بازی با کلمات

گفته‌های محمدباقر قالیباف که نزدیک به سه دهه در سطوح مختلف در ساختار مدیریتی کشور حضور داشته را می‌توان به نوعی اذعان به مدیریت غلط در سطوح بالا قلمداد کرد. ادبیات این روز‌های مدیران کشور با ادعا‌های رییس دولت نهم و دهم در دهه ۹۰ که به عنوان رییس قوه اجرایی کشور می‌خواست طرح مدیریت جهانی ارائه دهد پارادوکسی را پیش چشم شهروندان نمایش می‌دهد که البته ریشه در درآمد‌های نفتی دارد.

«خیلی از مردم اقتصاد را در گران شدن نانی که روزانه می‌خرند می‌بینند، آن‌ها وقتی برای خرید یک سطل ماست به مغازه می‌روند و به دلیل مبلغ بالای آن از خرید منصرف شده و دست خالی به خانه بازمی‌گردند، اقتصاد برایشان اینگونه معنا می‌شود که همه‌چیز گران شده است. اقتصاد به زبان ساده یعنی اینکه بنا به گفته بانک مرکزی نرخ تورم بیش از ۴۵ درصد باشد، اما حقوق کارگران تنها ۲۰ درصد افزایش پیدا کند، این را همه خیلی خوب می‌فهمند، چون در ادامه جمله کاهش قدرت خرید را می‌شنوند و در نهایت با واقعیتی تلخ مواجه می‌شوند که قرار است باز هم سختی‌ها دو چندان شود. اقتصاد به زبان ساده در حال فروپاشی است و مسوولان سعی دارند همچنان با کلمات بازی کنند.»