بسته حمایتی به بیماران «اس.ام.ای» نرسید

دیدارنیوز-درحالی که حدود 7 ماه از وعده وزارت بهداشت برای ابلاغ بسته حمایتی بیماران مبتلا به «اس‌.ام‌.ای» می‌گذرد، این بیماران همچنان چشم‌انتظار حمایت‌های مسؤولان هستند.

عصر تشکل - بیماری «اس ام ای» به لاتین sma و مخفف spinal muscular atrophy است که آن را با نام‌های بیماری آتروفی عضلانی نخاعی و وردینگ هافمن می‌شناسیم.  
 
این بیماری یک بیماری ژنتیکی بوده و به صورت عصبی-نخاعی پیشرونده است که با گذشت زمان شدت بیماری نیز افزایش می‌یابد؛ بروز این بیماری در دختران و پسران یکسان بوده و به صورت اتوزومی(نام نوعی از کروموزم) نهفته به ارث می‌رسد. بیماری اس‌ام‌ای به‌ دلیل نقص و جهش در ژن SMN1 ایجاد می‌شود که مسؤول ساخت پروتئینی به نام SMN است که در تمامی سلول‌های جانداران یوکاریوت وجود دارد و جهت زنده‌ماندن نورون‌های حرکتی ضروری است.  
 
میزان اندک این پروتئین در سلول‌ها، موجب از دست رفتن عملکرد طبیعی در سلول‌های عصبی شاخ قدامی نخاع شده و آتروفی عضلات را در پی دارد. به صورت ژنتیکی رخ می‌دهد و در خانواده‌هایی که نسبت فامیلی دارند بیشتر اتفاق می‌افتد.  
 
در این بیماری ژن SMN1 دچار تغییراتی در ساختار ژنتیکی شده و در نهایت منجر به انواع مختلفی از این بیماری که در چهار نوع مختلف است، خواهد شد. شروع این بیماری ممکن است تا در دوران جنینی و یا بزرگسالی رخ دهد که در هر صورت به دلیل پیشرونده بودن با گذشت زمان شدت تاثیر بیماری بر روی افراد بیشتر خواهد شد.  
 
سیر این بیماری می‌تواند به صورت آهسته و یا سریع رخ دهد که برای جلوگیری از شدت سریع این بیماری حتما باید شخص بیمار تحت نظر بوده و از خدمات کار درمانی و فعالیت‌هایی که باعث می‌شود شدت بیماری را کاهش دهد، استفاده شود. 
 
سال گذشته تعدادی از خانواد‌های این بیماران مقابل وزارت بهداشت تجمع کردند و نسبت به عدم رسیدگی به وضعیت این بیماران معترض بودند و مشکلات خود را نیز در سامانه فارس من خبرگزاری فارس جهت پیگیری ثبت کردند. 
 
پس از رسانه‌ای شدن اعتراض این بیماران وزارت بهداشت مشغول به کار شد و تصمیم گرفت بسته حمایتی را برای حمایت از این بیماران تدوین کند. آذرماه سال گذشته مهدی شانوش رئیس مرکز مدیریت پیوند وزارت بهداشت از تدوین بسته حمایتی برای این بیماران خبر داد و اعلام کرد: بسته حمایتی از سوی وزارت بهداشت تدوین شده است که اجزا دیده شده در آن شامل ویزیت‌های دوره‌ای پزشکان متخصص، گرفتن نوار عصب و عضله، انجام آزمایش‌های ژنتیکی با روش MLPA برای غربالگری جنین و برای تشخیص قطعی بیمار مشکوک، کاردرمانی و فیزیوتراپی، بستری در صورت عفونت ریوی، ارائه مکمل‌هایی مانند روی، کلسیم و ویتامین D به بیماران، تزریق واکسن‌هایی چون آنفلوآنزا و پنوموکوک برای بیماران و… است. همچنین برخی از بیماران به دستگاه‌های کمک تنفسی نظیر دستگاه محرک سرفه، دستگاه اکسیژن‌ساز، دستگاه درمان اختلال خواب و… نیز در منزل نیاز دارند. 
 
