انتخابات وزنه برداری؛ آغاز تحول یا درجا زدن در گذشته؟

دیدارنیوز – آرش راهبر: یکشنبه که از راه برسد بالاخره طلسم شکسته می‌شود و انتخابات فدراسیون وزنه برداری برگزار خواهد شد تا مَطلَعی باشد برای انتخابات‌های بعدی. این اولین مجمع انتخاباتی مهم در سال ۹۸ است و بعد از آن هم نوبت به فدراسیون کشتی می‌رسد که گویا بعد از یک دوره پرحاشیه، چند هفته‌ای است شاهد آرامش نامزد‌های ریاست در این رشته ورزشی است.

انتخابات وزنه برداری البته به اندازه کشتی سر و صدا نداشته اما در خفا ماجراهای زیادی را پشت سر گذاشته است. وزنه برداری که از قدیمی ترین فدراسیون های ورزشی است امسال هم باید بار خود را زودتر از بقیه از زمین بردارد و برای اعتلای نام ایران و پس گرفتن اعتبار وعناوین مهم خود در جهان دست به کار شود. از این رو حساسیت ویژه ای پیرامون این انتخابات پدید آمده که با ماجراهای درونی و رقابت انتخاباتی در هم آمیخته و انتظار می رود در فاصله باقی مانده و حتی روز برگزاری مجمع نیز حوادث تازه ای زیر پوست آن رخ دهد.

عبدالکریم پورکیان، فرشاد غزالیان و نصرت الله عابدینی نیز از ورزشکاران گمنام این رشته هستند که البته از خانواده وزنه برداری آمده اند اما به نظر نمی آید از مدعیان جدی این انتخابات باشند. شهرام عظیمی از دیگر نامزدهای ریاست بود که کنار کشید اما علی مرادی، رئیس چند دوره فدراسیون که در دوره قبل هم کرسی ریاست را داشت همچنان از رقبای مهم این دوره است. هر چند رفقای قدیمی اش که حالا رقیب او هستند دلیل حضورشان در انتخابات را تلویحا مدیریت ضعیف و سیستم دیکتاتورمآبانه مرادی در دوره قبل عنوان کردند. محمد رضا آخوندی نیز دیگر نامزد ریاست است که با وجود جوانی، سابقه طولانی به عنوان خبرنگار ورزشی خصوصا در رشته وزنه برداری دارد و نامزد متمایز این دوره محسوب می شود.

نقطه تحول

شاید در هیچ دوره ای از انتخابات فدراسیون وزنه برداری، دست کم در سی سال اخیر اینقدر شرایط برای بروز یک تحول و نوگرایی در این رشته پرمدال و پرافتخار وجود نداشته است. شرایط اقتصادی کشور و کاهش حمایت های دولتی در عموم رشته های ورزشی سبب شده که در ثبت نام و تایید افراد برای کرسی ریاست فدراسیون، وسواس بیشتری به وجود بیاید و در عین حال، بخش خصوصی دست بالاتری در ارائه برنامه های منطقی و مدیریت مالی یک فدراسیون ورزشی را داشته باشد.

فارغ از مسائل و تنگناهای مالی که گریبان فدراسیون وزنه برداری را گرفته، به نظر می رسد روابط نه چندان قدرتمند برخی از نامزدها به خصوص رئیس دوره قبلی فدراسیون با فدراسیون جهانی نیز از نکات قابل تامل برای اعضای مجمع است و نجواهای زیادی بر این مبنا که رئیس آینده فدراسیون باید رابطه خوبی با «تاماش آیان» و دیگر عوامل فدراسیون جهانی داشته باشد و کرسی های بین المللی باید به ایران برسد، از سوی برخی کارشناسان و مقامات شنیده می شود.

این بار به نظر می رسد که برنامه ها و تجربه های موفق هستند که تکلیف انتخابات را روشن می کنند و دست فرد برنده را بالا خواهد برد و نه شیوه های سنتی مثل وعده های بزرگ دادن و تطمیع رای دهندگان در مجمع. ایکاش اعضای مجمع در مورد مطالبات به حق خانواده وزنه برداری دقت بیشتری داشته باشند و به هنگام رای دادن، مسئولیت بزرگی را که بر گردن آنها نهاده شده با دقت کامل در نظر بگیرند. این بار انتخابات، یک نقطه شروع دوباره و یک سکوی پرش برای وزنه برداری است و باید توجه داشت که فرصت های اینچنینی همیشه دم در این خانه نمی آیند.

اگر قرار بر این است که وزنه برداری ایران دچار تغییر و تحول شود و عظمت گذشته را بازیابد، این اتفاق باید از همین مجمع و انتخابات آغاز شود. طبعا ایجاد تغییر برای بهبود اوضاع، سخت و دشوار است و جسارت می خواهد اما چنین شهامت و شجاعتی در اعضای مجمع وجود دارد و اثبات آن کار سختی نخواهد بود. امیدواریم در روز شانزدهم تیر ماه نشانه های تحول خواهی خیلی زود خود را نشان دهند.    

پیش بینی توزیع آراء

نکته بسیار مهم این است که انتخابات، در واقع تنها یک نوع مکانیسم برای یافتن افراد صالح و برتر در اداره یک سیستم است و نه اینکه خود انتخابات، همه چیز باشد و هدف غایی. در واقع نتیجه انتخابات مهم تر است و باید منجر به پیشرفت و بهبود شرایط شود وگرنه برگزیدن یک فرد صرفا با انجام رای گیری ممکن است نتایج فاجعه باری به جا بگذارد.

از سوی دیگر هر مدیری در ورزش باید به کار گروهی علاقمند باشد و به سمتی برود که عناصر کاربلد و تاثیرگذار در هر حوزه ای را در کنار خود داشته باشد و به دور از حب و بغض فردی، بهترین چهره های آن رشته را در اداره امور از داخل یا خارج ایران دور خود جمع کند. وزنه برداری امروز بیش از هر زمانی نیاز به همدلی و همراهی اعضای خانواده خود دارد و باید با شیوه جذب حداکثری و تقسیم وظایف، وارد مرحله تازه ای از دوران پرفراز و نشیب خود شود. المپیک نزدیکتر از آن چیزی است که به نظر می رسد.