افرادی که در معرض سروصدای ترافیک جاده‌ای به شدت ۵۵ دسیبل و بیشتر قرار داشتند، ۲۷ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر که شایع‌ترین علت زوال عقل است، بودند.
دیدارنیوز ـ شماری از محققان دانمارکی بر آثار بلندمدت سروصدای ترافیک جاده‌ای و راه‌آهن روی زوال عقل بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ مطالعه کرده‌اند.
این تحقیق روی دو میلیون بزرگسال بالای ۶۰ سال ساکن دانمارک است. این محققان در مدت مطالعه‌شان ۱۰۳ هزار و ۵۰۰ مورد جدید زوال عقل را کشف کردند و میزان سروصدا را در بیشترین و کمترین موارد قرار گرفتن ساختمان‌ها در معرض سرو و صدا در محله سکونت این افراد برآورد کردند.
آن‌ها سپس از آمار ملی سلامت در مدت ۸ سال و نیم برای شناسایی موارد زوال عقل استفاده کردند.
این مطالعه که در بریتیش مدیکال ژورنال منتشر شده است، تخمین می‌زند که در سال آخر تحقیق از ۸ هزار و ۴۷۵ مورد زوال عقل که در دانمارک در سال ۲۰۱۷ ثبت شده است، هزار و ۲۱۶ مورد آن را می‌توان به قرار گرفتن در معرض سروصدا نسبت داد.
افرادی که در معرض سروصدای ترافیک جاده‌ای به شدت ۵۵ دسیبل و بیشتر قرار داشتند، ۲۷ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر که شایع‌ترین علت زوال عقل است، بودند.
سروصدای ۵۰ دسیبل خطوط راه‌آهن می‌تواند میزان خطر را ۲۴ درصد در مقایسه با افرادی که در مناطقی با سروصدای کمتر از ۴۰ دسیبل زندگی می‌کنند، افزایش دهد. دانشمندان بر این باورند که توضیحات احتمالی تاثیر سروصدا بر سلامتی به ترشح هورمون‌های استرس در هنگام خواب مربوط می‌شود.
این می‌تواند به تغییرات [منجر به]بیماری‌های قلبی-عروقی و تغییرات در سیستم ایمنی بدن بینجامد که همگی جزو علائم اولیه‌ای است که در بیماران مبتلا به زوال عقل و بیماران آلزایمری دیده می‌شود.
دکتر مانوئلا لخ کانتواریا، نویسنده این تحقیق، می‌گوید: «مطالعات اپیدمیولوژیکی به طور مداوم سروصدای حملونقل را با بیماری‌ها ونارسایی‌هایی مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، چاقی و دیابت مرتبط می‌داند.»
او می‌گوید: «سازوکار‌های بیولوژیکی که برای توضیح این امر ارائه شده است واکنش‌های بدن به سروصدا است که شامل فعال‌شدن سیستم عصبی خودمختار و سیستم غدد درون‌ریز (هورمون) و ترشح متعاقب هورمون‌های استرس است که بر چند عملکرد فیزیولوژیک بدن تاثیر می‌گذارد. قرار گرفتن در معرض سروصدا در شب همچنین می‌تواند به اختلال در خواب و خواب مقطع منجر شود.»
دکتر لخ کانتواریا در ادامه افزود: «مطالعات تجربی ارتباط بین سروصدای ناشی از حملونقل در شب و اختلال عملکرد اندوتلیال، افزایش استرس اکسیداتیو، تغییرات در سیستم ایمنی بدن و افزایش التهاب سیستمیک را نشان داده است.»
پس از آلودگی هوا، سروصدای ناشی از حملونقل دومین عامل خطرناک زیست‌محیطی برای سلامت عمومی در اروپا محسوب می‌شود. تقریبا یک پنجم جمعیت اروپا در معرض سروصدای حملونقل بالاتر از سطح توصیه شده ۵۵ دسیبل قرار دارد.
مطالعات پیشین، سروصدای ناشی از حملونقل را با بیماری‌ها و نارسایی‌های مختلفی مانند بیماری قلبی-عروق و چاقی مرتبط کرده بود. محققان این مطالعه افزودند که کاهش سروصدای حملونقل باید به اولویت بهداشت عمومی تبدیل شود.
پروفسور بیت ریتز، اپیدمیولوژیست دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، که در انجام این مطالعه نقشی نداشته است، این مطالعه را «جامع» توصیف کرد. او گفت: «برآورد سروصدای مسکونی فقط مربوط به ترافیک جاده‌ای و سروصدای راه آهن است و نه سروصدای ناشی از فرودگاه‌ها، فعالیت‌های صنعتی یا سروصدا در محل کار.»
او افزود: «برای نمونه قرار گرفتن در معرض سروصدا در محل کار ممکن است بر آسیب‌پذیری فرد مقابل سروصدای محیط در سال‌های بعدی زندگی او تاثیر بگذارد. سروصدا همچنین ممکن است بر خطر سایر اختلالات مزمن مانند فشار خون بالا اثر بگذارد و از این راه به طور غیرمستقیم به خطر زوال عقل کمک کند.»
پیش‌بینی می‌شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ از ۱۳۰ میلیون نفر فراتر رود. این‌گونه زوال عقل به شکلی روزافزون به معضل بهداشت عمومی تبدیل می‌شود.