اکنون حدود 7 ماه از وعده‌های وزارت بهداشت برای تدوین و ابلاغ بسته حمایتی برای این بیماران می‌گذرد، در همین راستا خبرگزاری فارس برای بررسی و واکاوی علل ایجاد این بیماری، وضعیت درمان این بیماران و مشکلات مربوط به این خانواده‌ها میزگردی با حضور چند تن از خانواده‌های این بیماران برگزار کرد. 
 
*هزینه‌های کمرشکن درمان بیماری 
 
آقای محمدی شما به عنوان پدر یکی از بیماران S.M.A، از چه زمانی متوجه بیماری فرزندتان شدید؟ 
 
فرهود محمدی پدر فرهان هستم، فرزندم از سن سه ماهگی گرفتار بیماری «اس ام ای» تیپ یک شده است، تنها سه ماه از آغاز تولد فرزندم گذشته بود که متوجه شدیم فرزندمان مانند سایر کودکان توانایی حرکت گردن و دست و پایش را ندارد. به همین دلیل به پزشک مراجعه کردیم و پس از انجام آزمایش‌های ژنتیک به ما اعلام شد که فرزندم به «اس ام ای» مبتلا است. 
 
بسته به نوع بیماری این کودکان علائم بیماری آنها متفاوت است، هرچه نوع بیماری شدیدتر باشد علائم بیماری شدیدتر است، کودکان مبتلا به تیپ سه این بیماری توانایی راه رفتن را دارند اما به مرور زمان با اختلال حرکتی مواجه می‌شوند. نوع تیپ دو این بیماری کودکان ۶ تا ۱۸ ماهه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم آن متوسط تا شدید است و معمولا پاها را بیشتر از دست‌ها درگیر می‌کند. 
 
اقدامات درمانی فرزندتان از چه زمانی آغاز شد؟ 
 
محمدی: ما اقدامات درمانی فرهان را از همان روزهای اولیه که متوجه بیماری‌اش شدیم شروع کردیم، در این بیماری نیاز به استفاده از ماسک خاصی برای کودک است و ما از همان روزها با توصیه پزشکان اقدام به خرید ماسک و دستگاه‌های تنفسی کردیم. وقتی عضلات دهان و گلو ضعیف شوند، نوزادان و کودکان مبتلا به آتروفی عضلانی ستون فقرات در مکیدن و بلعیدن دچار مشکل می‌شوند. در این حالت کودک شما ممکن است تغذیه و رشد کافی نداشته باشد به همین دلیل پزشکان به ما توصیه کردند از (انجی) لوله تغذیه برای کودک استفاده کنیم. 
 
بسیاری از این بیماران از چند وسیله تجهیزات پزشکی استفاده می‌کنند، فرزند شما برای درمان به چند وسیله تنفسی نیاز دارد؟  
 
محمدی: این کودکان به تجهیزاتی مانند ونتیلاتور، اکسیژن‌ساز و ساکشن نیاز دارند تا بتوانند راحت‌تر نفس بکشند. همچنین برای تغذیه نیاز به لوله‌های مخصوص دارند، دستگاه‌ نبولایزر نیز معمولا برای باز کردن راه هوایی این بیماران نیاز است. 
 
آیا بیمه‌ها هزینه تهیه این تجهیزات پزشکی را پوشش می‌دهند؟ 
 
محمدی: هزینه‌های درمانی این بیماران بسیار بالا است و متأسفانه هیچ نهادی تاکنون از ما حمایت نکرده است. من برای جابه‌جایی فرزندم اقدام به دریافت پلاک معلولیت کردم تا بتوانم او را راحت‌تـر به بیمارستان برسانم اما پس از گذشت چند ماه و انجام کامل پروسه به ما علام شد که  پلاک معلولیت به ما تعلق نمی‌گیرد، در صورتی که در کارت فرزندم درجه معلولیت «خیلی سخت» درج شده است. 
 
