دیدارنیوز ـ اولین بار که خبر ابتلای چند نفر به ویروس کرونا در شهر قم شنیده شد، چند نفر از اساتید ما در حوزه عفونی اطفال، پیش قدم شدند و آموزش‌هایی برای نحوه پوشش، محافظت از خود و خانواده‌ها و چگونگی قرنطینه را برای ما توضیح دادند. البته طبق مقاله‌هایی که چینی‌ها منتشر کرده بودند، گفته می‌شد که نوزادان نمی‌گیرند و کودکان هم اگر بگیرند، مرگ و میر ندارد. به همین دلیل نگرانی در بخش اطفال، کم بود و ما طبق روال سابق، به معاینه مریض پرداختیم اما اوضاع به مرور بدتر شد.
در روز‌های اول نوزادی را ویزیت کردم و به بخش فرستادم که بعدا اثبات شد که تست کرونای او مثبت است اما طبق مقاله‌های چینی، نوزاد درگیر نمی‌شد و بر این اساس موقع ویزیت، من حتی ماسک جراحی هم نداشتم و همین موضوع باعث شد که خودم هم با این ویروس درگیر شوم. اولین بچه‌ای که به شدت درگیر شده بود، دختربچه ۳ ساله‌ای بود که علایم اولیه اش سرفه شدید بود. وقتی که صبح از او عکس ریه گرفتیم، نرمال بود، اما عکس ریه عصر او کاملا سفید بود و در آن زمان هر کاری توانستیم برای او انجام دادیم، اما فوت کرد. این کودک، ناگهان کد خورد و ما به سرعت برای احیا رفتیم که در این زمان، فرصت پوشیدن ماسک و گان و سایر ملزومات مناسب را نداشتم و به همین دلیل کرونا گرفتم. البته در روز‌های اول، موارد ایمنی مناسب برای این بخش مهیا نبود که آن هم به مرور زمان و البته با تغییر بیمارستان آماده شد.
در زمان بیماری خودم، ۱۴ روز کاملا تنها در خانه خود قرنطینه بودم و حتی شوهر، پدر، مادر و برادرم را ندیدم که البته پیش از آن هم به دلیل قرنطینه در بیمارستان، از دیدار با خانواده ام محروم بودم. البته اکثر کادر درمان، همین وضعیت را داشتند. بسیاری از پزشکان، پرستاران و رزیدنت‌ها با این بیماری درگیر شدند و حتی به محافل خانوادگی آن‌ها نیز کشیده شده است. روز‌های به شدت سختی است و می‌توانم بگویم از تمام مشکلاتی که در این مدت اعم از موارد ایمنی نامناسب، ناهماهنگی اول کار و تدوین و رعایت پروتکل ویزیت و درمان داشتیم، تحمل رنج این بیماری برای کادر درمان و خانواده‌ها سخت‌تر است. به همین دلیل از همه تقاضا می‌کنم که در خانه بمانند تا از خود و فرزندانشان محافظت کنند.
اکنون که مدتی از جریان کرونا گذشته و تجربه ما هم بیشتر شده است، متوجه شدیم که بچه‌ها هم کرونا می‌گیرند و بچه‌ها هم می میرند. این بیماری از سوی کودکان برای بزرگسال هم واگیر دارد. البته اکنون بیمارستان‌ها نیز تجهیز شدند و بچه‌ها هم از امکانات لازم استفاده می‌کنند. وقتی بچه‌ها درگیر می‌شوند، خانواده‌ها نیز درگیر می‌شوند و در خانه قرنطینه می‌شوند و یا در بیمارستان بستری می‌شوند. برای پدر و مادر نیز آموزش کامل قرنطینه را آماده کردیم که اگر ناقل یا مبتلا هستند، اقدامات مناسب را انجام دهند و در صورت نیاز به بیمارستان مراجعه کنند.
به همین دلیل خواهش می کنم در قرنطینه باشید و حواستان باید به مراکز نگهداری مثل پرورشگاه و آسایشگاه باشد، چون اگر تنها یک نفر در پرورشگاه بگیرد، کل آن پرورشگاه درگیر می‌شوند. بنابرین باید به شدت مورد توجه باشند.
در این شرایط که همه در قرنطینه هستند، باید مراقب آسیب‌های روحی کودکان نیز باشیم، بازی مناسب با کودکان در قرنطینه باید مدنظر والدین باشد که ترس از ابتلا به بیماری در آن‌ها را کاهش دهد و در روحیه آن‌ها اثر منفی نگذارد.
