دیدارنیوز ـ آرش راهبر: چند روز پیش که خبر وخامت حال دوست عزیز و گرانمایه سینما، فوتبال و همه انسان‌ها منتشر شد، دلم می‌خواست چیزهایی در مورد حضرت حمید خان صدر بنویسم و به خودم یادآوری کنم که چه شانس بزرگی در زندگی نصیبم شده که با چنین انسانی پر از محبت و اندیشه همسفر زندگی شده و به قدر پیمانه‌ام دوستی کرده‌ام. اما وسط این پا و آن پا کردن من، سردبیر گرامی دیدار دکتر علیرضا خوشبخت از سرگردانی ذهنی بنده سبقت گرفت و احساسات زلالش را به زیبایی در مورد آقای صدر نوشت و آن را با مخاطبان به اشتراک گذاشت که انصافا باید به او گفت دست مریزاد، از این بهتر نمی‌شد نوشت.
بیشتر بخوانید: برای حمیدرضا صدر؛ مردی که توپ و میدان را با کلمات جادو می‌کند
صبح امروز اما خبر تلخ و جانسوز درگذشت حمید رضا صدر را شنیدم و دنیا بنا کرد دور سرم چرخیدن. با اینکه دیر زمانی از بیماری مهلک او خبر داشتم اما به خیال خودم می‌پنداشتم که او تسلیم سرطان نخواهد شد و مثل قهرمانان فیلم‌ها و زمین‌های فوتبال شکست‌ناپذیر خواهد بود. به قول خودش و به نقل از نمایشنامه وودی آلن، وقتی مرگ سراغش می‌آید که او آنجا نیست! اما حقیقت همیشه بزرگ‌تر از خیال بوده و هست. حمید رضا صدر همانطور که با ساختن خاطرات از مرگ لحظات شیرین زندگی، آنها را جاودانه می‌کرد حالا خود را نیز جاودانه کرده است. تا خاطرات امجدیه و تاج و شاهین و پرسپولیس هست، پسری روی سکوها نیز هست.
حمید رضا صدر برای من شبیه فرشته‌ای است که پدر بزرگم می‌گفت روی شانه راست ما نشسته و خوبی‌های ما را می‌نویسد. همیشه از او چیزهای خوب به خاطر دارم. او در حالی که همواره به تلخی مرگ و جدایی می‌اندیشید اما زیبایی‌های زندگی را نشان همه می‌داد. حالا هم در خیالم همیشه او را در لحظات زیبایی که کنار هم بودیم به خاطر خواهم داشت، حمید رضا صدری که در لابلای سطور مجله فیلم و در ستون «فلاش بک» شناختم، حمید رضا صدری که اول بار در تحریریه شلوغ و پر سر و صدای مجله تماشاگران دیدم، حمید رضا صدری که در خانه باصفایش از ما به قول خودش «نابغه‌های جوان» پذیرایی کرد و محبت را به پای ما ریخت و حمید رضا صدری که در روزنامه‌های «جهان فوتبال» و «دنیای فوتبال» به ما درس زندگی، فوتبال و نوشتن داد.
آقای صدر عزیز؛ دنیا، فوتبال، سینما و زندگی بدون شما یک تکه بزرگ کم خواهد داشت. صد حیف که دیگر شاهد بیقراری‌هایت نخواهیم بود.
روحت شاد و قرین آرامش...
