هیچ غیر ممکنی وجود ندارد؛ پینگ پنگ باز بدون دست

 

حضور او در پار المپیک ریو باعث مشهور شدنش شد و از این بابت که در اینترنت مشهور شده اصلا ناراحت نیست و بر عکس باعث خوشحالی او شده است. 

 

 حمد تو در مورد دلیل خوشحالی بابت شهرتی که به دست آورده است، گفت: این مسئله باعث می‌شود افرادی که در انزوا هستند و از معلولیت رنج می‌برند از این انزوا خارج شوند. معلولانی که ناامید هستند باید بدانند هیچ چیزی غیر ممکن نیست.

 

ابراهیم حمدتو وقتی ۱۰ ساله بوده هر دو دست خود را در تصادف قطار از دست می‌دهد و از همان زمان هم تصمیم گرفته تنیس روی میز بازی کند.

 

او در مورد ورودش به تنیس روی میز گفت: من در سال ۱۹۸۳ وقتی هر دو دست خود را از دست دادم، عاشق تنیس روی میز شدم و این رشته ورزشی را بعد از حادثه‌ای که برایم پیش آمد شروع کردم. من در باشگاهی، مسابقه بین دو تا از دوستانم را داوری می‌کردم، وقتی من به نفع یکی از آن‌ها امتیاز دادم نفر دیگر به من گفت: دخالت نکن، چون تو هیچ وقت قادر به بازی کردن نیستی. این حرف من را بر افروخت و باعث شد تصمیم بگیرم که تنیس روی میز بازی کنم.

 

 

سبک منحصر به فرد حمدتو این است که راکت را در دهان نگه می‌دارد و با پا توپ را به بالا می‌فرستد سرویس می‌زند. او گفت: یک سال تمرین کردم تا عادت کنم که راکت را در دهان نگه دارم و به این سبک سرویس را بزنم و در طول زمان با تمرین منظم آن را بهبود بخشیدم.

 

سال ۲۰۱۳ نقطه عطفی در زندگی او بود و او در این مورد گفت: ۲۰۱۳ یکی از مهمترین سال‌های زندگی من بود و خبر خوشایندی را شنیدم و من نامزد جایزه نوآوری در ورزش شیخ محمد بن راشد آل مکتوم در دبی شدم و بهترین ورزشکار عرب سال شدم. این اتفاق باعث افزایش اعتماد به نفس من شد و کمک کرد تا در سال ۲۰۱۵ در مسابقات قهرمانی قاره آفریقا مدال نقره بگیرم.

 

حمدتو در مورد حضور در پارالمپیک توکیو گفت: رسیدن به ریو۲۰۱۶ برای من یک رویا بود که توانستم به آن برسم. البته متاسفانه خیلی آماده نبودم، اما از این اتفاق تجربه زیادی آموختم تا برای توکیو سخت تلاش کنم. هدف من در توکیو ۲۰۲۱ خوب بودن است و برای کسب مدال بهتر از بازی‌های ریو تلاش می‌کنم. پیام من به همه بازیکنان این است که هیچ چیزی غیر ممکن نیست.