ماجرای مفاسد اقتصادی در سال‌های اخیر به یک روایت دردناک و تکان‌دهنده بدل شده است. ارقام اختلاس‌ها و سواستفاده‌های مالی افشا شده در این سال‌های سخت تحریم و تورم چنان نجومی شده است که گاه شمردن صفر‌های آن کاری دشوار است.
دیدارنیوز: با حضور ابراهیم رئیسی در قوه قضائیه این نهاد که مسئول اصلی برخورد با مفاسد این چنینی است، موجی از اقدامات برای مقابله با فساد اقتصادی آغاز شد. مشهورترین نمونه شاید ماجرای دستگیری و دادگاه اکبر طبری بود. مردی که سال‌ها یکی از کانون‌های قدرت در قوه قضائیه بود و دستگیری و محاکمه و محکومیت او به یک جنجال رسانه‌ای و خبری در ایران مبدل شد.
با حضور ابراهیم رئیسی در قوه مجریه، این امید وجود داشت و دارد که روند برخورد با مفاسد اقتصادی با قدرت بیشتری دنبال شود. به خصوص آن که دستگاه‌های اجرایی معمولا یکی از مهم‌ترین موقعیت‌های فسادخیز است.
در ماه‌های اخیر، اما انتشار چند خبر در مورد اختلاس و سواستفاده مالی در بهزیستی به شدت افکار عمومی را نگران کرده است.
پایگاه اطلاع رسانی سازمان بازرسی کل کشور در خرداد ماه امسال گزارش داد که بازرسان در جریان بازرسی از معاونت پیشگیری اداره کل بهزیستی استان تهران مشاهده کردند بر اساس گزارش‌ها و تصدیق‌های متعدد خلاف واقع، بالغ‌بر ۳۰۰ میلیارد ریال از اعتبارات تخصیصی بجای مصرف برای مددجویان در غیر مورد معین هزینه شده که بعضاً محل و نحوه هزینه‌کرد وجوه مشخص نبوده و بخشی نیز به‌صورت وجه نقد و کارت هدیه به مسئولین اداره دستگاه مزبور و اشخاص مدنظر ایشان پرداخت‌شده که با اقدام بازرسی کل استان تهران بیش از ۴۲ میلیارد ریال آن به خزانه دولت اعاده شده است.
همچنین تعداد ۷ هزار ویال واکسن آنفولانزا برای واکسیناسیون افراد تحت پوشش در سطح استان تهران تحویل اداره کل مورد بازرسی شده که مسئولین امر قادر به ارائه اسناد لازم در خصوص چگونگی مصرف آن نبوده‌اند.
بازرسان همچنین دریافتند تعداد ۱۷۲۸ حساب بانکی متعلق به افراد فوت شده که به‌صورت ماهانه مستمری به آن حساب‌ها واریز می‌شد، شناسایی و از ادامه واریز جلوگیری شد.
بروز فساد مالی در بهزیستی از چند جهت بسیار خطرناک و تکان دهنده است. ممکن است ارقام این مفاسد و سواستفاده‌های مالی در قیاس با بسیاری از موارد رسانه‌ای شده چندان بزرگ نباشد، اما باید در نظر داشت که بهزیستی مامن آسیب پذیرترین افراد جامعه است. همه کسانی که برای ادامه زندگی خود نیازمند کمک‌های ضروری هستند. کودکان بی‌سرپرست یا بدسرپرست، معلولانی که در بسیار موارد خانواده توان نگهداری از آن‌ها را ندارد، سالمندان تنها و همه گروه‌های اجتماعی‌ای که نیازمند حمایت‌های ضروری هستند.
خدمات سازمان بهزیستی نه تنها یک وظیفه حاکمیتی که بروز و ظهور آبروی اخلاقی یک جامعه است. جامعه‌ای که قرار است نشان دهد که با آسیب‌پذیرترین افراد با شان و کرامتی انسانی رفتار می‌کند. وقتی در این سازمان فساد مالی و سواستفاده ظهور کند نه تنها به اموال بیت المال آسیب خواهد رسید که آبروی یک جامعه خدشه‌دار خواهد شد. اعتماد اجتماعی آن چنان آسیب می‌بیند که احتمالا با هیچ روشی قابل جبران نیست.
بهزیستی با بسیاری از خیرین و نهاد‌های مدنی فعال در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی همکاری دارد. این افراد و نهاد‌ها نماد‌های وجدان عمومی جامعه ایران هستند. به خصوص در سال‌های اخیر که بار مشکلات اقتصادی کمر جامعه ایران را خم کرده است، مردمان بسیاری با خدمات و کمک‌های این افراد و نهاد‌ها همچنان زنده هستند.
جامعه ایران در زمینه کمک‌های خیریه همواره جامعه‌ای سخاوتمند بوده است و نهاد‌های مدنی قدرتمندی هم در این حوزه‌ها دارد. بسیاری از کودکانی که از خدمات این نهاد‌ها خیریه بهره برده‌اند حالا به موفقیت‌های بزرگ رسیده و بسیاری نیز به زندگی معمولی – که حق مسلم هر انسانی است- مشغول هستند.
چگونه می‌توان بروز فساد در چنین نهادی را فاجعه‌ای بزرک تلقی نکرد.
خبرگزاری تسنیم در شهریور ماه امسال در گزارش مبسوطی از مبارزه با مفاسد اقتصادی در استان کرمان، از معرفی ۱۷ مدیر و مقام مسئول به دادسرا و دستگیری ۶۲ مدیر و کارمند به اتهام مفاسد اقتصادی خبر داد.
بر مبنای شنیده‌ها متاسفانه مدیر کل بهزیستی استان کرمان و چند تن از مدیران این دستگاه هم به اتهام فساد مالی بالغ بر ده‌ها میلیارد تومان دستگیر شده و پرونده وی در مراحل قضایی است.
کرمان استانی قدرتمند در زمینه نهاد‌های خیریه است. نهاد‌هایی که در بسیاری موارد الگویی برای خیریه‌های سایر استان‌ها محسوب می‌شود و چنین رخدادی یک فاجعه بزرگ برای مردمانی است که همواره در دستگیری از محرومان توانمند و قوی عمل کرده‌اند.
ابعاد اتفاق رخ داد در استان کرمان هنوز روشن نیست. از مسئولان قضایی انتظار می‌رود با اطلاع رسانی درست و دقیق در این مورد زمینه را برای آرامش افکار عمومی و جلب اعتماد از دست رفته فراهم کرده و البته در برخورد با چنین مفاسدی نهایت شدت را از خود نشان دهند.
