کودتای ارتش میانمار روز دوشنبه با دستگیری "آنگ سان سوچی" رهبر حزب حاکم و دیگر شخصیت‌های برجسته کشور صورت گرفت. کودتای ارتش و دخالت نظامیان در سیاست این کشور سابقه‌ای طولانی دارد.
دیدارنیوز ـ سرویس بین‌الملل: کودتای ارتش میانمار امروز صبح صورت گرفت و با دستگیری آنگ سان سوچی و شخصیت‌های برجسته حزب «اتحادیه ملی برای دمکراسی» ارتش بار دیگر حکومت را به دست گرفت. سایت الجزیره روزشماری از تحولات تاریخی این کشور ارایه کرده است. روزشماری که از سایه سنگین نظامیان و مداخله نظامی و کودتا بر سراسر تاریخ دهه‌های اخیر این کشور حکایت دارد.
منبع: الجزیره
مترجم: حمیدرضا بابایی
مردم میانمار در جنوب شرق آسیا با حکومت نظامیان بیگانه نیستند. بیش از ده سال پیش که ارتش میانمار به تدریج واگذاری قدرت را آغاز کرده بود، اداره کشور برعهده نیرو‌های مسلح قرار داشت.
"فلورانس لویی" خبرنگار الجزیره که از میانمار گزارشات متعدد ارسال کرده است، می‌گوید "ارتش همواره به شیوه‌ای مبهم عمل کرده است؛ و در بسیاری جهات خود را بالاتر از قانون می‌داند."
نگاهی به تحولات تاریخی 70 سال اخیر میانمار:
۱۹۴۷
"آنگ سان" که با ژاپنی‌ها مبارزه کرد و هدایت کشور را به استقلال از بریتانیا برعهده گرفت، ترور شد. "آنگ سان سو چی" تنها دختر او و کوچک‌ترین فرزند خانواده بود.
۱۹۴۸
میانمار با ریاست جمهوری "یو نو" رسما استقلال خود را به دست می‌آورد.
۱۹۶۲
ارتش به رهبری ژنرال "نی وین" در کودتایی قدرت را به دست می‌گیرد. فعالیت تمام احزاب مخالف ممنوع شده، ارتش کنترل تمام بخش‌های اقتصادی و صنعتی را برعهده می‌گیرد. سیاست‌های اقتصادی ارتش و انزوای عامدانه کشور، رکود و ویرانی اقتصادی را برای میانمار به همراه می‌آورد.
۱۹۸۸
اعتراضات دمکراسی طلبانه در ماه آگوست، با سرکوب شدید ارتش مواجه می‌شود و به گفته گروه‌های مدنی، بیش از ۵ هزار نفر کشته می‌شوند. در ماه سپتامبر، "آنگ سان سوچی" حزب اتحادیه ملی برای دمکراسی را تشکیل می‌دهد.
۱۹۹۰
ارتش میانمار، تحت فشار بین‌المللی، خواستار انتخابات می‌شود. حزب اتحادیه ملی برای دمکراسی با اکثریت قاطع برنده انتخابات می‌شود. ارتش از به رسمیت شناختن نتایج انتخابات یا واگذاری قدرت خودداری می‌کند؛ آنگ سان سوچی در خانه تحت بازداشت قرار می‌گیرد.
۱۹۹۵
در ماه ژولای، آنگ سان سوچی از بازداشت در منزل آزاد می‌شود.
۱۹۹۷
میانمار به اتحادیه کشور‌های جنوب شرق آسیا (آ سه آن) می‌پیوندد.
۲۰۰۰
آنگ سان سوچی بار دیگر بازداشت می‌شود؛ همزمان اروپا تحریم‌هایش را علیه میانمار تشدید می‌کند.
۲۰۰۲
آنگ سان سوچی باز هم آزاد می‌شود و اجازه می‌یابد به سراسر کشور سفر کند.
۲۰۰۳
آنگ سان سوچی بار دیگر دستگیر می‌شود. بازداشت سوچی پس از حمله به هیات همراه او و ظاهرا پس از دفاع از خود، صورت می‌گیرد.
"اتحادیه توسعه و همبستگی متحد" (USDA) یک گروه شبه نظامی سیاسی تحت حمایت ارتش میانمار بود. به گفته تشکل موسوم به "پویش برمه در بریتانیا" اعضای این اتحادیه، در حمله به طرفداران سوچی در ماه می، بیش از ۷۰ نفر از آن‌ها را با ضربات شدید، به قتل می‌رسانند. USDA سپس به "حزب توسعه و همبستگی متحد" (USDP) تغییر نام داده، به حزب نیابتی ارتش در پارلمان تبدیل می‌شود.
