دیدارنیوز ـ به رغم اینکه سال‌هاست درباره وضعیت کولبران صحبت می‌شود و هر از گاهی حادثه‌ای، این مرزنشینان محروم را به صدر اخبار رسانه‌ها می‌رساند، اما "در" برای این افراد همچنان بر همان "پاشنه" قبلی می‌چرخد. برخی اظهار نظرات نشان می‌دهد که این افراد بعضا برای درآمد ۵۰۰ هزار تومانی در ماه مبادرت به کار سخت و خطرناک کولبری می‌کنند و بسیاری از آن‌ها هم تحصیلکرده هستند. با شیوع کرونا و اعمال برخی محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها در زمینه صادرات و واردت، معیشت حداقلی این افراد هم به خطر افتاده است.
علی رضایی (نماینده کنگاور، صحنه و هرسین در مجلس) به ایلنا می‌گوید: قاچاق سازمان یافته و کلان ربطی به کولبران ندارد. کولبران مرزنشینانی هستند که معیشت‌شان از این راه می‌گذرد.
او ادامه می‌دهد: در مواقعی؛ برخورد با این افراد خشن بوده است. این واقعیت دارد که همزمان باید امنیت مرز‌ها و معیشت مرزنشینان تامین شود. به همین دلیل در مقوله کولبری نیازمند ساماندهی هستیم.
رضایی با اذعان به اینکه در میان کولبران افرادی با تحصیلات دانشگاهی هستند، عنوان می‌کند: این واقعیت نشان می‌دهد که مشکلات معیشتی دلیلِ کولبری است. باید در سطح کلان با ایجاد شغل در استان‌های محروم، کولبران را جذب مشاغلی کرد که معیشت آن‌ها را تامین می‌کند.
او ادامه می‌دهد: مرزنشینان افراد پرتوقعی نیستند و همین که معیشت‌شان تامین شود، راضی هستند. موضوع کولبری بار‌ها در مجلس و دولت طرح شده است و تصمیمات مقطعی نظیر تعیین سقفی برای مراوده کالا نیز گرفته شده است، اما همه این‌ها در حدی نبوده که بگوییم این افراد ساماندهی شده‌اند.
او تاکید می‌کند: در ارتباط با کولبران باید هم امنیت مرز‌ها مدنظر قرار گیرد و هم معیشت مرزنشینان. چاره کار ایجاد اشتغال در مناطق مرزی است و برای فعالیت کسانی که می‌خواهند در زمینه جابه‌جایی کالا‌های وارداتی اقدام کنند نیز باید طرح و برنامه مشخصی وجود داشته و ضوابطی تعیین شود.
