دیدارنیوز ـ حسین جعفری: در شرایط نه جنگ نه مذاکره، در شرایط هم جنگ هم مذاکره، در شرایط تعلیق جنگ و شرایط نه صلح نه جنگ و در شرایط مذاکرات مستقیم یا غیر مستقیم، ارائه راهکار مشخص و قابل اشاره بسیار هزینهزاست و کسانیکه چنین پیشنهاداتی میدهند هم شجاعاند و هم دلسوز!
گفتگوی ویژه دیدارنیوز با حضور حسین نورانینژاد، قائم مقام حزب اتحاد ملت و عضو جبهه اصلاحات به موضوع "بیانیه ۱۱ مادهای جبهه اصلاحات؛ راهی برای رسیدن به صلح پایدار" اختصاص داشت.
ویدیوی این گفتوگو را میتوانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.
با انتشار این بیانیه شاهد نقدهایی از سوی دو طیف بودیم، طیفی که جبهه اصلاحات را به دلیل سوابق اصلاحاتی سوپاپ اطمینان نظام تلقی و به همین جهت بیانیه ۱۱ مادهای را تقلیل مطالبات مردم میدانند؛ و در مقابل، روزنهخواهانی بودند که در کنار اصولگرایان به نقد بیانیه نشستند که این بیانیه خلاف وفاق است و باعث انسداد و استمرار بنبست میشود؛ و حتی با اذعان به درستی مفاد بیانیه صدور آنرا بیموقع میدانستند.
در ابتدای این گفتوگو از ساز و کار اداره جبهه اصلاحات پرسیدیم. اینکه هیئتی اداره میشود و یا نظامنامهای دارد؟ پرسیدیم اگر هیئتی نیست چرا برخی از وابستگان به جبهه جزو اولین نفراتی بودند که در نقد این بیانیه نوشتند و نورانینژاد پاسخ داد گرچه این بیانیه با فقط یک رای مخالف تصویب شد، اما اگر نگرش وسیعی داشته باشیم باید بپذیریم اگر کسی مخالف تصمیم جمعی است نیز بتواند نظرش را اعلام کند، گرچه نباید اقدامی علیه آن بکند. همه نقدها چه دلسوزانه و چه با نیت دیگر همهاش برکت است.
قائم مقام حزب اتحاد معتقد است هم جامعه و هم حاکمیت و هم جریانات سیاسی عاملیت دارند، اما سطح عاملیتشان متفاوت است. من که معتقد به سیاست ورزی جامعه محور اصلاح طلب هستم، باور دارم که حاکمیت را نمیشود نادیده گرفت؛ حال یا اجازه میدهد یا مجبور میشود یا سرش به سنگ میخورد و در نهایت رضایت به اصلاح میدهد. در واقع دموکراسی تندادنی است.
پرسیدیم آیا به شما اجازه اصلاح هم میدهند؟ و نورانینژاد تصریح کرد یک بخشی اجازه است، یک جا هم شما خودتان را تحمیل میکنید و یا شرایط اصلاحات را تحمیل میکند. اما واقعاش این است که ممکن است نتوانیم و شرایط انقلاب و یا دخالت خارجی و یا فروپاشی اتفاق بیفتد که غیرقابل پیشبینی و مهیبتر برای ایران است.
میگوید فرق ما روزنه گشایان این است که ما معتقدیم تغییر باید ملموس و رضایت بخش برای جامعه باشد تا مردم احساس کنند مشکلاتشان در حال برطرفشدن است. اما اگر به موقع و در زمان خودش محقق نشود و عقبتر از شتاب تحولات باشد دیگر اصلاح فایدهای ندارد. اصلاح، یک تاریخ انقضا برای اثربخشی دارد و اگر جامعه احساس رضایت نکند و ما بخواهیم بگردیم دستاوردسازی بکنیم، جامعه میگوید برو پی کارت، چون این اصلاحات من را نمایندگی نمیکند!
عضو جبهه اصلاحات معتقد است که بیانیه ۱۱ مادهای نگاه رو به آینده دارد و به دنبال یافتن مقصر نیست. آنانکه دعوت به سکوت و دعوت به نادیده گرفتن میکنند چه راه حلی برای حل مشکلات دارند. من گرچه قائل به مصلحت در سیاست هستم، اما این سکوت و ساکت کردنها را به مصلحت نمیدانم. ما باید شتاب بدهیم به تغییر و اصلاحات، این به معنای شتابزدگی نیست. مشکل امروز کشور تندروی نیست؛ مشکل کندروی نسبت به تحولات و مطالبات مردم است!
نورانینژاد به نکته بسیار مهمی اشاره میکند: اگر از اصلاح طلبی تغییر خواهی را بگیری، دیگر اصلاح نیست، محافظهکاری میشود. الان جامعه نادیده گرفته میشود؛ برخی از اصلاحطلبان دغدغه حاکمان را دارند که ناراحت نشوند و رویشان را از مردم بر میگردانند، در حالی که هدف ما جامعه است و قدرت ما از جامعه است.
پرسیدیم برخی اصلاحات را تغییر تدریجی و ممکن درون سیستم تعریف کرده و میگویند، چون مطالبات مذکور توسط سیستم اجازه نمییابد پس طرحش اصلاح طلبانه نیست؛ و پاسخ میشنویم در اینصورت بهتر است که تعطیلش کنیم. کسانی که مخالف بیانیهاند باید بگویند آیا با سکوتشان اتفاق درستی صورت میگیرد و چرا به لجوج تذکر نمیدهند که لجاجت نکند؟
از خوانندگان فرزانه دعوت میکنم این گفتوگو را مشاهده و مورد توجه قرار دهند.
