«متأسفانه در فضای سیاسی امروز جامعه، عده‌ای نام و نانشان در گرو تخریب و انگ‌زنی و انتقام‌جویی هستند. نمونه زنده دیگر، تخریب گسترده آقای ظریف توسط عده‌ای محدود است. آیا کشوری را سراغ دارید که در شرایط جنگ با دشمنان ملت، پرچمدار دیپلماسی کشور را محاکمه یا استیضاح کنند؟»
تاریخ سرشار است از جنگ‌هایی که خون افراد بی‌شماری را هدر داده است. اغلب این درگیری‌ها به این خاطر شکل می‌گیرند که یکی از طرف‌ها افراد آن سوی میدان نبرد را «انسان» به حساب نمی‌آورد و افسانه‌هایی سر هم می‌کند تا حجم انبوهی از خشونت را توجیه کند. کتاب جدید یان هیوز توضیح می‌دهد که چگونه جنگ‌طلبانِ نفرت‌افروزی همچون هیتلر، استالین، مائو و اخیراً ترامپ در آتش نفرت می‌دمند و مردم را با خود همراه می‌کنند.
مساله‌ی ایران در کانونِ سیاست و عمل
از نظر من، ریشه‌ی تمامی این گرفتاری‌ها ضعفِ نظریه در حوزه‌ی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و کم‌توانی در سطح تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در ایران؛ به ویژه تبیین مساله‌ی ایران شامل چیستی و چگونگی کارکرد وجودی مفهومی به‌نام ایران در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی بود و هست. برای یافتن راه‌کار، گام نخست، تغییر انگاره و یا پارادایم بود و هست. من تغییر انگاره را در تغییر در زاویه‌ی دید به ایران و فهم مساله‌ی ایران می‌بینم.
تحکم آمرانه به ساحت مرجع متخلق و عالی مقام حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی، پرده ای دیگر از حریم شکنی هایی است که متاسفانه سابقه ی طولایی در دهه های اخیر داشته و هر چه سکوت و تحمل شده، بیشتر عمق و نضج پیدا کرده است.
اگر از آن عشق کامپیوترهایی باشید که با شور و شعف پیشرفت‌های دنیای تکنولوژی را دنبال می‌کنند، وقتی بشنوید که هنری کیسینجر از هوش مصنوعی واهمه دارد، احتمالاً توی دلتان می‌گویید از پیرمردی ۹۵ساله چه انتظار دیگری می‌توان داشت؟ خود کیسینجر نیز به‌خوبی می‌داند که از تکنولوژی چندان سر درنمی‌آورد، اما این را هم می‌داند که توسعه‌دهندگانِ جوانِ هوش مصنوعی هم چیزی از سیاست و فلسفه نمی‌دانند. اما طراح کودتای شیلی چه حرفی برای امروز ما دارد؟
در ستایش جان رالز کم نگفته‌اند. او را بزرگترین فیلسوف سیاسی قرن نامیده‌اند و کتابِ خشک او را احیاگر لیبرالیسم دانسته‌اند. در اهمیت کار او همین بس که چندین نحلۀ فکری عظیم با نقد نظریات او به شهرت رسیده‌اند و عملاً میدان عمومی بحث دربارۀ عدالت را با نظر به مفاهیم و استدلال‌های او ساخته‌اند. اما اثری جدید، وجه دیگری از افکار او را برجسته کرده است: تردیدی که پس از یک‌عمر دفاع از مالکیت خصوصی، به جان او افتاده بود.
جعفر شیرعلی‌نیا به مناسبت هفته دفاع مقدس سه یادداشت منتشر کرده است و در آنها به قطعنامه 598؛ مشکلاتی که در راستای ادامه جنگ وجود داشته و سر آخر به مسئله تاریخ نگاری جنگ پرداخته است. در این یادداشت‌ها نکاتی بیان شده که خالی از لطف نیست.
کشورهای ریز و درشت دنیا به سهولت ایران را تحریم می‌کنند؛ گویی برای هیچ‌یک از این کشورها مراودات سیاسی و اقتصادی با ایران اهمیت خاصی ندارد. اینکه چرا ایران بدون اینکه برای کشورهای دیگر هزینه خاصی داشته باشد مورد تحریم قرار می‌گیرد سؤآل بنیادینی است که دکتر محمود سریع القلم بدان پاسخ می‌گوید.
چهل سال قبل قرار بود احسان طبری و آریانپور بیایند و در دانشکده الهیات مارکسیسم را تدریس کنند و اکنون در چهلمین سالگرد انقلاب من از روضه خوانی و منبر امام حسین منع می‌شوم!
