آیا ترامپ رئیس جمهور بدترین نسل آمریکا است و آیا خود او را می‌توان بدترین رئیس جمهور تمام دوران آمریکا نامید؟
دیدارنیوز ـ سرویس بین‌الملل: دیدار در ترجمه‌ای اختصاصی یادداشتی را از مجله پولیتیکو در مورد ترامپ و بدترین نسل آمریکا منتشر ساخت که می‌توانید ملاحظه کنید.
منبع: مجله پولیتیکو
نویسنده: جان هریس، نویسنده سیاسی و از بنیانگذاران این مجله سیاسی
مترجم: حمیدرضا بابایی
در مناظرات هفته گذشته کنگره درباره دومین و احتمالا آخرین دور از استیضاح دونالد ترامپ، اشاراتی وجود داشت مبنی بر آنکه وی بدترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا است. یادآوری اینکه چگونه می‌توان یک رئیس جمهور بد بود، ارزشش را دارد، و در این صورت چندین رئیس جمهور قبل نیز با ترامپ رقابت شدیدی خواهند داشت. دست کم اینکه ترامپ ظاهرا در تلاش‌هایش برای آنکه بدترین شخصیت حاضر در مقام ریاست جمهوری باشد، احساس امنیت می‌کند.
این ادعا ظاهرا تاحدودی از آنجا ناشی می‌شود که ترامپ به هیچ وجه از شخصیتی که در مفهوم کلاسیک آن وجود دارد، برخوردار نیست، یعنی همان قابلیت درونی که مستقل از رویکرد زننده وی در ملاء عام، عمل می‌کند. حتی "ریچارد نیکسون" هم ابعاد شخصیتی هولناک و رنج آوری داشت، که خود را در قالب وجدانی نشان می‌داد که سبب می‌شد تلاش کند تا رفتار‌های خبیث و غیرقانونی خود را در پوشش پاکدامنیِ حق به جانب، مخفی نگه دارد. برعکس، اخبار و اطلاعات درز کرده نشان می‌دهد رویکرد شرم آور ترامپ در محافل خصوصی با رفتار او در ملاء عام تناقضی ندارد. وی به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی خودشیفتگی، خودبزرگ پنداری، ارعاب، لاف زدن و تحقیر قوانین، توهین به مقامات قبلی و زیرسوال بردن معیار‌های اخلاقی، واقعا چیز‌های خوبی هستند...
نسل ترامپ ـ مردمی که در دهه ۱۹۴۰ به دنیا آمدند، در دهه ۱۹۶۰ به بزرگسالی رسیدند و حتی اکنون که بیش از هفت دهه از عمرشان می‌گذرد در مناصب دولتی قرار دارند ـ پس از کسانی در آمریکا رشد یافتند که از آن‌ها به عنوان "بی نظیرترین نسل" یاد می‌شود، مردمی که در جوانی در جنگ دوم جهانی جنگیدند و در پایان حیات حرفه‌ای خود شاهد پایان جنگ سرد بودند.- دست کم از منظر سیاسی، هم‌نسلان ترامپ برای به دست آوردن عنوان "بدترین نسل" آمریکا رقابت می‌کنند. از منظر بدترین روسای جمهور، غیر از ترامپ نامزد‌های دیگری هم هستند؛ البته کسانی که اینقدر زیاد جر و بحث کنند، در روشنگری اینقدر عملکرد ضعیفی داشته باشند و رهبری‌شان از منظر سازمانی اینقدر رو به افول باشد، تعدادشان زیاد نیست.
درباره جنگ‌های ایدئولوژیک، نبرد‌های فرهنگی، سیاست هویت، قربانیان واقعی، عوامل ایجاد تفرقه، تهدید علیه ضوابط اخلاقی و ریاکاران برتر صحبت کنیم. نسل ترامپ ـ شامل بیل کلینتون، نیوت گینگریچ و جورج دابلیو بوش ـ از بیش از یک قرن پیش در حال مباحثه در این زمینه‌ها بوده‌اند. جای تعجب ندارد که در مناظرات چهارشنبه گذشته کنگره درباره استیضاح ترامپ، موارد مشابه پر سر و صدای دیگر از این معیار‌های آشنا مطرح شد.
ترامپ هم متعلق به نسلی است که با رویکرد تحقیرآمیز، در بستر پیچیده سیاسی ـ رسانه‌ای و از طریق بدخواهی، تفرقه افکنی و آزردگی، منافع شخصی خود را دنبال می‌کنند. مهم هم نیست که آیا این‌ها واقعی هستند یا ساختگی.
