دیدارنیوز - فریده اولاد قباد درباره کمبود سرانه پزشک و دلایل این موضوع گفت: کشور به رقم افزایش سرانه پزشک در سال‌های پس از انقلاب در حوزه‌های پزشک، دندانپزشک و داروسازی با کمبود مواجه است.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه کمبود پزشک در کشور باعث به وجود آمدن شرایط خاص در ارائه خدمات سلامت می‌شود، ادامه داد:ناکارآمدیها در حوزه سلامت منجر به کاهش کیفیت خدمات درمانی، افزایش قیمت‌ها، تشکیل صف‌های طولانی انتظار، توزیع نامتوازن پزشک و بی‌عدالتی در دسترسی به خدمات خواهد شد.
وی ادامه داد: سرانه پزشک در ایران ۱۱ پزشک برای هر ۱۰ هزار نفر است که در کشورهای پیشرفته بین ۳۰ تا ۴۰ پزشک به ازای هر ۱۰ هزار نفر است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه وضعیت سرانه پزشک در ایران در مقایسه با کشورهای منطقه مناسب نیست، گفت: ایران بین ۲۵ کشور آسیای میانه و غرب آسیا در جایگاه بیستم قرار دارد.
اولاد قباد خاطرنشان کرد: در مورد شاخص سرانه پزشکان متخصص بازهم ایران به مراتب از سایر کشورها از وضعیت خوبی برخوردار نیست درحالی که در کشورهای پیشرو در حوزه سلامت بیش از ۱۵ پزشک متخصص برای هر ۱۰ هزار نفر وجود دارد که این شاخص در ایران به ۵ پزشک برای هر ۱۰ هزار نفر می‌رسد.
وی افزود: در کشورهای پیشرو بین ۶۰ تا ۸۰ درصد پزشکان متخصص هستند اما در ایران این نسبت نزدیک به ۴۰ درصد است.
این نماینده اصلاح‌طلب دهمین مجلس شورای اسلامی درباره وضعیت نیروی انسانی در گروه‌های پزشکی هم عنوان کرد: وضعیت نیروی انسانی در سایر گروه‌های پزشکی همچون دندان‌پزشکی و داروسازی در کشورهای توسعه یافته بالای ۷۰ درصد است اما در کشور ما ۳۳ درصد به ازای هر ۱۰۰ نفر است.
وی با اشاره به اینکه محور بعدی در بحث کمبود سرانه پزشک در کشور ظرفیت مغفول مانده اشتغال در حوزه سلامت است، گفت: مطابق آن‌چه که گفته شده است برای رسیدن به سرانه مطلوب در حوزه پزشکی نیاز به ۲۳۰ هزار پزشک است که با توجه به اینکه اشتغال هر پزشک به اشتغال حداقل ۲ نفر می‌انجامد ما ۷۰۰ هزار فرصت شغلی خواهیم داشت.
اولاد قباد با بیان اینکه کشورهای همسایه می‌توانند ظرفیت خوبی برای ما در حوزه گردشگری پزشکی باشند، عنوان کرد: کشورهایی مانند عراق، افغانستان و پاکستان از امکانات مناسبی در حوزه پزشکی برخوردار نیستند که با هدف‌گذاری صحیح می‌توانیم قطب گردشگری سلامت باشیم و خود این امر اشتغال را در حوزه درمانی ایجاد خواهد کرد.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با اشاره به نقش دانشگاه‌ها در افزایش سرانه پزشکان در کشور اظهار داشت: دانشگاه‌ها علت بروز کمبود پزشک می‌توانند باشند.
وی تاکید کرد: ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده سرانه پزشک در بلندمدت خواهد بود. ما در مقایسه با کشورهایی همچون استرالیا، فرانسه، آلمان و انگلیس سرانه پایینی در پذیرش دانشجوی رشته پزشکی داریم.
اولاد قباد با اشاره به آمارهای رسمی ادامه داد: جالب این است پذیرش دانشجوی پزشکی بین سال‌های ۷۸ تا ۸۳ با وجود اشباع بودن جامعه از پزشک رو به کاهش بوده است و در ۵ سال اخیر این روند تقریبا ثابت بوده است.
وی تاکید کرد: سرانه پزشک در کشورهای پیشرفته به ازای هر ۱۰ هزار نفر ۳۰ پزشک است که با ادامه روند پذیرش دانشجو در داخل کشور به این طریق به ۶۵۰ هزار نفر در سال خواهد رسید که برای به دست آوردن روند مطلوب باید زمان صرف این قضیه شود.
این نماینده اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی گفت: ۶۵ درصد کنکور سراسری یعنی ۶۷۰ هزار نفر در رشته علوم تجربی شرکت می‌کنند که تنها ۹ درصد موفق به حضور در رشته‌های پزشکی می‌شوند، بنابراین اگر ظرفیت پذیرش رشته‌های پزشکی را بالا ببریم بخصوص در تخصص و فوق تخصص می‌توانیم این درصد را افزایش دهیم.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی خاطر نشان کرد: می‌توانیم با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو در رشته پزشکی تا ۱۲ سال آینده به هدف خود یعنی افزایش سرانه پزشک در کشور برسیم.
وی ادامه داد: افزایش سرانه پزشک برای کشور یک امر ضروری است زیرا در سال‌های آینده جمعیت سالخورده رو به فزونی خواهد رفت که نیاز به خدمات درمانی قابل توجهی دارند.
اولاد قباد با اشاره به نقش دولت در افزایش سرانه پزشکان در کشور بیان کرد: باتوجه به وظیفه دولت در اصل ۲۹ قانون اساسی در تامین نیازهای بهداشتی و درمانی برای مردم و تاکید بر بندهای ۲، ۳ و ۱۳ نظام کلی سلامت باید توسعه کمی و کیفی آموزش پزشکی متناسب با نیاز و ارتقاء شاخص‌های سلامتی برای دسترسی به جایگاه اول منطقه باشد که بتواند اقدام به افزایش سرانه پزشکان و دندان پزشکان کند.
وی ادامه داد: روش‌های پذیرش دانشگاه بدون بار مالی برای دولت می‌تواند وجود داشته باشد، یعنی می‌توانیم اشتغال فارغ التحصیلان رشته‌های پزشکی را تضمین نمائیم. از سوی دیگر دادن وام‌‌های تحصیلی به افرادی که توانایی مالی ندارند می‌تواند فراهم شود و یا ایجاد ظرفیت بورسیه کردن از سوی نهادها به شرط اشتغال می‌تواند بسیار تاثیر گذار باشد.
