دیدارنیوز ـ «موضوع کودک همسری به هیچ عنوان مسئله اساسی و مهم در کشور نیست، اگر یک دختری به بلوغ فکری و جسمی رسیده باشد از نظر ما مشکلی ندارد فلذا نمی‌توانیم برای ازدواج سن تعریف کنیم.» اظهارنظر مورد اشاره به منتخب مجلس یازدهم، زهره سادات لاجوردی تعلق دارد که نظرات مثبت فاطمه آلیا و عشرت شایق در مجلس هشتم درخصوص حمایت از بخش چند همسری لایحه حمایت از خانواده را یادآور شد و این سوال را به وجود آورد که آیا مجلس یازدهم، خانه تندروها خواهد بود؟
برخی از ورودی‌های مجلس یازدهم به تک‌روی، چانه‌زنی فراوان و سهم‌خواهی در عرصه سیاست شهره هستند، آنان برای ائتلاف به هر قیمتی تن نمی‌دهند و از بیان نقطه نظرات خود با صدای بلند نه تنها خسته نمی‌شوند، بلکه ازآن بابت دریافت امتیازات بهره می‌برند، البته این گروه علاوه بر در اختیار گرفتن چنین سیاستی، دارای حامیان قدرتمندی هستند که نباید آنان را نادیده گرفت.
این گروه همان تندرو‌هایی هستند که در ابتدا بابت احتمال روی کارآمدن مجددشان در نهاد‌های تصمیم‌گیر نظام ابراز نگرانی شد، البته برخی از سیاسیون نه تنها دلواپس روی کارآمدن‌شان نیستند، بلکه از آن استقبال هم می‌کنند. احمدزیدآبادی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی بر این اعتقاد است از آنجا که طیف مورد اشاره به اصولگرایان تعلق دارد در دست گرفتن قدرت توسط آنان اسباب یکدستی نهاد‌های تصمیم‌گیر را فراهم می‌سازد و این امر زمینه کاهش تندروی را مهیا خواهد ساخت.
اما نقد مهم به این تحلیل، تجربه چنین یکپارچگی در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد است که در نتیجه‌اش خساراتی به کشور وارد آمد، حتی با تغییر دولت هم جبران نشد. نکته دیگر آن است پس از روی کارآمدن دولت روحانی و اندک قدم‌هایی که او بابت بهبود شرایط برداشت، با دخالت همین تندروها نتیجه مورد توجه به دست نیامد و نهایتا در نیمه راه رها شد، حتی دولت احمدی‌نژاد هم از سوی این طیف تا انتها تحمل نشد و بر دولت دوم او مواضع سختی گرفتند و دولت برخواسته از طیف سیاسی خود را با لقب حلقه انحرافی مورد خطاب قرار دادند.
محمدصادق جوادی حصار عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفتوگو با دیدارنیوز درباره احتمال در دست گرفتن قدرت توسط تندروها گفت: «رفتار‌های فردی نمایندگان را نمی‌توان به کل خانه ملت ربط داد، البته احتمال تعمیم چنین رفتار‌هایی به تمام مجلس قابل پیش‌بینی است و چشم‌انداز روشنی برای اینکه مسیر‌های افراطی توسط اعضای یازدهمین خانه ملت طی نشود، وجود ندارد، اما بهتر آن است تا داوری پیش از موعد انجام ندهیم، زیرا برخی مواضع در پارلمان رای لازم را به دست نمی‌آورد و تنها خارج از آن طرح می‌شود.»
وی درباره نتیجه یکپارچه شدن نهاد‌های تصمیم‌گیر در نظام تصریح کرد: «این طیف سیاسی زمانی که درصدد خارج کردن حریف از میدان می‌شوند، تند و افراطی توام با ایجاد بدبینی رفتار می‌کنند، اما مقطعی که در شرایطی غیر از این قرار دارند به مرحله تعدیل می‌رسند. نمونه آن هم رفتار‌های آقای لاریجانی است. او درمدیریت خود به اقتضای شرایط در حدی از تعادل حرکت می‌کرد که کنار گذاشتن او از اردوگاه اصولگرایان طرح شد، این حرکات لازمه مدیریت به حساب می‌آید، زیرا با شعار‌های تند نمی‌توان کشور را اداره کرد.»
این عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی دراین رابطه که تندروی با دستیابی به قدرت پایان می‌یابد، تاکید کرد: «چنین نظری را سخت می‌توان مورد تاکید قرار داد، بفرض در دوران دولت آقای احمدی‌نژاد، تندروی‌های او پس از به قدرت رسیدنش بروز و ظهور بیشتری یافت. به طور کلی دراین خصوص مهم، افق ترسیم شده است. همه آگاه هستند که بخشی از افق ترسیمی همواره از بیرون برای مجلس طرح می‌شود و رهنمود‌های رهبری، اقتضائات کشور، افکار عمومی یا شرایط بین‌المللی هر کدام بخشی از رفتار نمایندگان را شکل می‌دهند، بطوریکه شاید از روی اجبار مذاکره با آمریکا به تصویب درآید یا شرایطی فراهم شود که وزارت خارجه به رفتار‌های تعدیلی در منطقه الزام یابد.»
تردیدی باقی نمی‌ماند درصورتی که ورودی‌های جدید مجلس به این نتیجه دست یابند که باید در مواضع خود تعدیل به خرج دهند، این مسئله در بین آنان سبب ایجاد شکاف خواهد شد. به این معنا گروهی به میانه روی گرایش پیدا خواهند کرد و نمونه بارز آن علی لاریجانی است و گروه دیگر حاضر نخواهند بود تندروی را کنار گذارند، اما مسئله مهم در این خصوص مشخص نبودن حدود رفتار‌های تند است، در هر صورت باید منتظر شروع به کار اعضای جدید پارلمان باقی ماند.