*تجهیزات 45هزارتومانی را 400هزار تومان تهیه کردم 
 
شما ماهانه چه‌قدر هزینه صرف درمان فرزندتان کرده‌اید؟ 
 
محمدی: ماهانه حدود یک میلیون تومان هزینه داروها و مکمل‌های فرزندم می‌شود و گاهی حتی برای تهیه «تراک» فرزندم با مشکل مواجه می‌شویم به طوری که در مرکز طبی کودکان ترک ۴۵۰۰۰ تومانی را با مبلغ چهارصد و نود هزار تومان تهیه کردم. این تجهیزات متاسفانه تحت پوشش بیمه هست اما به دلیل اینکه سخت پیدا می‌شود باید آن را به صورت آزاد تهیه کنیم. 
 
بزرگترین مشکل این کودکان از دیدگاه شما به عنوان پدر چیست؟ 
 
محمدی: حسرت خوردن بزرگترین مشکلی است که این بیماری برای کودک ایجاد می‌کند، این کودکان به دلیل اینکه نمی‌توانند جابه‌جا شوند و صحبت کنند همیشه در حسرت هستند و این خانه‌نشینی فرزندم برای ما بزرگترین مشکل است؛ گردن این کودکان ضعیف است و همیشه دو الی سه دستگاه به آن‌ها متصل است. این کودکان نمی‌توانند روی ویلچر بنشینند، به همین دلیل وقتی سایر کودکان را می‌بینند که در حال بازی یا غذا خوردن هستند فقط باید با حسرت زندگی آن‌ها را نظاره کنند. 
 
آیا بیمارستان‌ها تخت ویژه‌ای برای درمان این کودکان دارند؟ 
 
محمدی: فقط مغز و چشمان کودک کار می‌کند، و پزشکان دلیل بروز این بیماری را وجود ژن ناقص در مادر و پدر اعلام کرده‌اند. باید همیشه شیرخشک‌های خاص و ویتامین‌های خاص مصرف کنند و غذاهای آنها نیز فقط مواد آبی و مایعات است. 
 
طی این ۴ سال حتی هزار تومان هم از هیچ نهادی به ما کمک نشده است، در بیمارستان‌ها تخت مشخصی برای این بیماران جود ندارد و در مواقعی عفونت بدن به دلیل محیط بیمارستانی افزایش پیدا می‌کنند، فیزیوتراپی و خدمات توانبخشی این کودکان نیز تحت پوشش بیمه نیست. 
 
بسته حمایتی وزارت بهداشت به کجا رسید؟ 
 
محمدی: متأسفانه برخی از مسؤولان در بازه‌ای اعلام کردند که صرف هزینه برای این کودکان باید با رضایت مردم انجام شود، در حالی که برای امنیت جان خودشان باید بهترین اتومبیل‌ها را سوار شوند!‌ 
 
صرف هزینه برای چندصد بیمار مبتلا به «اس ام ای» هزینه زیادی برای خانواده‌ها دربر نخواهد داشت اما متاسفانه برخی از مسؤولان اعلام می‌کنند که امیدی به زنده ماندن این بیماران نیست و نباید برای آن‌ها هزینه صرف کرد،‌ اگر فرزند خود آن‌ها نیز به این بیماری مبتلا بود همین سخنان را می‌گفتند؟ اکنون حدود چند ماه از وعده مسؤولان وزارت بهداشت برای تخصیص بسته حمایتی می‌گذرد که امیدواریم این قول‌ مسؤولان هرچه زودتر تحقق پیدا کند. 
 
در حال حاضر وضعیت درمان بیماری شما چگونه است؟ 
 
محمدی: تیمی از پزشکان که در حال انجام کارهای درمانی و تحقیقاتی بر روی این کودکان بودند، فرزند من را برای درمان انتخاب کردند و ۲ بار با فواصل پانزده روز تحت سلول‌درمانی قرار گرفت و دو بار تزریق انجام داد، پس از تزریق وضعیت عفونی کودک به شدت کاهش پیدا کرد و درحال حاضر روزی سه الی چهار ساعت بدون دستگاه تنفس می‌کند و توانایی نشستن را پیدا کرده است. 
 
*3 زایمان ناموفق داشتم 
 
زینب جهانگیری، یکی دیگر از افراد حاضر در این میزگرد بود که هرچند شبیه سایر مهمانان حاضر در میزگرد فرزندی ندارد اما از جنبه دیگری با این بیماری دست و پنجه نرم کرده است. 
 
