريباً هميشه از مادر مبتلا به كور رنگى و يا ناقل بيمارى به پسر به ارث می‌رسد. در اين اختلال كروموزومى، سلولهاى مخروطى در شبكيه كه مسئول درك رنگ هستند به درستى كار نمی‌كنند و به همين دليل بيمار رنگها را از هم تشخيص نمی‌دهد.
كور رنگى ممكن است بر اثر اختلالات عصب بينايى يا شبكيه نيز رخ دهد. در اين موارد، فقط چشمى كه مشكل دارد دچار كور رنگى می‌شود. در صورتى كه بيمارى در طول زمان تشديد گردد ممكن است تبديل به كور رنگى كامل شود كه در آن، بيمار ديدى خاكسترى خواهد داشت و قادر به تشخيص رنگ آبى و زرد نخواهد بود.
تعداد معدودى از افراد، توانايى تشخيص كامل انواع تناژ رنگ را دارند. آنان كه میتوانند رنگ‌هاى مختلف را ببينند اما در تشخيص آنان از يكديگر دشوارى دارند دچار كم ديد رنگ هستند. آنان كه به كلى از ديدن رنگ ناتوانند كور رنگى كامل دارند و همه رنگها برايشان درجات مختلف خاكسترى است. شايعترين نوع كور رنگى نسبت به سرخ و سبز گزارش شده است كه معمولاً در مردان بيشتر ديده می‌شود.
اين نظريه كه افراد به دو دسته «ديد كامل» و «كور رنگ» تقسيم می‌شود ايده درستى نيست و در بين اين دو، طيف عظيمى از انواع ديد وجود دارد.
تستهاى متعددى براى آزمودن كور رنگى وجود دارد كه بهترين آنها تست «ايشى‌هارا» (ishihara) است. تشخيص اين بيمارى، اغلب با استفاده از چارتهاى رنگى به نام "صفحات آزمون ايشى‌هارا" انجام می‌شود. در اين صفحات، اعدادى متشكل از نقطههاى رنگى در زمينهاى متشكل از نقاطى به رنگ ديگر قرار گرفتهاند كه تمييز آنها از هم براى افراد كور رنگ مشكل است. در صورت مشاهده مشكل در ديد رنگى از تستهاى دقيقترى نيز استفاده می‌شود.
افراد كور رنگ بر اساس تجربه مواجهه با رنگها آنان را نامگذارى می‌كنند. مثلا فردى كه كور رنگى قرمز و سبز دارد قرمز برايش معادل خاكسترى سير است، پس تمام اجسام كه در ديد او اين تناژ خاكسترى است را سرخ نام گذارى میكند. براى تعيين ناحيه رنگ بين شبكيه و ناحيه نقطه كور از دستگاهى به نام پريمتر استفاده می‌شود. وقتى نور ثابت باشد نتايجى كه از اندازهگيرى ديد رنگها بدست مىآيد از اين قرار است:
همه رنگها در وسط ميدان ديده می‌شود. وقتى رنگ قرمز يا سبز از مركز ميدان ديد به سوى محيط حركت كند به جايى می‌رسد كه ديگر به صورت رنگ ديده نمیشود. وسعت ميدان ديد زرد و آبى بيشتر است اما اين رنگها نيز زمانى كه به سوى خارج از مركز ميدان ديد حركت كنند به جايى می‌رسند كه ديگر به صورت رنگ مشهود نيستند اما در پيرامون ميدان ديد، جايى كه ديگر رنگها تشخيص داده نمیشوند شخص، نور خاكسترى و سفيد را میبيند تا اينكه بجايى میرسيم كه به كلى ديد پيرامونى چشم تاريك می‌شود.
درمان؟
كور رنگى هيچ درمانى ندارد. تشخيص زودهنگام اين اختلال میتواند مانع بروز مشكلات آموزشی در كودكان شود. در صورت وجود اين مشكل، والدين بايد حتما معلم فرزند خود را آگاه كنند تا آموزش های ويژهاى براى كودكشان اعمال شود. برخى از بيماران از لنزهاى مخصوصى استفاده می‌كنند كه هم به صورت لنز تماسى و هم به صورت لنز عينكى وجود دارد.
در بسيارى موارد، بيماران به جاى تشخيص رنگ ممكن است ترتيب قرارگيرى را به خاطر بسپارند. به عنوان مثال بيمار به خاطر میسپارد كه چراغ قرمز هميشه بالاى چراغ راهنمايى و چراغ سبز پايين قرار دارد.
منبع: سایت Nutrition Explained
ترجمه: صدف بهرامی‌راد