۲۰۰۶
ارتش اعلام کرد پایتخت کشور را به "نایپیدوا" منتقل کرده است، شهری جدید که مخفیانه ساخته شده و بین "یانگون" و "ماندالای" واقع شده است.
۲۰۰۷
پس از اقدام دولت نظامی در قطع یارانه‌های سوخت، هزاران نفر از مردم با هدایت رهبران بودایی به خیابان‌های یانگون سرازیر می‌شوند. به دنبال واکنش سرکوبگرانه ارتش، ده‌ها نفر کشته شدند.
۲۰۰۸
با برپایی همه پرسی جنجالی درباره قانون اساسی، روند دمکراسی آغاز می‌شود. این انتخابات تنها دو روز پس از آن برگزار شد که توفان "نرگس" منطقه "دلتای ایراوادی" را درنوردید. ده‌ها هزار نفر در آن حادثه کشته شدند.
۲۰۱۰
حزب توسعه و همبستگی متحد، برنده انتخاباتی می‌شود که اتحادیه ملی برای دمکراسی آن را تحریم کرده بود. آنگ سان سوچی، در ماه نوامبر از بازداشت خانگی رها می‌شود.
۲۰۱۲
نبرد میان بودایی‌ها و مسلمانان در ایالت راخین در غرب میانامار، صد‌ها کشته برجا گذاشته، به آواره‌گی ده‌ها هزار نفر از اقلیت روهینگیا منجر می‌شود.
۲۰۱۵
اتحادیه ملی برای دمکراسی با اکثریت آراء برنده انتخابات عمومی می‌شود. سوچی به عنوان مشاور دولتی، عهده دار سمتی می‌شود که به صورت خاص برای او ایجاد شده بود، و عنوان رهبر را به خود اختصاص می‌دهد.
۲۰۱۶
به دنبال حمله به سه پست مرزی پلیس و کشته شدن ۹ افسر، ناآرامی‌ها در راخین ازسرگرفته می‌شود. سرکوب ارتش سبب می‌شود ده‌ها هزار نفر به بنگلادش در همسایگی میانمار و همچنین به مالزی و اندونزی فرار کنند.
۲۰۱۷
سرکوب خشونت بار ارتش در راخین، بیش از ۷۳۰ هزار روهینگیا را (که اکثرا مسلمان بودند) بالاجبار راهی بنگلادش می‌کند. سازمان ملل اعلام کرد کمپینی از کشتار جمعی، تجاوز و آتش سوزی‌های عمدی با "نیت نسل کشی" صورت گرفته است، اما میانمار این مساله را تکذیب می‌کند. سوچی پس از چندی، در برابر اتهام نسل کشی که در لاهه مطرح شده بود، از اقدام ارتش میانمار دفاع می‌کند.
۲۰۱۹
نبرد میان نظامیان دولتی و "ارتش آراکان" (AA) یک گروه وابسته به قوم راخین آغاز می‌شود. گفته می‌شود، ارتش آراکان به دنبال خودمختاری بیشتر در منطقه است. سوچی از ارتش می‌خواهد شورشیان را "سرکوب" کند.
۲۰۲۰
اتحادیه ملی برای دمکراسی اعلام می‌کند پیروز قطعی انتخابات پارلمانی است، و بیش از آن چه که انتخابات ۲۰۱۵ حاصل شد، کرسی‌های مجلس را در اختیار می‌گیرد.
حزب توسعه و همبستگی متحد با ادعای تقلب، خواستار برگزاری مجدد انتخابات شده، از ارتش می‌خواهد برگزاری انتخابات عادلانه را تضمین کند.
۲۰۲۱
۲۶ ژانویه: سرلشکر "زا مین تون" سخنگوی ارتش هشدار می‌دهد اگر مناقشات انتخاباتی حل و فصل نشود، نیرو‌های نظامی "اقدام خواهند کرد." وی برپایی کودتا را منتفی ندانست. او از کمیسیون انتخاباتی خواست در خصوص فهرست آراء انتخابات تحقیق کند. گفته می‌شد در خصوص این فهرست، اختلاف نظر وجود داشته است.
۲۸ ژانویه: کمیسیون انتخاباتی، ادعای تقلب را رد و اعلام می‌کند مشکلات پیش آمده آنقدر گسترده نیست که نتایج انتخابات را تحت تاثیر قرار دهد.
۳۰ ژانویه: ارتش میانمار می‌گوید پایبند قانون اساسی و حافظ آن است و بر اساس قانون عمل می‌کند.
اول فوریه: ارتش حالت فوق العاده اعلام و تصریح کرد قدرت به "مین آنگ هلینگ" فرمانده ارتش منتقل شده است. آنگ سانگ سوچی و سایر مقامات ارشد دولت در یک سری از حملات ارتش که صبح دوشنبه صورت گرفت، بازداشت شدند....