او که سرنوشت سراسر غمباری دارد مادری است که ۲ فرزند مبتلا به SMA را پیش از تولد و یکی را مدت کمی پس از تولد از دست داده و برای تولد نوزاد سالم تمام توان خود را به کار گرفته است و متأسفانه این تلاش‌هایش هنوز به بار ننشسته است. 
 
او در ادامه میزگرد روایت دردناکش از مواجهه با این بیماری پرهزینه را تشریح می‌کند.   
 
شما چگونه با این بیماری مواجه شدید؟ 
 
۱۰ سال است که ازدواج کرده‌ام در سال نود باردار شدم اما در زمان شش ماهگی بارداری‌ام متوجه شدم که جنین حرکتی ندارد و مایع جنینی در حال کم شدن است، این موضوع باعث نگرانی ما شد و فکر کردیم که شاید نوزاد فوت شده باشد، در نهایت نوزاد به دنیا آمد و به دلیل بی‌تجربگی ما جان خود را از دست داد. 
 
در سال ۹۲ چندین آزمایش ژنتیک انجام دادم و مجدد باردار شدم که این بار پس از گذشت ۳ ماه فرزندم فوت شد. 
 
این سقط و فوت فرزندتان برای شما عوارضی به همراه داشت؟ 
 
بله متأسفانه عوارض ناراحت کننده‌ای داشت. 
 
چه عوارضی؟ 
 
این سقط منجر به نازایی ثانویه شد و من از این موضوع بی‌اطلاع بودم؛ سال ۹۴ و ۹۵ تلاش زیادی برای درمان انجام دادیم تا به صورت ریشه‌ای مشکلامان را حل کنیم. 
 
به پزشک با تخصص خاصی مراجعه کردید؟ 
 
بله. در آن سال تحت نظر پزشک ژنتیک بودیم و آزمایش‌های زیادی انجام دادیم و در نهایت به ما اعلام شد مشکلی وجود ندارد و در نهایت ما برای انجام «آی وی اف» آماده شدیم. 
 
باز هم اقدام به فرزندآوری کردید؟ 
 
انتقال جنین انجام شد و پروسه بارداری طی شد اما در ماه هشتم بارداری باز هم رفته رفته حرکت جنین کم شد و دوباره همان بارداری ناموفق در حال تکرار بود. 
 
پیش بینی این موضوع را می‌کردید؟ 
 
 نه به هیچ عنوان. علت این موضوع برای ما مشخص نبود. ضربان قلب کودک در حال پایین آمدن بود و در هفته سی و پنجم زایمان انجام شد و فرزند من پس از به دنیا آمدن ضربان قلب و تنفس ضعیفی داشت که به وسیله پزشکان احیا شد و در «اِن آی سی یو» بستری و با دستگاه تنفس می‌کرد. 
 
خدا رو شکر بچه زنده ماند؟ 
 
نه. متأسفانه در همان زمان بستری در بیمارستان فرزندم فوت کرد. 
 
پیش از فوت فرزندم براساس آزمایش‌های انجام شده پزشکان تشخیص دادند که نوزاد مبتلا به بیماری «اس ام ای» هست و به ما اعلام شد که باید کِشت ژنتیک انجام شود، پس از اعلام نتیجه آزمایش‌ها، پاسخ آزمایش نشان داد که من و همسرم ناقل این بیماری هستیم و وقتی مادر و پدر ناقل این بیماری باشند نوزاد مبتلا به «اس ام ای» خواهد بود.  
 
*لزوم توجه وزارت بهداشت به آزمایشات غربالگری 
 
در حال حاضر باز هم برای فرزندآوری اقدامی انجام داده‌اید؟ 
 
پس از انجام این کارها آزمایش‌ها را مجدد به نزد پزشکی دیگر بردیم و او به ما گفت که آزمایشی در حال حاضر وجود دارد که ۲۸۰ نوع بیماری ژنتیکی را مشخص می‌کند لذا توضیه می‌کنم خانواده‌ها قبل از بارداری این آزمایش را انجام دهند. 
 
