دبیر کل حزب اتحاد ملت گفت: براندازان تا الان مجوز فعالیت مستقل نداشته‌اند. آنها همیشه سعی کرده‌اند که از تجمعات دیگران به نفع خودشان استفاده کنند و شعارهای خودشان را سر بدهند. چه بسا تجمعات را به خشونت بکشند تا مشکل امنیتی برای نظام درست کنند. به همین دلیل تا زمانی که براندازان تعیین تکلیف نشده و مهار نشوند، احزاب خیلی تمایلی به برگزاری تجمعات اعتراضی ندارند.
دیدارنیوز - عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور دهم تیر در نشست خبری در مورد درخواست تجمعات اعتراضی اعلام کرد که «ماده 13 احزاب تاکید کرده که شرایط لازم را برای تجمعات فراهم کنیم. تجمعات باید با توجه به ویژگی‌های قانونی که هر تجمعی مکان، مسوول و شعارهایش کاملا مشخص باشد برگزار شود؛ تاکنون ما درخواست مشخصی نداشتیم. اگر این درخواست بشود ما بررسی می‌کنیم. » اشاره رحمانی‌فضلی به مصوبه اخیر دولت در مورد تعیین مکان‌های دوازده‌گانه‌ای بود که بر اساس آن احزاب و تشکل‌ها می‌توانند در مکان‌هایی مشخص تجمع قانونی برگزار کنند اما آنطور که وزیر خبر داده هیچ حزبی برای اخذ مجوز اقدام نکرده است. در زمان تصویب این لایحه نقدهای بسیاری به آن مطرح شد؛ از جمله اینکه مشخص نیست آیا امنیت شرکت‌کنندگان در حین برگزاری و پس از اتمام تجمعات تامین خواهد شد یا نه؟ اما چه موضوعی باعث شده این نهادهای مدنی برای تشکیل تجمعات اعتراضی با وجود دلایل بسیار برای اعتراض پیشقدم نشوند. در ادامه گفت و گو با علی شکوری راد، دبیر کل حزب اتحاد ملت را در این خصوص می خوانید:
دولت اخیرا مکان‌هایی را تعیین کرده تا احزاب و گروه‌ها بتوانند فراخوان تجمع اعتراضی بدهند. ارزیابی شما از این کار دولت چیست؟ مکان‌هایی که برای تجمعات تعیین شده مناسب می‌دانید؟
نفس کار دولت مبنی بر تعیین مکان‌هایی برای تجمع مثبت است اما متاسفانه مکان‌های نامناسبی برای اعتراضات معرفی شده است. من فکر می‌کنم پارک لاله و پارک دانشجو از جمله مکان‌هایی بود که حتما باید در فهرست می‌آمد اما می‌بینیم که جاهایی که به‌طور طبیعی اجتماعات تمایل به اعتراض دارند، در نظر گرفته نشده است. نباید فراموش کرد که هدف از برگزاری تجمع، دیده شدن است. از این نظر مکان‌هایی باید انتخاب می‌شد که تجمع‌کنندگان دیده شوند اما به نظر می‌رسد که مکان‌ها، با ملاحظات امنیتی تعیین شده؛ نه ملاحظاتی که احزاب و گروه‌ها برای تجمع دارند.
خیلی وقت‌ها ممکن است لازم باشد تجمعات در خیابان‌ها و معابر برگزار شود. هدف تجمع فقط دور هم جمع شدن نیست که جایی مثل استادیوم آزادی این هدف را تامین کند. استادیوم آزادی برای میتینگ‌های تبلیغاتی به کار می‌آید؛ نه تجمعات اعتراضی. کسی برای اعتراض به استادیوم آزادی نمی‌رود. مردم جایی اعتراض می‌کنند که همه ببینند. بنابراین کاری که انجام شده، اگرچه بد نیست اما با ملاحظات امنیتی خیلی زیاد اجرا شده است. به همین دلیل هم خیلی مورد استقبال قرار نگرفت .
حزب اتحاد ملت ایران چرا در این مدت درخواستی برای تجمع اعتراضی نداشته است؟ احزاب دیگر هم از فرصت به وجود آمده استفاده نکرده‌اند.
اگر احزاب بخواهند تجمع برگزار کنند، نیاز به مقدماتی دارند که الان فراهم نیست. در مجموع احزاب به خودی خود خیلی به دنبال میتینگ‌های نمایشی نیستند؛ مگر اینکه زمان انتخابات باشد.
به این خاطر که شرایط سیاسی- امنیتی جامعه به احزاب اجازه نمی‌دهد که تجمع برگزار کنند. عده‌ای افراد فرصت طلب وجود دارند که می‌خواهند از هر تجمعی به نفع خود استفاده کنند؛ آن را به خشونت کشیده یا از چارچوب خارج کنند. نیروهای امنیتی هم می‌خواهند کوچک‌ترین بهانه‌ای به دست بیاورند تا آن را به پرونده‌ای علیه احزاب تبدیل کنند. به همین دلیل احزاب ریسک برگزاری تجمع اعتراضی را به راحتی نمی‌پذیرند. هر وقت این تهدیدات کاهش پیدا کند، احزاب هم تجمع برگزار می‌کنند.
چرا برگزاری تجمع را ریسک می‌دانید؟
براندازان تا الان مجوز فعالیت مستقل نداشته‌اند. آنها همیشه سعی کرده‌اند که از تجمعات دیگران به نفع خودشان استفاده کنند و شعارهای خودشان را سر بدهند. چه بسا تجمعات را به خشونت بکشند تا مشکل امنیتی برای نظام درست کنند. به همین دلیل تا زمانی که براندازان تعیین تکلیف نشده و مهار نشوند، احزاب خیلی تمایلی به برگزاری تجمعات اعتراضی ندارند.
