چرا مرده #صادق_زیباکلام بیش از زندهاش برای #روزنامه_شرق ارزش دارد؟
*یکی از مواهب فضای مجازی این بود که برای بیان نظراتم از وابستگی و تمنا به روزنامههای شرق، اعتماد، آرمان، سازندگی و... آزاد شدم. یکبار به یکی از سردبیران برجسته و معروف این مطبوعات که برای چندمینبار اجازه درج مطلبم را نداده بود نوشتم: «از نظر من، تفاوت شما با جناب حسین شریعتمداری در برخورد با نویسندگان مستقل آن است که آقای شریعتمداری فیلم آزادیخواهی و تعهد به آزادی بیان را بازی نمیکند و ظاهر و باطنش یکی است.»
*روزنامه شرق بواسطه اظهارنظرم درخصوص قتلهای زنجیرهای عصبانی شده و هرچه از دهانش درآمده نثارم کرده که چرا گفتهام مرحوم محمد مختاری یا محمدجعفر پوینده در سال۷۷ چندان چهرههای شناختهشدهی اپوزیسیونی نبودند(بنابراین واقعا این سئوال وجود دارد که چرا اینقدر مورد بغض و کینه قرار گرفتند که میبایستی به قتل میرسیدند) و این سخن بر دوستان روزنامه شرق بسیار گران آمده و آن توهینها و تحقیرها را موجب شده.
*راه دوری نرویم. دلخوری آنها از بنده را به شکل دیگری هم میتوانید ملاحظه بفرمایید. واکنش رسانهای آنها در خردادماه امسال و در جریان اعطای جایزه دفاع از آزادیبیان در آلمان باورنکردنی بود. میدانم باور نمیکنید، اما هیچکدام این روزنامهها حتی خبر آن را هم حاضر نشدند منتشر کنند. درحالیکه اگر این جایزه به یکی از «خودیها» تعلق میگرفت... و الی آخر.
*مستقل بودن،هزینهای دارد که هم به اصولگرایان بایستی بپردازی، هم به اصلاح طلبان، هم به جناب دکتر حسن روحانی و صد البته به روزنامه وزین شرق.
