همه ما می‌دانیم که بهترین مقررات هم بنا‌های ساختاری مشکلات کشور را حل نمی‌کند، قانون خوب را باید خوب اجرا و مدیریت کرد، کما اینکه با کارشکنی‌ها اجازه بهره گیری از برجام داده نشد و امروز دولت روحانی بابت خروج آمریکا از برجام مورد حمله قرار می‌گیرد. از یک سو بابت محدودیت‌های بانکی، دولت مورد هجمه است و از سوی دیگر جلوی تصویب لوایح مربوط به تسهیل شرایط مالی ایران با دنیا گرفته می‌شود.

 مردم آگاه بودند که حکومت شاه را نمی‌خواهند، اما حکومت جایگزین بر اساس اعتماد به رهبری انقلاب صورت گرفت. آنچه از حکومت آینده تصور شده بود، تصویری ناقص و گنگ بود که  شفافیت نداشت، البته قانون اساسی تا حدودی فضا را روشن‌کرد، اما در خود قانون هم ابهاماتی در اینکه حکومت، حکومتی  متکی به اراده مردم است یا خیر، یا در مسئله انتخابات مردم باید انتخاب کنند یا دو مرحله‌ای باشد ابهاماتی وجود داشت که هنوز به قوت خود باقی است، بنابراین مردم در سال ۵۶ و ۵۷  تصور روشنی از حکومت آینده نداشتند؛ با این تفاوت که آن زمان در این خصوص کمتر صحبت می‌شد و وجود امام نگرانی‌ها را کمتر می‌کرد.

بهزاد نبوی، محمد سلامتی، محسن آرمین، مصطفی تاجزاده، فیض الله عرب سرخی ، محمد کیانوش راد، عبدالله ناصری، جواد امام،علی باقری و ... با صدور بیانیه‌ای ضمن مروری بر وضع موجود به ارایه راهکارهایی برای برون رفت کشور از شرایط موجود پرداختند.