دیدارنیوز - ابوالفضل سروش ،نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی که در اختیار ایسنا قرارداد نکاتی در باره طرح سرا بیان کرد. در این یادداشت آمده است:
سرا طرحی است که در آن همه کاندیداها دوشادوش یکدیگر وبدون هیچ برتری به معرض رای مردم گذاشته می شوند و این مردمند که براساس رزومه و شایستگی کاندیداها فهرست‌های انتخاباتی را در سراسر کشور خواهند بست و وکلایشان را بر حق و براساس شایستگی‌های منطقه‌ای و ملی راهی پارلمان خواهند کرد.
براین اساس می‌توان امیدوار بود که شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، به نخستین جبهه سیاسی در کشور تبدیل شود که براساس روش‌های دموکراتیک فهرست‌های انتخاباتی‌اش را در سراسر کشور مدون کند.
براساس کلیات این طرح که اخیر در نشست شورای عالی سیاست گذاری تصویب شده است نامزدهای انتخاباتی که تمایل دارند از سوی جریان اصلاحات برای یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی مورد حمایت قرار بگیرند بعد از بررسی شرایط اولیه و اساسی از سوی کمیته ویژه شورای عالی سیاستگذاری انتخاب می‌شوند، به رای بدنه اصلاحات که از طریق عضویت در احزاب و تشکل‌های اصلاح‌طلب جایگاهشان رسمی است، گذاشته خواهند شد.
من براین باورم که این سبک احراز صلاحیت افراد برای قرار گرفتن در فهرست انتخاباتی اصلاحات شیوه ای کاملا شفاف و دموکراتیک است که به دلیل دخالت مستقیم بدنه اجتماعی اصلاحات در انتخاب کاندیداهایشان سطح مشارکت عمومی را نیز ارتقا خواهد داد.
هرچند شاید برخی دلسوزان به مفادی از این طرح انتقادات داشته باشند و این انتقادات طبیعی است و شورای سیاست گذاری در جریان بررسی جزییات می تواند نظر اکثریت را تا حدامکان جلب کند البته به گونه ای که به اصل طرح آسیبی وارد نشود، اما شیب تند انتقادات به این ایده که در جهت شفافیت و تحزب گرایی به معانی واقعی کلمه است جای تامل دارد.
طرح سرا قطعا نیازمند چکش‌کاری است چراکه احزاب را از غالب گروه‌ها و تشکل‌های خودی و دورهمی‌های دوستانه یا گعده‌های سیاسی به سمتی مردمی شدن به معنی کلمه سوق می‌دهند، حال که بحث نقش مردم در تعیین خواسته‌هایشان در میان است سوال اینجاست که چرا جمعی انتخاب صفر تا صدی به کامشان خوش نمی‌آید و سودای خروج از هسته هماهنگی اصلاحات به سرشان زده است؟
آیا غیر از این است که مشارکت مردم در انتخاب کاندیداها سبب از میان رفتن شایعاتی می‌شود که در بزنگاه انتخاباتی جریان اصلاحات را به پول گرفتن و بستن لیست متهم می‌کند؟ آیا با این روش مردم سالارانه ما به شعار حرکت به سمت دموکراسی بیشتر گام بر نمی‌داریم؟ مخالفان طرح اگر این دو اصل را باور دارند پس دمیدنشان بر جرقه‌های اختلاف از کجا نشات می‌گیرد؟ ما باید باور کنیم که مردم به قیم و بزرگتری که خوب یا بد را مقابل آنها بگذارد نداریم و مردم آگاه‌تر از آن هستند که ما راه درست یا غلط را برای آنها ترسیم کنیم.
