پروژه‌های احیای تالاب انزلی در قالب برنامه هفت ساله تدوین شد

 

وی اظهار داشت: این عناوین از پروژه‌ها در قالب برنامه میان مدت هفت ساله تدوین شده و پس از تایید نهایی در ستاد ملی هماهنگی مدیریت احیای تالاب‌های کشور در دستور کار دستگاه‌ها و ادارات استان برای اجرایی شدن قرار می‌گیرد.

 

کفایی با بیان اینکه با تمام توان نفس تازه‌ای به ستاد احیای تالاب انزلی دمیده شده است، اظهار داشت: با اعتقاد به خرد جمعی و کار تیمی در حل مشکلات زیست محیطی، کارگروه‌های هفت گانه‌ای در زیرگروه دبیرخانه احیای تالاب انزلی شکل گرفته که با حضور دستگاه‌های متولی گام‌های موثری در راستای حفاظت و احیای تالاب انجام می‌شود.

 

وی تالاب انزلی را تالابی با ارزش جهانی دانست و گفت: این تالاب و جنگل‌های هیرکانی که ثبت جهانی شده متعلق به همه مردم جهان است و این موضوعات باید موجب دغدغه بیشتر در حفظ و احیا باشد.

 

وی اضافه کرد: در رفع مشکلات زیست محیطی استان با دستگاه‌های مختلف تعامل می‌کنیم و کلام خردمندانه آن است که قابل پذیرش بوده و منطق هم بر آن است که یک تعامل سازنده و موثر با دیدگاه نظارتی و حاکمیتی و در عین حال نظارت اجرایی به رفع مشکل کمک خواهد کرد.

 

کفایی، شعاربرنامه ریزی شده در حوزه کاری حفاظت محیط زیست استان را " گیلان؛ قلب محیط زیست ایران " ذکر کرد و گفت: اصل و خط قرمز ما حفظ محیط زیست و رعایت سلامت مردم است.

 

تالاب انزلی بعنوان یکی از زیست بوم‌های ارزشمند جهان، مهار کننده سیل‌های ویرانگر، تعدیل کننده آب و هوای منطقه و زیستگاه گونه‌های زیادی از آبزیان، پرندگان و گیاهان سال ۱۳۵۴ در فهرست تالاب‌های بین المللی رامسر به ثبت رسید.

 

علاوه بر تاثیرات اقلیمی، تالاب انزلی از مراکز مهم جذب گردشگر گیلان محسوب می‌شود و معیشت جمعیت قابل توجهی از ساکنان حاشیه تالاب از نظر کشاورزی، صیادی و تامین مواد اولیه صنایع دستی به حیات آن وابسته است.

 

فاضلاب‌های صنعتی، خانگی، بیمارستانی، ضایعات کشتارگاهی، سموم کشاورزی، پسماند‌ها و نخاله‌ها، گیاهان مهاجمی، چون آزولا و سنبل آبی، تصرف اراضی و ساخت و ساز در حریم تالاب، آتش زدن نیزار‌ها با هدف تصرف، ورود رسوبات از رودخانه‌ها و انتقال آلودگی از دریا و کاهش میزان آب موجود، حیات تالاب انزلی را به شدت به خطر انداخته است.

 

این معضلات تالاب انزلی را سال ۱۹۹۳ در فهرست تالاب‌های در معرض خطر (مونترو) قرار داد.

 

گیلان دارای بیش از ۳۰ هزار هکتار پهنه تالابی است که افزون بر ۲۴ هزار هکتار آن ۸۰ درصد در قالب سه تالاب (انزلی، امیرکلایه و بوجاق) تحت عنوان کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. این پهنه‌ها زیستگاه بیش از ۳۰۰ گونه پرنده به خصوص پرندگان مهاجرند که هر ساله به تعداد هزاران قطعه، بخشی از چرخه زندگی خود را در این استان سپری می‌کنند. تالاب‌های استان، زیستگاه مناسب بیش از ۶۰ گونه ماهی را فراهم ساخته‌اند.

 

همچنین این تالاب‌ها به عنوان بخشی از محیط زیست، قسمتی تفکیک ناپذیر در زندگی معیشتی حاشیه نشینان و مردم محلی هستند که در صورت تخریب یا زهکشی تالاب ها، با مشکلات عدیده معیشتی و اجتماعی روبرو خواهند شد.