برای بازپس‌گیری زمانی که فناوری از شما دزدیده باید مدیریت زمانی خود را تغییر دهید. برای رهایی از عادت پر کردن زمان با وظایف بیشتر، گاهی صرفا باید بپذیرید که کار کمی انجام دهید یا اصلا هیچ کاری را انجام ندهید.
دیدارنیوز: فناوری قرار بود کار‌ها را آسان‌تر کند و باعث افزایش زمان فراغت شود؛ با این‌حال به نظر می‌رسد کار‌ها را دو برابر کرده است.
فناوری قرار است زندگی‌مان را آسان‌تر کند. گوشی‌های هوشمند پنجره‌ای به سمت دنیا هستند و به ما اجازه می‌دهند تقریبا تمام کار‌ها را با لمس یک دکمه انجام دهیم. با وجود جلسه‌های مجازی دیگر نیازی نیست زمانی را صرف طی یک مسیر مشخص کنید. تمام این امکانات طبیعتا باید به اوقات فراغت بیشتر بینجامند؛ یعنی زمانی که می‌توانید صرف خواب، استراحت یا حتی انجام ندادن کار خاصی کنید.
اگر ایده داشتن وقت بیشتر با وجود فناوری شما را به خنده می‌اندازد، تنها نیستید. بر اساس شواهد، با اینکه فناوری دیجیتال به صرفه‌جویی در وقت کمک می‌کند، باز هم از زمان ذخیره‌شده برای انجام کار‌های بیشتر استفاده می‌کنیم.
پژوهشگر‌ها با ۳۰۰ فرد در سراسر اروپا مصاحبه کردند تا به چگونگی استفاده از دستگاه‌های دیجیتال در زندگی روزمره‌ی افراد پی ببرند. بر اساس این پژوهش، افراد می‌خواهند تا حد ممکن از بازه‌های خالی زمانی در زندگی خود اجتناب کنند در نتیجه این بازه‌ها را با انجام وظایف پر می‌کنند که برخی از آن‌ها بدون فناوری ممکن نیستند.
صرف‌نظر از اینکه منظور از زمان خالی، انتظار برای رسیدن اتوبوس، پیاده‌روی هنگام صبح یا دراز کشیدن روی تخت هنگام شب باشد، شرکت‌کنندگان گزارش دادند که زمان‌های خالی‌شان را با کار‌هایی مثل اپلیکیشن‌های آموزش مغز، ایجاد فهرستی از کار‌هایی که باید انجام دهند یا دیگر کار‌های مرتبط با زندگی سپری می‌کنند. به نظر می‌رسد لحظات سکون و آرامش مثل تماشا کردن، خیال‌پردازی و افکار روزمره حالا با وظایف مرتبط با فناوری پر شده‌اند.
فناوری ممکن است بیشتر از آنچه فکر می‌کنیم، زمانمان را هدر دهد
کار‌های دیجیتال به صورت روز‌افزون رشد می‌کنند، زیرا فناوری در حال تغییر درک ما از اوقات فراغت است. برای بسیاری از افراد کار‌هایی مثل خوردن شام، تماشای تلویزیون یا حتی ورزش به‌تن‌هایی کافی نیست. بلکه در تلاش برای جلوگیری از اتلاف وقت این وظایف همزمان با کار‌هایی مثل مرور اینترنت در جستجوی مواد اولیه‌ی یک زندگی بی‌نقص صرف می‌شود تا به این ترتیب حس رضایت افراد را افزایش دهد.
ظاهرا این‌طور به نظر می‌رسد که فناوری باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شود. برای مثال، از دیدگاه تئوری بانکداری آنلاین به این معنی است که زمان بیشتری را در اختیار دارید، زیرا دیگر نیازی نیست ساعت استراحت ناهارتان را صرف رفتن به بانک کنید. با این‌حال پژوهش‌ها نشان می‌دهند این تصور چندان هم صحیح نیست. در واقع فناوری بر شکل فشرده‌تری از زندگی تأثیر می‌گذارد.