در حال حاضر چند جنین در بانک «آی وی اف» دارم که باید از لحاظ این بیماری بررسی شوند و باز هم شانس ابتلا به این بیماری در آنها وجود دارد، اگر وزارت بهداشت به دنبال درمان این بیماران نیست روش‌های پیشگیری را به خانواده‌ها ارائه دهد و بودجه برای انجام آزمایش‌های ژنتیک تخصیص پیدا کند. 
 
*اطلاعی از بیماری نداشتیم 
 
آقای سید نجات شما به عنوان پدر یکی از بیماران اس.ام.ای از وضعیت فرزندتان بگویید؟ 
 
من سجاد سیدنجات، ساکن صومعه‌سرا هستم که پسرم مبتلا به SMA تیپ یک بوده و چهارمین فرزندم است. ما هیچ اطلاعی از این بیماری نداشتیم. 
 
وقتی فرزندتان به دنیا آمد چه نشانه‌هایی از این بیماری را به همراه داشت؟ 
 
وقتی فرزندم به دنیا آمد حالت طبیعی داشت اما بعد متوجه شدیم فرزندم پایش را تکان نمی‌دهد، اقوام گفتند چون شما پسر نداشتید این احساس را دارید. 4 ماه گذشت و دیدیم فرزندم پاهایش را تکان نمی‌دهد، به پزشکان مختلفی مراجعه کردیم تا اینکه متوجه شدیم فرزندم این بیماری را دارد و یکی از متخصصان آزمایش کرد و بالاخره گفتند یک بیماری عصبی است. پزشکان یک آزمایش ژنتیک نوشته و ما انجام دادیم و بالاخره اعلام شد فرزند من بیماری SMA تیپ یک دارد و گفتند این بچه‌ها زنده نمی‌مانند. 
 
*هفته‌ای 210 هزار تومان هزینه فیزیوتراپی می‌دهم 
 
شما به صورت روزانه چقدر برای فرزند بیمارتان هزینه می‌کنید؟  
 
هزینه‌های ما بالا است؛ چرا که هفته‌ای سه مرتبه و هر بار 70 هزار تومان هزینه فیزیوتراپی فرزندم را می‌دهم. این بچه‌ها غذاهای مخصوصی دارند که گران قیمت است و هر چه سن آنها بالاتر می‌رود، هزینه‌ها بیشتر می‌شود اما وزارت بهداشت جوابگو نیست. 
 
این بچه‌ها غذاهای مخصوصی دارند که گران قیمت است و هر چه سن آنها بالاتر می‌رود، هزینه‌ها بیشتر می‌شود اما وزارت بهداشت جوابگو نیست. 
 
شما برای درمان فرزندتان به وزارت بهداشت هم مراجعه کرده‌اید؟  
 
بله،اما وزارت بهداشت جوابگو نیست.سر تیم بیماری‌های نادر به من گفت برای چه باید برای این بچه‌ها هزینه کنیم. اکنون فرزندم 10 ماهه است، اگر قبل از 6 ماهگی درمان‌های این کودکان انجام شود این بچه‌ها زنده می‌مانند. 
 
این بیماران حتماً باید در تهران باشند؛ چرا که در کل استان گیلان دو بیمار این چنینی وجود دارد و پزشکان آنجا تجربه درمان را ندارند اما مسؤولان وزارت بهداشت هیچ توجهی به این بیماران نمی‌کنند. 
 
* وزارت بهداشت می‌خواهد بیماران SMA در خاموشی باشند 
 
اگر می‌خواهند این کودکان را به حال خودشان رها کنند ما آنها را تحویل وزارت بهداشت بدهیم. امکانات در مرکز استان‌ها صفر است و هیچ گونه امکاناتی وجود ندارد. مسؤولان وزارت بهداشت اصلاً جوابگو نیستند و می‌خواهند این بیماران در خاموشی باشند. آخرین باری که به مجلس رفتم یکی از مسؤولان مجلس نامه‌ای به من داد.  مسؤول آنجا  نوشت تا دستگاه کمک سرفه فرزندم تهیه شود. 
 
