دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: محمدجواد حقشناس عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در پیش‌بینی خود از فضای سیاسی کشور در دولت سیزدهم گفت: با توجه به چینشی که در مجلس یازدهم، دولت سیزدهم، شوراهای شهر و روستا و قوه قضاییه انجام شده بعید است فضای عمومی و سیاسی کشور به سمت گشایش پیش برود. به نظر می‌رسد اگر با همین فرمان پیش بروند در رابطه با چینش کابینه و معاونان رییس جمهور همین خط و مشی و با اندکی فراز و نشیب ادامه می‌یابد.
وی درباره سیاست غرب به‌خصوص آمریکا نسبت به دولت جدید ایران یادآور شد: سیاست بین الملل در رابطه با ایران آنچنان متغیر و معطوف به دولت‌ها در ایران نیست. سالها است سیاست‌های اعلامی و اعمالی غرب نسبت به ایران روشن بوده و پدیده پنهان و غیر قابل فهم نیست. آنها بر اساس قاعده شناخته شده دنیا عمل می‌کنند و هر ارتباط و مذاکره‌ای را بر مبنای منافع ملی خود تعریف می‌کنند. چه در کاخ سفید و کنگره همیشه قدرت بین دو حزب بزرگ دست به دست شده است ولی پایه‌های سیاست خارجی آن کشور نسبت به ایران تقربیا ثابت بوده است. تغییر قدرت در کاخ سفید و کنگره خیلی محدود است و به خصوص در حوزه سیاست خارجی کمترین تاثیر را دارد و تقربیا در ظاهر و بیان و مسائل روبنایی تفاوت‌هایی در دولت‌های دموکرات و جمهوری خواه شاهد هستیم.
این فعال سیاسی در ارتباط با سیاست خارجی ایران در دولت‌های مختلف اظهار کرد: سیاست خارجی ایران در ۳۰ سال اخیر و حتی در دهه اول انقلاب تغییر زیادی نکرده و از یک اصل پیروی کرده است، اینکه مقام سیاست گذار رهبری کشور بوده است. در ۸ ساله جنگ و بعد از آن در ۸ سال دوران سازندگی وزیر خارجه یک نفر است که در دنیا کم سابقه است که وزیر خارجه کشوری در چند دولت ثابت باشد. این ریشه در ثابت بودن سیاست گذار و سیاست‌های کلی خارجی کشور است.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: گرچه دکترین و نگاه سیاست خارجه دولت اصلاحات متفاوت از گذشته بود. سید محمد خاتمی بحث کاهش تنش و گفت‌وگوی تمدن‌ها را مطرح می‌کند و قائل به ارتباط خیلی نزدیک با دنیا و به خصوص رابطه ایران با کشورهای منطقه بود اما وقتی در سازمان ملل فرصتی دست می‌دهد که با رییس جمهور وقت آمریکا یک دیدار سرپایی داشته باشد، اجازه پیدا نمی‌کند. آنجا نگاه و نظر رئیس جمهوری ایران روشن است و حتما به این کار تمایل داشت ولی ملاحظاتی که در کلان سیاست‌های نظام وجود دارد مانع از این اتفاق می‌شود.
وی اضافه کرد: سیاست خارجی ایران در دوره احمدی نژاد هم در ارتباط تنگاتنگ با سیاست‌های بالادستی بود. بخصوص در مسائل خاورمیانه، سیاست‌های هسته‌ای و موضوع سیاست‌های نظامی و موشکی ایران، همه از یکجا تعیین و ابلاغ شده و می‌شود؛ لذا تفاوت دولت‌های مختلف در ایران در حوزه سیاست خارجی تفاوت در کار‌های کارشناسی تیم‌های مختلف دیپلماسی و نحوه انتقال آن به رئوس نظام است. این تفاوت کارشناسانه بود که مقام معظم رهبری را قانع کرد مقداری نسبت به برجام نرمش نشان دهد. این هم تنها زمانی بود که ۷ قطعنامه خطرناک علیه ایران صادر شده بود و دنیا یکدست آماده برخورد با ایران شده بودند؛ که در دولت دوم آقای روحانی همان روند هم متوقف شد که البته نباید نقش ترامپ را هم نادیده گرفت.
حقشناس درباره دیدارهای سید ابراهیم رئیسی و تماس‌های مشورتی‌ای که دفتر او با افراد مختلف از همه جناح‌ها برقرار کرده‌اند گفت: نفس این تماس‌ها را باید به فال نیک گرفت، اما نمی‌توانم زیاد امیدوار باشم. ولی این عمل به هر حال قابل تقدیر و تامل است و امیدوارم آقای رئیسی این مشورت‌ها را در عمل هم مورد استفاده قرار دهد. باید صبر کرد و دید او در معرفی دولت و کابینه چگونه عمل خواهند کرد و سیاست‌های اجرایی دولت او در وزارتخانه‌هایی چون فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، ارتباطات و آموزش عالی به کدام سمت و حالت می‌رود. بسته‌تر شدن یا تساهل و تسامح.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه آقای رئیسی در یک اظهار نظر خود اعلام کرده بود که الزاما بدنه ستاد من اعضای کابینه من نخواهند بود، بیان کرد: به هر حال شخصا نمی‌خواهم ناامید و مایوس باشم، لذا بدون اینکه خیلی بدبین یا خوشبین باشم، منتظر یک ماه آینده می‌مانیم که شاهد رویکرد جناب آقای رئیسی و دولت سیزدهم باشیم. امیداوارم تماس‌های دفتر رییس جمهور منتخب در حد تماس باقی نماند و بتواند این روند را بدون نگرانی و تاثیر پذیری از فشارهای احتمالی برخی‌ها، دنبال کند.
وی افزود: بیش از ۵۰ درصد از مردم در انتخابات شرکت نکردند و بیش از ۱۰ درصد از آنها رای باطله دادند. انتظار است دولت جدید و کل حاکمیت، کشور را به نقطه‌ای برسانند که مجموع آرایی که حضور نداشتند را به آینده کشور و صندوق رای امیدوار کنند.
