داستان تلخ ابوطالب یزدی هر روز به شکلی بروز و ظهور مییابد. اختلافات مذهبی اگر به سمت خشم و نفرت سوق داده شود لامحاله باید منتظر اخبار کشته شدن انسانهای بیگناهی چون ابوطالب یزدی بود.
دیدارنیوز ـ مسلم تهوری: نام ابوطالب یزدی همراه شده با اتفاقی بسیار تلخ و تکان دهنده که بیانگر فضای غبارآلود و پر از خشم و نفرت در میان مذاهب اسلامی است.
مرحوم یزدی سالیان پیش به حج مشرف شد. گرمای شدید باعث شد حال ابوطالب به هم بخورد و متأسفانه در بیتالله الحرام بالا آورد. شرطههای سعودی او را دستگیر و به اتهام اینکه ابوطالب یزدی تعمدا خانه خدا را نجس کرده و شیعیان حجشان در نجف و کربلاست حکم اعدام صادر و سر از بدنش جدا کردند.
قرنها استعمار در پی تشتت و افتراق بین مذاهب اسلامی بوده و سعی کرده گروههای افراطی را در بین مسلمانان ایجاد و از این رهگذر به اهداف خود برسد. شیعه و سنی هم ندارد. مثلا شیخیه را در میان شیعیان ایجاد کردند و وهابیت را در بین اهل تسنن؛ مرگ ابوطالب یزدی حاصل تخم عداوتی است که در میان جوامع اسلامی کاشته شد. هنگامی که میوه تلخ اختلاف به بار بنشیند میتوان به سهولت با بهانهای واهی جان انسان را گرفت. ابوطالب یزدی تنها و تنها نمونهای از انسانهای بیگناه است که بر سر اختلافات بی پایان مذهبی جانشان ستانده میشود. اخبار بمب گذاری در مساجد و اماکن مذهبی مرتب در رسانهها منتشر میشود. همین ماه گذشته بسیاری از انسانهای بیگناه در مساجد افغانستان به خاک و خون کشیده شدند.
به موازات کشورهای استعماری، از داخل جامعه اسلامی نیز عدهای کوته فکر خواسته و ناخواسته بر طبل اختلاف و تفرقه میکوبند و آتش بیار معرکه میشوند. به مناسبتهای واهی به معتقدات یکدیگر بیحرمتی میکنند گویی دین خود را ادا کردهاند غافل از آنکه در این میان چه خونهایی به ناحق ریخته میشود.
در میانه بلبشویی که جامعه اسلامی را دربرگرفته است مصلحانی از جهان اسلام در پی رفع اختلاف و افتراق تلاشی مجدانه دارند. از مرحوم بروجردی و محمد تقی قمی گرفته تا شیخ مجید عبدالسلیم و شیخ محمود شلتوت خون دلها خوردند تا کینه و عداوت مذهبی را از بین ببرند و همگان بر گرد آموزههای نبی مکرم اسلام دست از تفرقه و عداوت بردارند.
نقل است فردی در زمان مرحوم آیتالله بروجردی کتابی نوشته و چاپ کرده بود؛ ابتدای کتاب شعری آورده بود که وهن خلفا بود. مرحوم آقای بروجردی دستور داد تمام نسخههای کتاب جمع آوری و خمیر شود و مجددا کتاب بدون آن شعر چاپ شود.
علامه محمدتقی قمی نیز در ایام جوانی به الازهر مصر رفت و سالیان درازی در مصر به دنبال وحدت فرق اسلامی بود. زحمات علامه قمی با همراهی بزرگان آن زمان الازهر همانند مصطفی عبدالرزاق، مجید عبدالسلیم و نهایتا شیخ محمود شلتوت منجر به فتوای تاریخی شیخ شلتوت شد. وی طی فتوایی تاریخی اعلام کرد مذهب شیعه جعفری از جمله مذاهب رسمی اسلام است.
منادیان وحدت اسلامی معتقدند وحدت مذاهب اسلامی به معنای دست کشیدن از اعتقادات نیست؛ بلکه هر فردی طبق دستورات مذهبی خود عمل کند؛ اما به واسطه مشترکات دینی از اختلاف و تشتت دوری کند.
در میان مسلمانان، خدا و رسول و کتاب وحی و قبله از جمله مشترکات همه مذاهب اسلامی است. وحدت میان امت اسلامی از آموزههای قرآن و سنت نبی است. در واقع تلاش مصلحان دینی برگرفته از دستورات دینی منجمله سیره و رویه پیامبر اسلام است.
پرواضح است که جامعه مقتدر محتاج وحدت و همدلی تک تک افراد است. وحدت بین مسلمانان را در بسیاری از مناسک عبادی نیز میتوان مشاهده کرد؛ حج خانه خدا و نماز جماعت جلوهای از همبستگی و اتحاد میان مسلمان است. پیامبر اسلام نیز سعی وافر در اشاعه این نکته حیاتی داشت. حضرت در اوایل حکومت خویش در مدینه، پیمان بین مسلمانان و غیر آنان منعقد کرد که تاثیر بسزایی در تقویت و شکوفایی حکومت اسلامی داشت. پیمان اول با مردم مدینه اعم از مسلمان و غیر مسلمان بود؛ در این پیمان یهودیان مدینه نیز بودند. طبق پیمان مذکور ساکنان مدینه آزاد بودند مذهب خود را داشته باشند منتهی بر وحدت تمام ساکنان مدینه در برابر دشمنان تأکید شده بود. پیمان دوم عقد برادری میان مسلمانان، اعم از مهاجرین و انصار بود. حضرت فرمان داد دو به دو با یکدیگر برادر شوید. حضرت رسول با این طرح وحدت سیاسی را با وحدت معنوی مسلمانان گره زدند تا بنیان وحدت اسلامی استوار و پابرجا بماند.
امروز نیز تمام دنیا بر همین روش و براساس منافع مشترک پیمانهایی با یکدیگر میبندند. در گذشته بلوک شرق و غرب به همین علت شکل گرفت. شکل گیری اروپای واحد نیز از همین باب است. امری عقلایی که دنیا بدین سمت در حال حرکت است. با تمام این تفاسیر هنوز عدهای کج اندیش از کشته شدن ابوطالب یزدیها درس عبرت نگرفتهاند و هیزم بیار آتشی شدهاند که سرانجام دامن همگان را خواهد گرفت. مدعیان اسلام ناب و راستین بهتر است مروری دوباره بر سیره پیامبر رحمت کنند و به رویه آن حضرت تأسی کنند.