چندش‌آورترین عفوهای ترامپ!

دیدارنیوز: دونالد ترامپ در واپسین روزهای حضور در کاخ سفید برخی از مجرمان را عفو کرده است. از جمله کارکنان شرکت امنیتی بلک واتر را به جرم قتل عمد و غیر عمد در زندان بودند. گزارش حاضر نگاهی دارد به این عفو‌ها که نویسنده آن‌ها را چندش‌آور توصیف می‌کند. 

منبع: نیویورک تایمز

نویسنده: میشل گلبرگ

مترجم: حمیدرضا بابایی

مزدوران بلک واتر مرتکب کشتارجمعی شدند. اما آزادند هرکجا که می‌خواهند بروند.

کم سن و سال‌ترین قربانیِ قتل عام در میدان " نیسور" بغداد که در سال ۲۰۰۷ به دست مزدوران بلک واتر صورت گرفت، علی کنعانیِ ۹ ساله بود. دونالد ترامپ این مزدوران را روز سه شنبه عفو کرد.

"جِرِمی سکِیهیل" در مستندی که در سال ۲۰۱۰ تهیه کرده بود، با پدر علی یعنی "محمد حافظ عبدالرزاق کنعانی" مصاحبه کرد. وی در این گفتگو، از این که چگونه از تهاجم آمریکا به کشورش استقبال کرده بود سخن گفت و این که فرزندش را نیز برای خوش آمدگویی به سربازان آمریکایی، به خیابان آورده بود. "نخستین روزی که ارتش آمریکا وارد بغداد شد، من در خیابان‌ها شیرینی و آب میوه پخش کردم تا رهایی خود را از صدام جشن بگیریم. سکِیهیل از او به عنوان "مظهری کم نظیر از قرائتِ نومحافظه کاران درباره‌ی تهاجم آمریکا یاد کرد. "

کنعانی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۷ همراه خواهر و فرزندانش و همچنین علی، در حال رانندگی به سمت میدان نیسور در بغداد بود که نیرو‌های نظامی وابسته به بلک واتر با مسلسل و نارنجک به خودری آن‌ها حمله کردند. (بلک واتر یک شرکت خصوصی امنیتی بود که از آن زمان به بعد نام خود را به "آکادمی" تغییر داده است.) علی یکی از ۱۷ نفری بود که در این حادثه کشته شدند. به نوشته‌ واشنگتن پست، گزارش ارتش آمریکا نشان می‌دهد قربانیان هیچ گونه اقدامی تحریک آمیزی انجام نداده بودند. یک مقام نظامی آمریکایی به این روزنامه گفت " این واکنش قطعا غیرمتناسب و بسیار شدید بود، یک اشتباه آشکار." یک محقق اف بی آی هم از این اقدام به عنوان "کشتارِ جمعی "مای لای" عراق . "مای لای" یکی از دهشتناک‌ترین کشتار غیرنظامیان به دست سربازان آمریکایی در جنگ ویتنام بود.

بیشتر بخوانید: آگهی ترحیم برای ترامپ، ما همچنان خواستار دموکراسی هستیم!

سفارت آمریکا همراه با پیام تسلیت به خانواده‌ علی، ۱۰ هزار دلار نیز پرداخت. آن‌ها که ابتدا این پول را رد کرده بودند، نیمی از آن را به خانواده‌ی یک سرباز آمریکایی دادند که در عراق کشته شده بود. "پال دیکینسون" وکیل کنعانی و سایرین در پرونده‌ی شکایت از بلک واتر، به من گفت "آن‌ها می‌خواستند با این کار، از "جان فشانی" مردان و زنانی قدردانی کنند که به عراق آمده بودند تا برای آن‌ها بجنگند و آن‌ها را از صدام حسین نجات دهند. "

ژنرال "ریموند اودیرنو" فرمانده وقت نیرو‌های آمریکایی در عراق، در نامه‌ای به مادر علی نوشت "با توجه به مصیبتی که خانواده‌ خودتان با آن روبرو است، مهربانی و همدردی تان با خانواده‌های داغدارِ آمریکایی واقعا قابل ملاحظه است. "

سیستمِ آمریکایی تا سه شنبه گذشته به گونه‌ای عمل می‌کرد عدالت – البته در ابعادی کوچک -شامل حال خانواده‌ علی می‌شد. بلک واتر به آن‌ها غرامت پرداخته بود. نیرو‌های امنیتی عامل این کشتار، با اتهامات جنایی محاکمه شدند. این روند، شکنجه آور بود و در مسیر آن موانع فراوان وجود داشت، ولی شخصیت‌های با اقتدار در آمریکا مصمم بودند طی شود.

پس از آن که یک قاضی آمریکایی نپذیرفت این پرونده براساس آیین دادرسیِ مرسوم پیش رود، "جو بایدن" که معاون رئیس جمهور آمریکا بود، در کنفرانسی خبری در بغداد در سال ۲۰۱۰ گفت علیه این حکم استیناف صورت خواهد گرفت. وی گفت "آمریکا مصمم، مصمم است تا هر کسی را که علیه مردم عراق جنایتی مرتکب می‌شود، مسئول بداند. "

بیشتر بخوانید: بایدن پیروز شد؛ مفهوم آن برای نقش آمریکا در دنیا چیست؟

سرانجام سه نیروی امنیتی بلک واتر به نام‌های "پال اسلو"، "ایوان لیبرتی" و "داستین هِرد" به قتل غیرعمد و برخی اتهامات دیگر محکوم شدند. فرد چهارم، "نیکولاس سلِتن" پارسال به قتل عمد و حبس ابد محکوم شد. کنعانی هم به آمریکا رفت و شهروند آن کشور شد، گرچه چهارشنبه گذشته بی بی سی او را در عراق پیدا و با وی مصاحبه کرد. کنعانی می‌گوید تا همین چند روز پیش فکر می‌کرد سیستم حقوقی در آمریکا "نسبت به من بسیار عادلانه" عمل کرده است.

