محمد درویش، فعال محیط زیست درباره این کنوانسیون رامسر به خبرنگار تهران رسانه گفت: کنوانسیون رامسر در زمره قدیمی‌ترین کنوانسیون‌های دنیا بوده که در حال حاضر قدمت آن به نیم قرن رسیده است.
او با تاکید بر اینکه کنوانسیون رامسر تنها کنوانسیون محیط زیستی است که قدمت آن ۵۰ ساله شده افزود: این موضوع بسیار حائز اهمیت است که ریشه آن در ایران است و ایرانی‌ها می‌توانند ادعا کنند که پایه گذار اولین کنوانسیون محیط زیستی جهان هستند که توجه جهان را به بخشی از اکوسیستم یعنی تالاب‌ها جلب کرده است.
او معتقد است: این برای ایران یک برند محسوب می‌شود و ما باید روی این برند حساس باشیم و از آن نگهداری کنیم، اما متاسفانه در جشن تولد پنجاه سالگی آن نشان رامسر از روی لوگوی کنوانسیون پاک شده است.
درویش گفت: اگر در حال حاضر وارد سایت کنوانسیون شوید می‌بینید که نشان کنوانسیون بدون علامت رامسر حک شده که این خطرناک است، حتی برخی معتقدند، چون یکی از هیات رئیسه کنوانسیون از امارات متحده عربی است و این از شیطنت‌های آن‌ها است و شاید مقدمه‌ای برای حذف نام ایران در شکل گیری این کنوانسیون باشد.
این فعال محیط زیست از سازمان محیط زیست و وزارت امور خارجه خواست تا نسبت به این اتفاق حساسیت بیشتری نشان دهند و اجازه ندهند به هیچ قیمتی اتفاق دیگری بیفتد، زیرا اگر حساسیت درست و سزاوارانه‌ای نشان ندهیم آن وقت این علامت سبز را دریافت می‌کنند که می‌توانند همچنان تجاوز‌های خود را گسترش دهند.
درویش از این اتفاق با نام "هولوکاست رامسر" یاد کرد و گفت: مسئولان کنونی این کنوانسیون تلاش می‌کنند نام ایران را در شکل گیری تاریخی‌ترین و قدیمی‌ترین کنوانسیون محیط زیستی نادیده بگیرند.
او در پاسخ به این پرسش که آیا در طول سال‌های گذشته مفاد این کنوانسیون در ایران برای حفظ تالاب‌ها اجرایی شده است نیز گفت: برخی منتقدین حرفشان این است که چه فایده‌ای دارد ما از موجودیت کنوانسیون رامسر دفاع کنیم وقتی تالاب‌ها وضعیت خوبی ندارند.
او ادامه داد: حتی در مورد خلیج فارس هم این نظر وجود دارد که چه فایده‌ای دارد که این همه روی نام این خلیج حساسیت باشد وقتی آلودگی آن ۴۰ برابر استانداردهاست و همه آلودگی‌های محیطی و شهر‌های جنوبی وارد خلیج فارس می‌شود.
درویش تاکید کرد: درست است که ما نتوانستیم از مفاد کنوانسیون برای حفظ تالاب‌ها استفاده کنیم این دلیل نمی‌شود حساسیتی هم روی موجودیت کنوانسیون نداشته باشیم اگر ما یک مدیریت شش دانگ در محیط زیست داشته باشیم که معتقدم بزودی به آن می‌رسیم آن وقت وجود این کنوانسیون می‌تواند موجب وقار ایرانیان شود.
این فعال محیط زیست گفت: اگر از این ابزار را استفاده کنیم و به نسل جدیدی که حساسیت زیادی روی مباحث محیط زیستی دارند بگوییم که ما دنیا را متوجه اهمیت تالاب‌ها کردیم.
به گفته او، واقعیت این است که بخش عمده‌ای از تالاب‌های بزرگ ایران مانند جازموریان، انزلی و حتی دریاچه ارومیه شرایط مطلوبی ندارند و برخی از آن‌ها در فهرست مونترو هستند، اما این به معنای این نیست که، چون نتوانستیم از ظرفیت‌های کنوانسیون استفاده کنیم نسبت به آن هم بی تفاوت باشیم و یک جایی متوجه شویم که نام این کنوانسیون کراچی یا هر چیز دیگری شده است.
این فعال محیط زیست با اشاره به بی توجهی مکرر سازمان محیط زیست به وضعیت تالاب‌ها گفت: چیزی که خیلی عیان است کوتاهی سازمان حفاظت محیط زیست درباره تامین حقابه لازم برای تالاب‌های کشور است، همین ماجرا در مورد دریاچه ارژن و دریاچه پریشان و نیز درمورد تالاب مهارلو صدق میکند و متاسفانه حاکمیت ایران عملا به چیزی بنام حقابه محیط زیستی تالاب‌ها وقتعی نگذاشته است.
