قرار نیست این معتادان متجاهر برای همیشه در جایی نگهداری بشوند تا از دنیا بروند بلکه باید امکاناتی را فراهم کرد که به درمان تدریجی آنان منجر شود و زمینه برای بازگشت آنان به خانواده و جامعه فراهم شود.
دیدارنیوز - فرماندار تهران اعلام کرد از شنبه 15 اردیبهشت جمع‌آوری 4000 معتاد متجاهر باقیمانده در سطح شهر تهران آغاز می‌شود و قرار است این امر تا پاکسازی کامل شهر تهران ادامه یابد.
عیسی فرهادی در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه هنوز شهر تهران از حیث وجود معتادین متجاهر به صورت کامل پاکسازی نشده است، افزود: در حال حاضر 8 هزار معتاد متجاهر در کمپ‌ها نگهداری می‌شوند و تصور می‌کنم حدود 4 هزار نفر دیگر وجود داشته باشند که باید از سطح شهر تهران جمع‌آوری شوند.
وی افزود: امروز در حوزه تامین ظرفیت برای نگهداری این افراد با مشکلاتی مواجه هستیم. در حال حاضر به مرور و به صورت روزانه تعدادی از این افراد در شهر تهران جمع‌آوری می‌شوند، اما از روز شنبه در حال ایجاد ظرفیت‌های جدیدی هستیم که ان‌شاءالله سطح شهر تهران را به کلی پاکسازی کنیم.
وی ادامه داد: قرارگاه آسیب‌های اجتماعی نیز فعالیت خود را آغاز کرده که با شیب ملایمی برخورد با متکدیان و حتی جمع‌آوری معتادین متجاهر را در دستور کار دارد و معتادین و کارتن‌خواب‌ها را به سمت کمپ‌ها هدایت خواهد کرد.
قطعا این اقدام باید بسیار زودتر از این انجام می‌شد و نباید به تاخیر می‌افتاد. در عین حال باید در نظر داشت که انجام درست این ماموریت به مقدمات و موخراتی نیاز دارد که بدون تمهید آنها نمی‌توان به نتیجه‌بخشی آن امید داشت.
نخستین نکته این است که مبارزه با اعتیاد باید به عزم ملی تبدیل شود یعنی همه جامعه به این نتیجه رسیده باشند که باید اعتیاد را یک خطر جدی برای سلامت جامعه تلقی کرد و مبارزه جدی و فراگیر با آن را سامان داد.
نکته دوم این است که به جای مبارزه با «عرضه» مواد مخدر باید بر مبارزه با «تقاضا»ی مواد مخدر تمرکز کرد. این سخن به معنای تعطیل کردن یا تضعیف توان انتظامی برای مبارزه با قاچاق و توزیع مواد سنتی مخدر و تولید مواد مخدر صنعتی در داخل کشور نیست اما اگر برای مبارزه با تقاضای مصرف مواد مخدر اولویت قائل شویم، به سوی سیاستهایی خواهیم رفت که تمایل به مصرف این مواد را در کشور کاهش خواهیم داد و زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی و روانی گرایش به اعتیاد را از بین خواهیم برد و همین امر می‌تواند مبارزه با عرضه را هم تسهیل و موفق کند.
نکته سوم این است که نباید بدون آماده کردن همه زمینه‌ها وارد ماجرایی به این بزرگی شد که در نهایت مجبور به نیمه تمام گذاشتن کار بشویم. این امر نیاز به بسیج همه امکانات و به صحنه آمدن همه نهادهای حکومتی دارد. در واقع معنا ندارد که نیروی انتظامی اقدام به جمع‌آوری معتادان متجاهر کند اما بعدا امکانات برای نگهداری آنان فراهم نباشد و در نهایت دوباره آنان را در سطح جامعه رها کنند.
نکته آخر این که قرار نیست این معتادان متجاهر برای همیشه در جایی نگهداری بشوند تا از دنیا بروند بلکه باید امکاناتی را فراهم کرد که به درمان تدریجی آنان منجر شود و زمینه برای بازگشت آنان به خانواده و جامعه فراهم شود. طبعا آموزش خانواده و مردم در باره نحوه مواجهه با این افرادی که از کمپ معتادان به جامعه بازگشت داده می‌شوند، باید در دستور قرار بگیرد.
در یک کلام، تا زمانی که مبارزه با مواد مخدر به یک عزم جدی ملی تبدیل نشود و تا وقتی که همه نهادهای حاکمیتی و حکومتی با بسیج تمامی امکانات خود وارد ماجرا نشوند و مطابق یک برنامه از قبل اندیشیده شده عمل نشود، امیدی به توفیق اقدامات اینچنینی پدید نمی‌آید.
