رئیس اداره حفاظت و حمایت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه نوشهر اعلام کرد: پروانه تخم انگشتری ساقه خوار حدود چهار هزار هکتار از سطح عرصه‌های جنگلی در غرب استان را آلوده کرده است.
دیدارنیوز ـ پروانه تخم انگشتری که نام فارسی آن از طرز قرار گرفتن تخم‌ها بصورت حلقه انگشتر بر روی شاخه‌ها اقتباس شده است، یکی از آفات درختان میوه و جنگلی در ایران است. خسارت این آفت کم و بیش مشابه ابریشم باف ناجور و طرز زندگی آن هم به حشره نامبرده شبیه است. با این تفاوت که پروانه تخم انگشتری توده‌های تخم خود را مانند حلقه انگشتری به پهنای ۸ تا ۱۰ میلیمتر دور تا دور سرشاخه‌ها قرار می‌دهد.
لارو‌های این حشره بخصوص در سنین ابتدایی، زندگی دسته جمعی دارند و به فراوانی از برگ درختان میوه و زینتی تغذیه می‌کنند. این حشره تاکنون در کرج، طالقان، استان‌های گیلان و مازندران، گرگان، خراسان و استان‌های مرکزی دیده شده و در جنگل‌های شمال هم از برگ‌های درختان جنگلی تغذیه می‌کند.
غلامحسن اشرفی نیا روز یکشنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا ضمن ابراز نگرانی از روند رو به افزایش جمعیت این پروانه در سطح جنگل‌های این منطقه گفت: گزارش‌ها و پایش‌های به عمل آمده توسط کارشناسان از سطح عرصه‌های مرتعی و جنگلی حاکی از ان است که این آفت حدود چهار هزار هکتار از نقاط جنگلی تا ارتفاع ۵۰۰ متر را آلوده کرده که از این میزان حدود ۵۰۰ هکتار آن در وضعیت بحرانی قرار دارد.
به گفته وی، بخش «کجور» نوشهر، «رویان» نور ارتفاعات جنگلی «دلیر»، «ناتر» در چالوس، «جنت رودبار» رامسر، «دوهزار و سه هزار» تنکابن به خاطر طغیان این آفت آلوده شده است.
رئیس اداره حفاظت و حمایت اداره کل منابع طبیعی و ابخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: هم اینک مناطق «لوس» حوالی بخش «بلده» از توابع شهرستان نور، «لاشک» کجور، «درجان» تنکابن جزو مناطق بحرانی است که کارشناسان در حال عملیات محلول پاشی و هرس گونه‌های آلوده به این آفت هستند.
اشرفی نیا با بیان آنکه این آفت بیشترین آسیب را به گونه‌های مناطق پائین دست مانند زرشک و ولیک وارد می‌کند، افزود: عملیاتی که برای کاهش جمعیت این پروانه انجام می‌شود علاوه بر هرس و محلول پاشی، اقدامات دیگری، چون حذف لانه‌های لاروی، سوزندان شاخ و برگ‌های آلوده و دفن آن‌ها نیز انجام می‌گیرد.
وی اظهارکرد: با ادامه طغیان این پروانه ممکن است امسال سطح عرصه‌های آلوده به حدود پنج هزار هکتار هم برسد و از اینکه این آفت به باغ‌های باغداران هم آسیب برساند چنین اتفاقی دور از انتظار نیست.
رئیس اداره حفاظت و حمایت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: اگرچه این آفت بومی بوده و هرسال از اواسط فروردین ماه تا اوایل خرداد ماه طغیان می‌کند منتها با توجه به مدت زمان اندک طغیان آن، آماری که از سطح مناطق آلوده گزارش شده طی یکی ۲ سال گذشته حدود هزار و ۵۰۰ هکتار به سطح نقاط آلوده افزوده شده و اکنون به چهارهزار هکتار رسیده است.
اشرفی نیا، کمبود اعتبار، همکاری نکردن جوامع محلی از جمله روستائیان و حتی مسئولان دستگاه‌های مرتبط را از علت‌های عمده پیشگیری نشدن اساسی از طغیان این آفت در نقاط جنگلی و مرتعی این منطقه ذکر کرد.
به گفته او، با اینکه طی یکی دو سال گذشته نشست‌های مختلفی با مسئولان ادارات مرتبط و حتی اهالی روستا‌های حاشیه جنگلی این منطقه برگزار و از آنان خواسته شد که در اراضی جنگلی متعلق به اشخاص که درگیر این آفت هستند و گونه‌های زرشک و ولیک را آلوده کرده، عملیات محلول پاشی، هرس و ... انجام دهند متاسفانه این اقدامات جدی گرفته نشد.
رئیس اداره حفاظت و حمایت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر گفت: اگرچه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری امسال در بخش پایش و انجام عملیات محلول پاشی، هرس، حذف لانه لارو‌ها و ... در نقاط بحرانی بیش از یک میلیارد تومان اختصاص داد و این عملیات در حال انجام است منتها برای ریشه کنی این آفت در سطح نقاط آلوده به ازای هرهکتار حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان نیاز است.
اشرفی نیا برای پیشگیری و مهار اساسی این آفت خواستار همراهی بیشتر جوامع محلی، روستائیان، شورا‌های اسلامی و نیز فرمانداری‌ها در هر شهرستان شد.
حوزهٔ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران نوشهر با وسعت ۶۶۲،۰۳۳ هکتار بیش از ۲۷ درصد از مساحت استان مازندران را در بر دارد و در دامنهٔ شمالی البرز مرکزی و در غرب استان واقع گردیده است.
این حوزه یکی از چهار حوزهٔ منابع طبیعی شمال ایران است که به دلیل اهمیتی که دارد به صورت اداره کل مستقل و به مرکزیت نوشهر اداره می‌شود.
حوزهٔ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران نوشهر در مرکز جنگل‌های هیرکانی یا جنگل‌های شمال (جنگل‌های خزری) و در بخش البرز مرکزی قرار دارد و از رُویان تا رامسر را در بر می‌گیرد.
