در روستا‌های سیستان و بلوچستان چه خبر است؟!

دیدارنیوز ـ مشکلات و مسائل استان سیستان و بلوچستان آنقدر زیاد و پیچیده است که هر بار یادآوری و گفتن آن لازم و ضروری است. این بار نامه‌ای از طرف یکی از ساکنین این استان ـ که شرح آن در ادامه خواهد آمد ـ برای دیدارنیوز ارسال شده است که روایتی نزدیک از مشکلات و مسائل یکی از روستا‌های این استان محسوب می‌شود و خواندن آن ما را با مشکلات مردمان این استان از نزدیک آشنا می‌کند.

با سلام و خدا قوت خدمت شما

بدینوسیله به استحضار می‌رساند اینجانب عبدالعزیز حوتی به نمایندگی از ساکنین روستای «حسین آباد گرون» بخش جلگه چاه هاشم از توابع شهرستان دلگان استان سیستان و بلوچستان می‌خواهم مشکلات روستای خود را به شرح زیر بیان کنم:

در آغاز اگر به سراغ آمار جمعیتی روستا طبق سرشماری سال ۱۳۹۶ برویم با آماری بالغ بر ۶۰۰ خانوار و ۳۰۰۰ نفر روبرو خواهیم شد.

یک. سه سال است مردم این روستا با ولتاژ بسیار پایین برق دست و پنجه نرم می‌کنند به طوری که در هر خانواده یک کولر بیشتر جوابگو نیست. علاوه بر این، قریب به یک ماه هست در هر شبانه روز ۴ الی ۵ ساعت برق قطع شده و نکته جالب اینجاست که در تابستان همیشه دچار نوسانات شدید بوده و دراین موقع از سال چندین لوازم برقی ازجمله کولر، یخچال، تلویزیون و.... همچنین چندین موتور پمپ آب از کار افتاده اند. طبق پیگیری‌هایی صورت گرفته علت این مشکل را کمبود مشترک امتیاز کنتور عنوان کردند. همچنین سیم‌های اضافی که بعضا از طرف برخی افراد استفاده می‌شود. این معضل کی بر طرف می‌شود و مسئولیت آن با کدام نهاد و اداره است؟ دهیار، شورا و مردم روستا از طریق بخشداری، فرمانداری، اداره برق، حتی استان هم مراجعه کرده اند، ولی هیچ رسیدگی صورت نگرفته است.
 
دو. آنتن دهی دیگر مشکلی است که در روستا با آن روبرو هستیم. آنتن همراه اول هر دو سه روزی نزدیک به ده بار قطع شده و چند روز زمان می‌برد تا به حالت اول بازگردد. نداشتن آنتن باعث شده که ارتباط با خارج از روستا با سختی‌های زیادی همراه باشد و اهالی روستا دچار مشکلات زیادی شوند.

سه. مشکل اینترنت روستا هست که ۵۰ تا ۶۰ مغازه‌ای که در روستا مشغول به کارند نیاز مبرم به اینترنت دارند، چون دستگاه‌های پوز با اینترنت کار می‌کنند و باید فکری به حال این وضعیت کرد. همچنین دانشجویان، دانش آموزان، فرهنگیان بیشتر از همه به اینترنت نیاز دارند و مردم این روستا برای کوچک‌ترین کاری که نیاز به اینترنت داشته باشد باید مسافت طولانی را طی کنند.
 
چهار. آب شرب روستا یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید به آن توجه کرد. برای روستایی با این آمار جمعیتی، یک پمپ دو و نیم اینچی نصب شده که  اصلا پاسخگوی نیاز اهالی روستا نیست. این در حالی است که این پمپ نه تنها در روستای ما بلکه باید چند روستای دیگر را هم پوشش دهد.
 
پنج. یکی دیگر از مشکلات روستا نبود فضای آموزشی کافی برای دانش آموزان است. روستایی که آمار کل دانش آموزانش که شامل دوره ابتدایی، متوسطه اول و دوم می‌شود به ۷۰۰ نفر می‌رسد ۳۰ سال است با یک مدرسه ابتدایی سه کلاسه تحصیل می‌کنند. در سال ۱۳۹۷ یک مدرسه متوسطه شش کلاسه اضافه شده، ولی هیچ گونه سیستم سرمایشی و گرمایشی وجود ندارد. خودتان قضاوت کنید این همه دانش آموز با این تعداد کلاس چگونه تحصیل کنند. دانش آموزان متوسطه پسر و دختر به خاطر کمبود فضا باید مختلط باشند و به همین علت بیشتر دانش آموزان بعد از پایان دوره ابتدایی ترک تحصیل می‌کنند و پسر‌ها دنبال شغل آزاد و دختر‌ها به سمت سوزن دوزی و خانه داری می‌روند.
 
شش. مشکلات بهداشتی و درمانی دیگر مساله‌ای است که اهالی روستا را با مشکل روبرو کرده است. فاصله زیاد باعث شده که اهالی بعد از بیماری باید چندین کیلومتر را طی کنند تا به اولین مرکز درمانی برسند. اورژانس هم وجود ندارد و چون اهالی روستا توانایی خرید وسیله نقلیه ندارند تا به حال چند بیمار اورژانسی جان خود را از دست داده اند.

آیا مسئولین می‌توانند در گرمای ۴۵ درجه یک ساعت در این محیط زندگی کنند؟ با وجود تحریم‌ها قیمت بسیاری از وسائل مورد نیاز مردم روستا نیز گران شده و شرایط زندگی به سختی می‌گذرد. امیدوارم که صدای ما به گوش مسئولین برسد.

با تشکر

یکی از ساکنین روستای حسین آباد گرون