شما گفتید که به وزارت بهداشت مراجعه کردید و با مسوؤلان  مجلس نیز ارتباط داشته اید؟ نتیجه این مراودات چه شد؟ 
 
وزارت بهداشت نامه‌ای را به دانشگاه علوم پزشکی گیلان نوشت اما هنوز هیچ جوابی به ما نداده‌اند؛ البته یکی از معاونان آنجا به من گفت که خودت را درگیر این موضوع نکن اینها نمی‌خواهند دستگاه را بخرند. آنها می‌گویند قیمت دستگاه 95 میلیون تومان است؛ حال آیا درست است این کودکان به دلیل اینکه نمی‌توانند سرفه کنند و چنین دستگاهی ندارند، خفه شوند؟ 
 
اکنون خانواده‌های این بیماران نیاز به آموزش دارند و وزارت بهداشت باید این کار را انجام دهد. حرف وزارت بهداشت این است که این کودکان زنده نمی‌مانند. خب ما می‌گوییم اصلاً این کودکان 5 سال زنده بمانند،  آیا نباید در این مدت زندگی کنند؟ 
 
ما هم می‌دانیم که این کودکان زنده نمی‌مانند اما با توجه به این شرایط برای آنها هزینه می‌کنیم. دولت حداقل این دستگاه تنفسی را برای ما خریداری کند. می‌گویند این کودکان دو سال بیشتر عمر نمی‌کنند اما ما کودکان SMA داریم که 8 سال زنده مانده و سرحال هستند. 
 
می‌توانند این دستگاه را برای خانواده‌های SMA بخرند و بعد از فوت یک کودک به خانواده و بیمار دیگری آن را بدهند اما احساس می‌کنم مسؤولان وزارت بهداشت نمی‌خواهند هیچ کاری برای این کودکان انجام دهند. 
 
*یک قوطی شربت را 400 هزار تومان خریداری می‌کنم/هزینه 200 هزار تومانی هر جلسه آب درمانی! 
 
شما به هزینه‌های زیاد فرزند بیمارتان اشاره کردید، لطفا از این هزینه‌ها بیشتر برایمان بگویید؟ 
 
ما نمی‌دانیم چه کار کنیم؛ هرچه حقوق می‌گیرم برای فرزندم هزینه می‌کنم یک شربت را 400 هزار تومان خریداری می‌کنم و برای هر جلسه فیزیوتراپی و کاردرمانی، 70 هزار تومان می‌پردازم؛ ضمن اینکه هزینه هر جلسه آب‌درمانی آن نیز 200 هزار تومان است. 
 
خانواده‌های بیماران SMA هیچ آگاهی در خصوص این بیماری ندارند و وزارت بهداشت باید در این خصوص اطلاع‌رسانی کند تا مردم نسبت به این بیماری آگاه شوند.  
 
از مسؤولان وزارت بهداشت خواهش می‌کنم به داد این کودکان برسند و اگر این کار را انجام نمی‌دهند حداقل تکلیف ما را روشن کنند. آنها فقط قول و وعده می‌دهند. مسؤولان وزارت بهداشت نامه‌‌ای به مسؤولان استان گیلان نوشتند، آنها نیز می‌گویند ما پولی نداریم. 
 
بنده می‌گویم طبق گفته پزشک معالج، این کودک به چنین دستگاهی نیاز دارد اما آنها بنده را به پزشکان استان حواله می‌دهند تا آنها در این خصوص نظر دهند.  
 
*بیماری SMA دومین بیماری خطرناک ژنتیکی دنیاست 
 
خانم یزدانی شما ظاهراً به عنوان نماینده بیماران اس.ام.ای فعالیت می‌کنید، توضیح دهید ابتلا به این بیماری چه پیامدهای منفی برای فرد دارد؟ 
 
سارا یزدانی، نماینده بیماران SMA نیز در این میزگرد اظهار داشت: بنده یک سال است در خدمت بیماران SMA هستم. ما انجمنی در این خصوص نداریم. بیماری ژنتیکی SMA  یک ژن مغلوب است و از برخورد دو ژن مغلوب با هم یک انسان با بیماری غالب به وجود می‌آید. 
 