تا این که سلسله عفو‌های روز سه شنبه فرارسید؛ این بخشش‌ها شامل قاتلان بلک واتر، جنایتکاران راشاگیت، اعضای فاسد سابق کنگره‌ آمریکا و سایرین می‌شد. شاید عجیب نبود که رئیس جمهور ترامپ مزدوران بلک واتر را آزاد کرد، زیرا اشتیاق ترامپ به جنایات جنگی کاملا شناخته شده است. پارسال هم او سه نفری را که محکوم یا متهم به جنایت شده بودند، عفو کرد. به خاطر سخنان بایدن در سال ۲۰۱۰، برخی محافظه کاران از عوامل کشتار جمعی در میدان نیسور به عنوان "چهارگانه‌های بایدن" یاد می‌کنند؛ و این مساله به ترامپ انگیزه‌ی بیشتری داده است تا آن‌ها را آزاد کند. "اریک پرینس" بنیانگذار بلک واتر از متحدان نزدیک ترامپ و برادر وزیر آموزش و پرورش او است.

این عفو‌ها قابل پیش بینی و ظرفیت ما هم برای پذیرش شوکِ ناشی از آن محدود بود؛ اما هیچ کدام از این مسایل، از ماهیت چندش آور چنین اقدامی نمی‌کاهد. در آخرین روز‌های حضور ترامپ در کاخ سفید شاهد بخشش‌های بی مبالات و ناپرهیزی‌های او هستیم، مانند میزبانی که در پایان جشن، به میهمانان حاضر هدیه می‌دهد؛ یا با استفاده از اختیاراتش تلاش می‌کند طرفدارانش را مقابل مردم آمریکا، فراتر از قانون جلوه دهد. وی روز چهارشنبه دوستان بیشتری را عفو کرد، از جمله "پال مانافورت" رئیس سابق ستاد تبلیغاتی اش...، اما عفو قاتلان بلک واتر به خاطر شرارت آنها، بیشتر از هر چیز دیگر به چشم می‌آید. این‌ها نمونه‌هایی از این اصل بدیهی در مکتب ترامپیسم است: دادن اختیارعمل کامل به برخی، و تسلیم شدن محض در برابرِ دیگران. ترامپ همواره بهتر از دیگران درک می‌کند که ارتباط میان سربازان و شبه نظامیان آمریکایی و خارجی، چگونه است.

دخالت ترامپ در سال گذشته مانع از تنزل درجه‌ی "اِدی گَلِگِر" فرمانده ویژه‌ی عملیاتی نیروی دریایی آمریکا شد که با یک جنازه عکس یادگاری انداخته بود. نیرو‌های تحت امر گلگر، وی را "خودِ شیطان" و فردی "زهرآگین" خوانده بودند. اما رئیس جمهور تنها به این امر کفایت نکرد. بلکه موقعیت او را نیز ارتقاء داد. مجله‌ تایمز از گلگر به عنوان فردی یاد کرد که در "نشست رهبران بانفوذ محافظه کار در عمارت مجلل مارالاگو (در پام بیچ فلوریدا) حاضر و در جمع حقله‌ی خودی هایِ آقای ترامپ، باعث حیرت دیگران می‌شود. "

با استدلال می‌توان گفت ترامپ به سادگی ماهیت دروغینی را که همواره "جنگ با تروریسم" را هدایت و توجیه می‌کند، لاپوشی کرده است. همان طور که "اسپنسر اکِرمن" خبرنگار حوزه‌ی امنیت ملی در روزنامه‌ی "دیلی بیست" نوشت، "بلک واتر از همان منطق اشغالگری آمریکا – مصونیت - تغذیه شد که عراقی‌های مایل به همکاری با آمریکا را به "اتباع محلی" تبدیل کرد؛ کسانی که برای ورود به سالن‌های غذاخوری باید از راهرو‌های مجزا وارد پایگاه‌های آمریکا می‌شدند. ".

اما اگر رویکرد آمریکا در قبال عراق در دوران پیش از ترامپ آلوده به فریب کاری بود، آن فریب کاری دست کم نشان داد آرمانی از یک سیاست خارجیِ انسانی را با خود همراه دارد. آن آرمان بیش از هر چیز در خدمتِ شور و حالِ لیبرال‌ها و نومحافظه کاران بوده است. اما می‌توان با استناد به آن، به کسی مانند کنعانی اجازه داد از کشوری که وطنش را اشغال کرده است، انتظاراتی داشته باشد.

کنعانی به بی بی سی گفت عفو ترامپ باعث شد حس کند علی، که اگر زنده بود ۲۲ سال داشت، باز هم کشته شده است. وی گفت پیش اقدام ترامپ تصور می‌کرد هیچ کس "فراتر از قانون" نیست. اما دیگر این حس را ندارد.

به گفته‌ی کنعانی "حس می‌کنم امروز چیزی نیستم. حس می‌کنم چیزی نیستم. من پسرم را از داست دادم و حس می‌کنم هیچ چیز نیستم. " به احتمال قوی رئیس جمهور آمریکا با وی موافق است.

 به کانال تلگرامی دیدارنیوز بپیوندید

 

 به صفحه اینستاگرام دیدارنیوز بپیوندید

 

 به گروه واتس‌اپی دیدارنیوز بپیوندید