علی سعدوندی، کارشناس اقتصادی معتقد است که سیاست ارزی ما در ۴ دهه گذشته مایه شرمندگی است و در ۲۰ سال گذشته ۱۵۰۰ میلیارد دلار منابع ارزی هدر داده‌ایم!
دیدارنیوز: یک کارشناس اقتصادی گفت: در ۲۰ سال گذشته چیزی در حدود هزار و ۵۰۰ میلیارد دلار منابع ارزی داشتیم و آن‌ها را هدر داده‌ایم. هزارو پانصد میلیارد دلار منابع خیلی سنگینی است و اگر فقط یک چهارم آن را در زیرساخت‌ها هزینه می‌کردیم، از نظر زیر ساختی در رده کشور‌هایی مانند ژاپن قرار می‌گرفتیم.
علی سعدوندی، کارشناس اقتصادی در گفتگو با رویداد۲۴ درباره آزادسازی پول ایران از کره‌جنوبی با شروط آمریکا توضیح داده است. او معتقد است ما در ۲۰ سال گذشته چیزی در حدود هزار و ۵۰۰ میلیارد دلار منابع ارزی داشتیم و آن‌ها را هدر داده‌ایم.
بخش‌هایی از این مصاحبه را در ادامه بخوانید:
* درباره پولی که از کره جنوبی آزاد و درقطر برای خرید کالا مسدود شده است، باید ابتدا پرسید ما می‌خواهیم از این پول چه استفاده‌ای کنیم؟ آیا با آزادسازی‌های جدید ظرفیتی ایجاد می‌شود که از منابع ارزی که در جای دیگری داریم به عنوان ارزپاشی استفاده می‌شود؟ یا اینکه به ۶ میلیارد دلار منابع جدید دسترسی پیدا کرده‌ایم و درنهایت ۶ میلیاردلار در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنیم؟
* ببینید وضعیت تولید برق ما به چه نحوی است؟ وضعیت زیرساخت‌های ریلی، زیرساخت‌های جاده‌ای چگونه است! این ۶ میلیارد دلار می‌تواند مشکلات زیادی از کشور را حل کند، ولی برداشت من این است که بانک مرکزی تصمیم دارد سیاست ارزپاشی را ادامه دهد.
* ما در ۲۰ سال گذشته چیزی در حدود هزار و ۵۰۰ میلیارد دلار منابع ارزی داشتیم و آن‌ها را هدر داده‌ایم؛ به قول خودشان کالا‌های اساسی وارد کرده یا در بازار ارزپاشی کرده‌اند. هزارو پانصد میلیارد دلار منابع خیلی سنگینی است و اگر شاید فقط یک چهارم آن را در زیرساخت‌ها هزینه می‌کردیم، از نظر زیر ساختی در رده کشور‌هایی مانند ژاپن قرار می‌گرفتیم، اما متاسفانه سیاست مخرب گذشته کماکان ادامه دارد.
* پولی که از کره آزاد و در قطر مجدد بلوکه می‌شود، هزینه نفت در برابر غذا می‌شود. این پول در قطر مسدود است و در بانک‌های قطری قرار می‌گیرد، شرکت‌های قطری مثلا برایمان خوراک دام می‌خرند و پول آن را پردخت می‌کنند و خوراک دام را به دام‌ها می‌دهیم و گوشت آن‌ها را به عنوان خوراک انسان قرارمی‌دهیم و با شرمندگی و تاسف این سیاست ما در ۴۰ سال گذشته بوده است.
* خب این ۶ میلیارد دلار ممکن بود در زیرساخت‌ها استفاده می‌شود. فعلا بنایی بر زیرساخت نیست و اگر بود می‌گفتند نفت در برابر زیرساخت. وقتی منابع آزاد می‌شود تصور این است که بانک مرکزی به سمت تقویت زیرساخت‌ها می‌رود، اما اینگونه نیست و صرف آبادنی کشور نمی‌شود، و نوعی فرار و تلف شدن سرمایه را شاهد هستیم.
* این سیاست دولت و بانک مرکزی است و بانک مرکزی در آن نقش جدی داشته است؛ یعنی سالیان سال است به اسم تثبیت بازار دست به چنین کاری می‌زنند. تاثیر آن در بازار سکه و طلا هم به صورت موقتی است و ممکن تا سه ماه، ۶ ماه یا یک‌سال تثبیت شود، اما مجدد با سرعت بیشتری افزایش پیدا می‌کند.
* سیاست ارزی کاملا باید تغییر کند. رژیم ارزی ما باید به سمت تک‌نرخی برود، فرار سرمایه باید محکوم شود. نرخ ارز شناور و آزاد شود و اجازه داده شود تا صادرکنندگان انگیزه صادرات داشته باشند. سیاست ارزی ما در ۴ دهه گذشته مایه شرمندگی است و نتایج خفت‌باری هم داشته است و در روی همان پاشنه می‌چرخد و آقای فرزین نیز سیاست همه روسای سابق بانک مرکزی را در پیش گرفته است و هیچ تفاوتی باهمدیگر در سیاست ارزی ندارند.