25 درصد از کودکان که از ازدواج دو فرد ناقل به وجود می‌آیند بیمار بوده، 25 درصد سالم هستند و 50 درصد نیز ناقل این بیماری هستند. این بیماری ژنتیکی دومین بیماری خطرناک دنیا به لحاظ مرگ نوزادان و کودکان است. متأسفانه در ایران به دلیل اینکه این بیماری ناشناخته بوده تا وقتی داروی اسپینرازا از یکی از شرکتهای خارجی تولید نشد هیچ گونه مطالعه‌ای روی این بیماری انجام نشده است.  
 
یکی از شرکت‌های خارجی  بعد از 20 سال تحقیقات در سال 2017 توانست به داروی  جدید بیماری اس ام ای  با نام اسپینرازا (SPINRAZA) دست پیدا کند.  متأسفانه به دلیل وجود تحریم‌ها و گرانی این دارو، این دارو وارد ایران نمی‌شود و بهانه آن این است که اثربخشی این دارو کم است. خیلی از کشورهای دنیا هستند که رویه ایران را دارند؛ انگلیس تا ماه پیش اجازه نمی‌داد این دارو وارد این کشور شود. 
 
*بیماری SMA چهار شکل دارد 
 
این بیماری 4 تیپ دارد.در تیپ یک این بیماری اگر دستگاه و داروی مورد نیاز نباشد عمر بچه‌ها کوتاه است؛ البته کودکان بیمار 6، 7 و 8 ساله نیز دراین تیپ داریم. 
 
متأسفانه کودکی را از دست دادیم آن هم به خاطر قطع برق؛ به طوری که وقتی برق قطع شد دستگاه کار نکرد و ریه کودک پر از خلط شده و در نتیجه مرگ کودک رقم خورد. حال این پرسش مطرح است چرا این اتفاق رخ داد؟  باید گفت به دلیل اینکه برق قطع شده و خانواده دستگاه باطری نداشت تا از آن استفاده کند. به دلیل اینکه دارو گران است نباید دستگاه‌های کمک حیاتی را از این کودکان دریغ کنیم.  
 
شما به تیپ‌ها و اشکال مختلف این بیماری اشاره کردید، توضیح دهید این تیپ‌ها چه ویژگی دارند. 
 
تیپ یک تا دو سالگی است و علایم آن از 40 روزگی نشان داده می‌شود. علایم تیپ 2 از 6 ماهگی آغاز می‌شود و این بیماران می‌توانند عمر کنند و افرادی داریم که 45 سال سن دارند.  
 
بیماران تیپ 3 می‌توانند راه بروند و علایم آن بعد از 3 تا 10 سال شناسایی می‌‌شود و این افراد بعد از 20 تا 22 سالگی زمین‌گیر می‌شوند. علایم بیماران تیپ 4 نیز از 30 تا 35 سالگی نشان داده می‌شود و تا 40 یا 45 سالگی می‌توانند زندگی کنند و بعد زمین‌گیر می‌شوند. 
 
در تیپ یک، تا 2 سالگی پدر و مادر نگران می‌شوند. در تیپ 2 پدر و مادر نگران هستند که این بچه‌ها بعد از 15 تا 16 سالگی ماهیچه‌هایشان از بین برود یا این بچه‌ها به شدت چاق می‌شوند؛ در این حالت بچه نمی‌داند چه چیزی بخورد یا آنقدر لاغر می‌شود که تنها پوست و  استخوان است و در نهایت از بین می‌روند. 
 
بچه‌های SMA معلول نیستند، بلکه بیماری ژنتیکی دارند. این بیماران با علایم سالم به دنیا می‌آیند و به مرور زمان تحرکات خود را از دست می‌دهند. سؤال ما این است که صدا و سیما چرا از گفتن نام بیماری SMA می‌ترسد.  
 
بچه‌هایی که دچار بیماری تیپ یک SMA هستند نشانه‌های آن از 40 روزگی نشان داده می‌شود، در این حالت بچه گردن نمی‌گیرد و حرکات دست و پای آن کم است. 
 
آیا عامل ارثی بودن نیز در ابتلا به این بیماری دخیل است؟ 
 
متأسفانه بیماری ژنتیکی SMA جزو بیماری‌هایی است که ریسک بالایی برای جهش ژنتیکی دارد؛ برای مثال من می‌توانم این بیماری را ابتدا نداشته باشم اما اکنون به خاطر مواد شیمیایی، نوع تغذیه و امواج تلفن همراه و استرس این بیماری اتفاق بیفتد. 
 
