باتلاق اوکراین، مشکل بی پایان آمریکا؛ روسیه نباید دوباره ابرقدرت شود

دیدارنیوز ـ سرویس بین‌الملل: این مطلب را با ترجمه اختصاصی دیدار بخوانید با این توضیح که لزوما مطالب درج شده در این مقاله مورد تایید دیدار نیست و تنها جهت اطلاع خوانندگان منتشر شده است.

منبع: نیوزویک
نویسندگان: مایک دیویس سیاستمدار آمریکایی و جیسون نیکولز، استاد دانشگاه مریلند آمریکا
مترجم: حمید رضا بابایی

مایک دیویس:

مشکل این است که باتلاق اوکراین در حال تبدیل شدن به معضلی بی پایان برای آمریکا است. باید تغییر رویکرد بدهیم و این سوال را مطرح کنیم که چه تعداد آمریکایی مایلند یکی از عزیزانشان قربانی شوند؟ یا این که چند نفر حاضرند حقوق یک ماه خود را بابت اوکراین هزینه کنند؟

این سخنان را به عنوان فردی بیان می‌کنم که به عقیده من ولادیمیر پوتین یک هیولا است. اما این را هم اضافه کنم که اوباما، در زمان ریاست جمهوری خود، بایدن را که معاون اولش بود، مسئول امور اوکراین کرد.

خانواده فاسد بایدن میلیون‌ها دلار از اوکراین درآمد کسب کردند. روسیه در سال ۲۰۱۴، شبه جزیره کریمه را متصرف شد و روسیه اکنون بازگشته است، و تصور می‌کنم که بوی ضعف به مشام پوتین رسیده و این یک مشکل است.

بعد مساله ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین پیش می‌آید که منافعی متفاوت از آمریکا دارد. فراموش نکنید که زلنسکی می‌تواند همه چیز خود را در اوکراین از دست بدهد. اگر روسیه در جنگ پیروز شود، زلنسکی می‌تواند جان خود را از دست بدهد، حیات خود را نابود شده ببیند و حتی اوکراین نیز از دست وی خواهد رفت.

اگر روسیه برنده جنگ باشد، اوضاع وحشتناک خواهد شد. آن‌ها به خاطر تهاجم به اوکراین، مانند هیولا هستند. ولی به خاطر داشته باشید که منافع زلنسکی مانند منافع آمریکا نیست، آن‌ها یکسان نیستند و با یکدیگر هم پوشانی ندارند. این طور نیست که آمریکا مانند زلنسکی همه چیزش را بتواند در اوکراین از دست بدهد. باید این مساله را به خاطر داشته باشیم، لذا پیش از آن که درگیر جنگ جهانی سوم بشویم تا اوکراین را نجات دهیم – به عبارت دیگر زلنسکی را نجات بدهیم – باید اطمینان حاصل کنیم که این مساله تامین کنند منافع آمریکا است.

مثلا به تازگی شاهد بودیم که وزیر خارجه اوکراین جنجال تبلیغاتی راه انداخته بود و می‌گفت موشک‌های روسی به لهستان اصابت کرده است در حالی که ما می‌دانیم آن ادعا درست نیست. چه کار باید می‌کردیم؟   اگر  بند ۵ منشور ناتو را در خصوص حمله به لهستان فعال می‌کردیم و به یک باره شاهد بودیم که آغاز کننده جنگ جهانی سوم هستیم، چه اتفاقی رخ می‌داد؟ (بر اساس این بند، در صورت حمله به یک کشور عضو ناتو، دیگر اعضای باید مداخله نظامی بکنند)

به نظرم باید کوتاه بیاییم و در این زمینه قدری عاقلانه‌تر رفتار کنیم و از احساسی شدن بپرهیزیم. بیایید پرچم اوکراین را از محوطه‌های خود خارج کنیم، و به تدریج به این بیندیشیم که منافع آمریکا در بهترین حالت چگونه تامین می‌شود.

جیسون نیکولز: اجازه ندهید روسیه باز هم به یک ابرقدرت تبدیل شود

تا این لحظه من تصور می‌کنم که عملکرد اوکراین قابل تقدیر بوده است. آن‌ها تلاش نمی‌کنند که ما را درگیر جنگ با روسیه کنند، بلکه فقط می‌خواهند از سرزمینشنان دفاع و تمامیت ارضی خود را حفظ کنند.  

من همچنین مساله منافع آمریکا در اوکراین را درک  می‌کنم. به نظر من، منافع آمریکا مانند آنچه در تایوان و دیگر مناطق جهان دنبال می‌کنیم، ایجاب می‌کند که نباید اجازه دهیم رقبایمان بیش از حد قدرت بگیرند.

اوکراین منابعی دارد که اگر روسیه کنترل آن‌ها را برعهده گیرد، سوال بعدی این خواهد بود که چه چیزی می‌تواند جلودار روسیه شود؟

ما شاهد این بودیم و باید اوکراین را در حال بازگشت می‌دیدیم. اگر به عملکرد روس‌ها در جنگ چچن در ۲۰ سال گذشته بنگریم، باید تاکنون متوجه شده باشیم که ولادیمیر پوتین می‌خواهد تا آنجا که ممکن است، مناطق از دست رفته در دوران اتحاد جماهیر شوروی را دوباره متصرف شود.

وی می‌خواهد آن‌ها را بار دیگر در اختیار گرفته، غرور روس‌ها را احیا کند. وی این مساله را به شکل یک جنگ تاریخی می‌بیند؛ لذا منافع ما ایجاب می‌کند اجازه ندهیم روسیه بار دیگر به یک ابرقدرت تبدیل شود، منافع ما ایجاب می‌کند دست روی دست نگذاریم و بگوییم به اوکراین کمک مالی نمی‌کنیم، ما باید به این مسایل بیندیشیم تا به یک باره، شاهد بروز بلوک شرق نباشیم. به نظرم منافع آمریکا در گرو آن است که به این مسایل رسیدگی کند. چقدر؟ این مساله را به کارشناسان واگذار می‌کنم، ولی ما قطعا در منطقه منافعی داریم، و منافع ما در گروه کمک به اوکراین است تا تمامیت ارضی خود را حفظ کند.

ما در قضیه شبه جزیره کریمه (که روسیه آن را در سال ۲۰۱۴ تصرف کرد)، بیشتر خود را کنار کشیدیم، اما به نظرم حال که روس‌ها می‌خواهند کل کشور (اوکراین) را متصرف شوند، باید در این مساله دخالت کنیم.

البته واضح بگویم دلیلی وجود ندارد که برویم و در این جنگ حضور داشته باشیم. این جنگ اوکراینی‌ها است. ما می‌توانیم به آن‌ها کمک کنیم، می‌توانیم برای آن‌ها تجهیزات بفرستیم، ولی ما مسئول نیروی پیاده نظام و یا هواپیما‌های جنگی نیستیم. این مساله به اوکراینی‌ها مربوط است و اگر آن‌ها با تجهیزات ناتو در جنگ شکست بخورند، به خودشان مربوط است. ولی ما باید تلاش کنیم تا به یاری آن‌ها بشتابیم، و این مساله تامین کننده منافع ما خواهد بود، همان گونه که در تایوان.