شبکه‌های اجتماعی می‌توانند گاهی به افراد آرامش و انگیزه بدهند و برایشان الهام‌بخش باشند، اما بر اساس پژوهش جدید، افراد پس از پر کردن زمان خود با فعالیت‌های آنلاین، احساس گناه، شرم و حسرت دارند. دلیل این مسئله هم این است که فعالیت‌های آنلاین را کم‌اعتبارتر و کم‌ارزش‌تر از فعالیت‌های دنیای واقعی می‌بینند. به نظر می‌رسد حتی امروز، افراد پیاده‌روی یا وقت گذراندن با دوستانشان را ارزشمندتر از فعالیت‌های آنلاین می‌دانند.
چرا فناوری باعث ایجاد کار بیشتر می‌شود؟
تغییر الگو‌های کار می‌تواند شدت کار‌ها را افزایش دهد. ترکیب کار‌های خانه و بیرون به همراه فناوری کنفرانس ویدئویی باعث محو مرز بین زمان کاری و شخصی شده‌اند.
فناوری‌های دیجیتال سرعت زندگی را افزایش داده‌اند. برای مثال جلسات آنلاین و ایمیل را درنظر بگیرید. پیش از رواج یافتن این فناوری‌ها باید منتظر نامه‌ها یا پیغام‌های صوتی می‌ماندید یا برای صحبت با شخصی دیگر به محلی دیگر سفر می‌کردید. امروزه جلسات آنلاین ممکن است به شیوه‌ای فشرده تشکیل شوند، به‌طوری‌که حتی بین جلسات فرصت دستشویی رفتن هم نداشته باشید.
از سویی ایمیل باعث رشد نمایی در ارتباطات شده است. به‌بیان‌دیگر، کار بیشتری برای خواندن و پاسخ دادن به این حجم از ایمیل‌ها لازم است. فناوری با طراحی ضعیف به دلیل ناکارآمدی می‌تواند ما را مجبور به کار بیشتر کند.
با انجام کار بیشتر ممکن است به دستاورد‌های کمتری برسید و احساس بدتری داشته باشید. با افزایش فشار زمانی، استرس، خستگی و فرسودگی هم افزایش می‌یابند و به غیبت بیشتری از کار می‌انجامند.
چگونه می‌توان زمان خود را پس گرفت؟
برای بازپس‌گیری زمانی که فناوری از شما دزدیده باید مدیریت زمانی خود را تغییر دهید. برای رهایی از عادت پر کردن زمان با وظایف بیشتر، گاهی صرفا باید بپذیرید که کار کمی انجام دهید یا اصلا هیچ کاری را انجام ندهید.
در محیط کاری، کارمندان و کارفرما‌ها باید محیطی را بسازند که در آن قطع اتصال یک هنجار باشد نه یک انتظار. این به معنی داشتن انتظارات واقعی درباره‌ی توانایی‌ها و دستاورد‌ها در محیط کاری عادی است.
بااین‌حال توسعه‌ی قانون‌گذاری که امکان قطع اتصال را فراهم کند می‌تواند تنها راه برای غلبه‌ی فناوری به‌مرورزمان باشد. چند کشور اروپایی مثل فرانسه و ایتالیا در حال حاضر از قانون‌گذاری قطع اتصال برخوردارند.
به‌این‌ترتیب کارمند‌ها هیچ تعهدی نسبت به برقراری تماس خارج از ساعت‌های کاری ندارند و می‌توانند تماس‌ها را رد کنند. همچنین خود فناوری می‌تواند کلیدی برای بازپس‌گیری زمان باشد. تصور کنید ساعت هوشمند به شما بگوید دست از کار بردارید، زیرا به اندازه‌ی ساعت‌های قراردادی کار کرده‌اید. شاید تنها در این صورت بتوانیم زمان از دست رفته را پس بگیریم.
منبع: زومیت