این بیماری می‌تواند هم ارثی بوده و هم جهش ژنتیکی باشد. همین امروز اگر غربالگری دوره بارداری را در برنامه قرار دهند مشاهده می‌کنیم که چند مادر حامل بچه بیمار هستند که 12 هفته بارداری را پشت‌سر گذاشته‌اند و اگر همین امروز این طرح تصویب شد؛ به شکلی که خانم‌هایی که در هفته 12 و 13 بارداری هستند آزمایش آمینوسنتز بدهند، می‌بینید که چند بچه در ایران با این بیماری به دنیا می‌آید. 
 
*از هر 10 هزار تولد در این دنیا یک بیمار SMA به دنیا می‌آید 
 
 آماری از میزان شیوع این بیماری در جهان و ایران دارید؟ 
 
از هر 10 هزار تولد در این دنیا یک بیمار SMA به دنیا می‌آید اما در ایران این عدد به ازای هر 4 هزار نفر یک بیمار است. دلیل آن این است که ما ازدواج فامیلی داریم؛ ضمن اینکه اثرات بمب‌های شیمیایی در زمان جنگ تحمیلی نیز وجود دارد. همین وجود امواج در فضا نیز ما را مستعد می‌کند که خیلی راحت ناقل این بیماری باشیم. 
 
خانم یزدانی درباره پیگیری‌ها و اقدامت وزارت بهداشت درخصوص این بیماران بیشتر توضیح دهید؟ظاهرا نتیجه لازم گرفته نشده است؟ 
 
دولت باید اکنون به فکر این موضوع باشد و فردا دیر است. بودجه را باید مجلس در اختیار وزارت بهداشت قرار دهد؛ البته وزارت بهداشت متولی سلامت مردم است اما با دست خالی چه کار کند؟! 
 
*در ایران به ازای هر ۴ هزار نفر یک بیمار اس ام ای وجود دارد 
 
در مجلس شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان نامه‌ای به وزارت بهداشت نوشت تا بسته‌ای را برای این بچه‌ها تهیه کنند و وزارت بهداشت نیز در کمتر از چند هفته بسته‌ای را تهیه کرد و از کوچک‌تریندستگاه تا بزرگترین دستگاه مورد نیاز را در آن تدوین کرد. 
 
23 میلیارد تومان برای درمان کودکان SMA شامل آب‌درمانی و کاردرمانی بودجه لازم دارد و 40 میلیارد تومان نیز برای خرید تجهیزات لازم است. با رایزنی‌هایی که با وزارت بهداشت داشتیم گفتیم به ما ارز دولتی بدهید آنها نیز اعلام کردند اشکالی ندارد و با انجمن بیماران نادر رایزنی شد و اعلام کردند ما نیز مشکلی نداریم. قرار شده شماره حسابی به ما بدهند تا ما از خیران تقاضای کمک کنیم و ما بتوانیم دستگاه‌ها را با ارز دولتی تهیه کنیم. 
 
البته این موضوع منوط به این است که اطلاع‌رسانی لازم صورت گیرد اما صدا و سیما می‌ترسد اسم بیماری را بیاورد.آنچه که امروز بچه‌های SMA به آن نیاز دارند اطلاع‌رسانی در خصوص این بیماری است و اینکه باید غربالگری و آزمایش بارداری و تأمین دستگاه‌ها از امروز صورت گیرد. 
 
بسته حمایتی کودکان، بیماران و بزرگسالان به مجلس تقدیم شده و بودجه کلی مجلس به  وزارت بهداشت داده است اما هنوز این بودجه به این بچه‌ها تخصیص داده نشده است.ارز دولتی، تجهیزات و درمان وجود ندارد حال چه انتظاری از این خانواده‌ها دارید که جلوی وزارت بهداشت و مجلس تجمع نکنند.  متأسفانه رسانه ملی روی این بیماری کار نمی‌کند و ما نمی‌توانیم راجع به دومین بیماری ژنتیکی خطرناک دنیا صحبت کنیم.