زیباکلام: من و موسوی خوئینی‌ها هم باید درباره وضعیت امروز پاسخگو باشیم

 

دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: روز شنبه هفتم تیرماه سیدمحمد موسوی خوئینی‌ها، دبیرکل مجمع روحانیون مبارز، در نامه‌ای به رهبری صراحتا نسبت به بی‌اعتمادی و بی‌اعتقادی مردم به نظام و کشور حرف زده است و می‌گوید انتظار دارد وضع کنونی نامطلوب جامعه به دست عالی‌ترین جایگاه مدیریت کشور بهبود پیدا کند. او همچنین در قسمت پایانی این نامه به این نکته اشاره می‌کند که «کسانی که در امورات مختلف صاحب نظر هستند حق دارند صحبت کنند تا درست و نادرست را به مسئولین گوشزد کنند».

موسوی خوئینی‌ها مدت‌های زیادی است در خصوص مسائل مهم کشور سکوت اختیار کرده و ورود چشمگیری به مسائل سیاسی نداشته است. او که خود محور تحولات و اتفاقات مهمی در بعد از انقلاب بود.  تسخیر سفارت ایالات متحده آمریکا و زندانی شدن ۴۴۴ روزه کارمندان آن سفارت و همچنین ماجرای کوی دانشگاه سال ۷۸، پس از توقیف روزنامه سلام که مدیر مسئولی آن را او به عهده داشت؛ از جمله بزرگترین اتفاقات در تاریخ سیاسی ایران است که نام موسوی خویینی‌ها در مرکز آن قرار دارد.

نامه موسوی خوئینی‌ها شاید به همین دلیل در کانون توجهات رسانه‌ای قرار گرفته و اظهار نظرهای زیادی در مورد آن مطرح شده است. از جمله روزنامه کیهان در یادداشتی بسیار تند نوشت: «آنها حقی را مطالبه می‌کنند که خود وانهاده‌اند و خونی را می‌طلبند که خود ریخته‌اند»! حالا بخوانید و ببینید! چگونه آقای خوئینی‌ها تمامی مشکلات و بلاهایی که خود و دوستان هم حزب و گروهشان به مردم مظلوم این دیار تحمیل کرده‌اند را به کلیت نظام نسبت می‌دهند!»
 
صادق زیبا‌کلام استاد دانشگاه و تحلیلگر مسائل سیاسی در مورد این نامه به «دیدار» گفت: نامه آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها هیچ تاثیری بر معادلات جاری کشور نخواهد داشت. دلیلش هم روشن است، زیرا وضعیتی که کشور در آن قرار دارد، بدتر از آن چیزی است که گفته و شنیده می‌شود. اما پرسش اصلی از ایشان این است که شما، من و  دیگر افراد هم فکر و هم جناح ایشان چقدر در خلق این شرایط نقش داشته‌ایم؟

وی افزود: این که از خودمان رفع مسئولیت و تکلیف کنیم و فراموش کنیم چقدر در ایجاد شرایط کشور در ۴۰ سال گذشته نقش داشته‌ایم، به نظر من نهایت بی‌اخلاقی و بی‌تقوایی سیاسی است. زمانی که آقای خوئینی‌ها در سال ۵۸ در اوج قدرت و عظمت بود؛ اهداف انقلاب اسلامی که عبارت بودند از «آزادی بیان، انتخابات آزاد، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب و تشکل‌ها و جمهوریت» را آن گونه پرپر کرد و به جای آن «آمریکا ستیزی» و دشمنی با آمریکا را حاکم کرد. آیا من صادق زیباکلام و شخص موسوی خویینی‌ها در وضعیت امروز کشورنباید نقشی برای خود در نظر بگیریم؟

این استاد دانشگاه با بیان این که نتایج سیاست‌های ما در سال‌های ۵۷ و ۵۸ و رواج گفتمان استکبارستیزی؛ چهل سال کشور را در برگرفته است، تاکید کرد: این جا موضوع پشیمان شدن و تبری جستن از گذشته نیست. موضوع این است که ما باید پاسخگو باشیم. این فقط نظام و رهبری نیست که باید پاسخگو باشد، من و اقای موسوی‌خوئینی‌ها هم پاسخگو نیستیم. آیا ما در قبال سیاست‌هایی که در زمانی که قدرت داشتیم پاسخگو هستیم؟

وی ادامه داد: معضلی کهسرتا پای نظام را فرا گرفته است با یک نامه من و آقای موسوی خوئینی‌ها درمان نمی‌شود و خود ما بخشی از مسئله هستیم. ایشان به جای اینکه ابتدا کالبدشکافی کنند که این بیماری و وضعیت کنونی کشور چگونه به وجود آمده است، صرفا انگشت اتهام را به سمت دیگری می‌گیرند. تا دیروز که انگشت اشاره را به سمت مرحوم رفسنجانی نشانه رفته بود حالا رهبری را مورد اشاره قرار می‌دهد و ممکن است فردا شخص یا جریان دیگری را مقصر معرفی کند.
 
باد بکاریم طوفان درو می‌کنیم
زیباکلام با تاکید بر اینکه آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها اولین انگشت اتهام را باید به سمت خودشان بگیرند، گفت: سیاست‌هایی که امثال آقای موسوی خوئینی‌ها در زمانی که قدرت داشتند و باعث شدند انقلاب از مسیر اصلی خود دور شود، عامل و علت اصلی گرفتاری کنونی نظام حکومتی ایران است، این‌ها مسائلی نیست که نادیده گرفته شود. طوفان امروز ایران از بادی سرچشمه می‌گیرد که من و آقای موسوی‌خوئینی‌ها کاشته‌ایم.

وی در پاسخ به این پرسش که چه ایرادی دارد در گذشته متوقف نشویم و به آینده بپردازیم، آیا نامه آیت‌الله موسوی‌خوئینی‌ها را نباید از این منظر دید؟ اظهار کرد: زمانی می‌توانیم به آینده فکر کنیم و راهکار بدهیم که عملکرد گذشته خود را بازبینی کنیم. چه اشتباهاتی را مرتکب شدیم که در آینده تکرار نشود. تا وقتی که من و آقای موسوی‌خوئینی‌ها گذشته خود را مورد تجزیه و تحلیل قرار نداده‌ایم، هیچ برنامه و نسخه‌ای نمی‌توانیم برای آینده داشته باشیم.