در جلسه روز چهارشنبه، از نظر اغلب دمکرات‌ها و ده نماینده جمهوری خواه که از استیضاح ترامپ حمایت کردند، آشکارا می‌شد حس نفرت و ناتوانی از درک این مساله واقعی را لمس کرد که چطور رفتار ترامپ پس از انتخابات، غیرقابل دفاع نیست؟
بر اساس معیار‌های موجود، دو پاسخ وجود دارد. نخست آنچه "کوین مک کارتی" رهبر اقلیت‌های مجلس گفت: آنچه ترامپ انجام داد غلط بود، ولی رای شتاب زده برای استیضاح رئیس جمهوری که قرار است به زودی برود، غیرعملی و راهکاری تفرقه انگیز است...
اما پاسخ بعدی را باید در قالب رویکرد خودِ ترامپ یعنی اتهام زنی و سر و صدای بی مورد یافت: درباره سخنان زشتی که "رابت دنیرو"، "مدونا"، یا "کتی گریفین" گفتند، چه؟ درباره عناصر غیرواقعی جنبش Black Lives Matter چطور؟...
"لورن بوبرت" نماینده جمهوری خواه در این‌باره گفت: "مسئولیت پذیری جناح چپ کجا است که خشونت را تشویق می‌کند؟" بوبرت ۴۰-۳۴ سال از ترامپ جوان‌تر است و این سخنان نشان می‌دهد سیاست "خود برحق بینی" و اتهام زنی که از نسل قدیم ابداع شده، قابل انتقال به نسل جدید است.
"سدریک ریچموند" نماینده دمکرات که قرار است به تیم بایدن در کاخ سفید بپیوندد، می‌گوید ادعا‌های دروغ ترامپ و رفتار بی همتای وی در خصوص روند انتقال قدرت صرف ادامه رفتار او در کل دوران ریاست جمهوری‌اش بود. "به بیان ساده، ما به تو گفتیم این گونه باشد."
منصفانه که نگاه کنیم، شاید نسل قبلی محافظه کاران هم ادعای "به تو گفتیم، این گونه باشد" داشته باشند. آن نسل با فرهنگی بزرگ شد که خانواده ها را به داشتن فرزند بیشتر تشویق می کرد، و در توضیح عملکرد آن فرهنگ می توان گفت بیش از حد آسان گیر و سهل انگار بود و بیش از حد گرایش داشت مرزی میان خطوط درست و غلط وجود نداشته باشد. وقتی اجازه دهیم ارزش های معیار از بین بروند - یعنی دقیقا چیزی که رخ داد - در این صورت شاهد هستیم بنیان‌های جامعه‌ی متمدن و عملگرا، شکننده‌تر از آنی است که در ذهن داشتیم.
چه تعداد از رهبران جمهوری خواه در تصورات فردی خود می‌پذیرند که این، توصیف درست از مصالحه‌ای است که حزب جمهوری خواه در استقبال از ترامپ و سیاست‌های مخرب خاص او به عمل آورد؟
چه تعداد از رهبران هر دو حزب در کنگره می‌پذیرند، موافقت با نابودی معیار‌های قدیمی اخلاقی چیزی است که اغلب باعث می‌شود حیات حرفه‌ای‌شان اینقدر نامولد و ناخوشایند باشد؟
در بیستم ژانویه، جو بایدن ۷۸ ساله ریاست جمهوری را تحویل خواهد گرفت. در میان شخصیت‌های مهم می‌توان به این‌ها اشاره کرد: نانسی پلوسی ۸۰ ساله رئیس مجلس نمایندگان، میچ مک کونل ۷۸ ساله که از رهبر اکثریت شکننده سنا به رهبر اقلیت شکننده تبدیل خواهد شد، و چاک شومر ۷۰ ساله که رهبری اکثریت سنا را عهده‌دار خواهد شد.
این افراد در واپسن سال‌های حرفه‌ای خود شاید آرزو کنند که ای کاش برای رهبری بدترین نسل آمریکا هیچ اقدامی نمی‌کردند. برای این منظور باید چیزی پیدا کنند که سازنده‌تر از ادامه جر و بحث درباره دونالد ترامپ، رهبر تمام عیار بدترین نسل آمریکا، باشد.
به کانال تلگرامی دیدارنیوز بپیوندید
به صفحه اینستاگرام دیدارنیوز بپیوندید
به گروه واتس‌اپی دیدارنیوز بپیوندید