اقتصاد سبز راهکار نجات گیلان

دیدارنیوز ـ ابوعلی گلزاری، عضو هیات علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به اینکه سهم جمعیتی گیلان حدود 3.2 از سهم جمعیت ایران است، اظهار کرد: اما این استان 2.3 درصد از تولید ناخالص ملی و 2.6 درصدی از تولید ناخالص ملی غیرنفتی را دارا است که از سهم جمعیتی این استان کمتر و سرانه آن در این زمینه از میانگین ملی پائین تر است.

وی ادامه داد: در کشوری نفت خیز که بزرگ‌ترین دارنده ذخایر هیدروکربوری دنیا (مجموع ذخایر نفت و گاز) به حساب می‌آید، سهم اقتصاد استان گیلان در مقایسه با سایر استان های کشور وابستگی کمتری به نفت و اقتصاد نفتی دارد و گیلان سهمی از این صنعت صد ساله ایران ندارد و کمترین بهره را از این نعمت خدادادی داشته است.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران با اشاره به وجود حدود صد پالایشگاه نفت و گاز و پتروشیمی های مختلف در جای جای کشور بجز گیلان!، افزود: این مهم محرومیت و مظلومیت این استان را بیش از پیش نشان می دهد.

وی اضافه کرد: حتی وجود و شروع این صنعت در استان های شمالی کشور مانند پتروشیمی گلستان، پالایشگاه نفت بهشهر، مازندران و... محرومیت این استان را بیشتر به نمایش می گذارد.

گلزاری در ادامه با بیان اینکه استانی که همیشه نگاه زیست محیطی به آن شده است نه محیط زیست آن حال مناسبی دارد و نه صنعتی برایش مانده است، خاطر نشان کرد: ره آورد صنعت صد ساله نفت کشور، تنها پسماندهای پتروشیمی آن نصیب گیلان شده است.

این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه صنعت گردشگری با ترافیک های آزار دهنده و عدم وجود زیرساخت مناسب و سهم اقتصادی پایین مردم گیلان از این صنعت و آسیب جدی به محیط زیست استان، شرایطی را فراهم آورده تا تجدیدنظری در نگاه به این آن در استان ایجاد شود، توضیح داد: فقط حدود 15 درصد از تولید ناخالص استان مربوط به هتل داری، رستوران داری و خدمات مربوط به مستغلات و کرایه می باشد که نسبت به تعداد زیاد مسافران استفاده از این خدمات رشد بالایی ندارد و تأثیر زیادی در رشد آن نداشته است.

وی توضیح داد: استان گیلان ظرفیت اکولوژیکی پذیرش این حجم مسافر را ندارد و با توجه به اینکه در حال حاضر ردپای اکولوژیک استان 1.9 برابر ظرفیت زیستی بوده که نشان می دهد فشار وارد به منابع طبیعی استان دو برابر توان آن است.

این استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه گیلان بعد از استان تهران و البرز پرتراکم‌ترین استان کشور است، یادآور شد: صحبت از جذب گردشگر فشار بر محیط زیست این استان را دو چندان می‌کند و این شرایط وقتی ناراحت کننده‌تر می‌شود که بدانیم گیلان از نظر جمعیتی، مسن‌ترین استان کشور نیز است و بدتر آنکه در بیکاری جوانان بین سنین 20 تا 35 ساله رتبه هفتم کشور را دارد.

وی تصریح کرد: با توجه به نرخ اشتغال پایین و نرخ بیکاری بالای جوانان، عملکرد استان در ایجاد فرصت‌های شغلی در بنگاه های زودبازده و کارآفرین نامناسب بوده است و صنایع باقیمانده از قبیل کارخانجات چوب و کاغذ، ابریشم، لوازم خانگی و سایر صنایع نیز حال خوشی ندارد و روزهای بدی را می‌گذراند.

گلزاری با تأکید بر اینکه تنها راهکار نجات و ایجاد حرکت و تحرک اقتصادی بزرگ در استان، ایجاد اقتصاد سبز است، گفت: این طرح، محیط زیست پایدار را با پیشرفت اقتصادی هدف می گیرد که هم محیط زیست پایدار بماند هم اجتماع سود ببرد و هم اقتصاد استان بچرخد.

وی افزود: ورود صنعت قدرتمند و پویای نفت به گیلان که هیچ بهره ای استان از این صنعت تاکنون نداشته و با توجه به داشتن پتانسیل‌های بالای مراودات اقتصادی و تجاری با کشورهای همسایه شمالی دریای کاسپین و بهره مندی از وجود منطقه آزاد انزلی، منطقه ویژه اقتصادی بندر آستارا، راه آهن بین المللی، مرز زمینی و...، گیلان می تواند مبدأ صادراتی برای محصولات پتروشیمی کشور به آسیای میانه باشد.

این استاد دانشگاه در پایان تأکید کرد: در این برهه از زمان، ورود صنعت نفت می تواند با رعایت اصول زیست محیطی شادابی اقتصادی را به منطقه تزریق کند و بطور مستقیم و غیر مستقیم باعث ایجاد اشتغال برای هزاران نفر شود.

لازم به توضیح است، صنعت پتروشیمی با ورود خود به گیلان می تواند مولد تولید صنایع جانبی و زمینه ساز برای تأسیس و راه اندازی ده ها واحد صنعتی پایین دستی مختلف شود و صنایع استان را بعد از سال ها توقف به حرکت در آورد و روح تازه ای را در کالبد خسته گیلان سبز آبی عزیز بدمد که امیدواریم مورد توجه قرار گیرد.